«Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά».
Μια μελαγχολία αβάσταχτη με διακατέχει ακούγοντας τη τελική συμφωνία των πολιτικών αρχηγών με την τρόικα.
Πως μπορούν αυτοί και υπογράφουν κάτι τόσο επαίσχυντο;
Πως αφήσαμε εμείς τόσα χρόνια αυτούς τους προδότες να κυβερνούν αυτό τον τόπο;
Το 30% του ελληνικού λαού είναι ήδη στα όρια της φτώχειας.
Με τα νέα μέτρα 22% κάτω στους μισθούς και 32% στους νέους κάτω από 25 πόσο θα πάει τον ..άλλο μήνα;
Το 50% των επιχειρήσεων έκλεισε το 2011 με ζημιές.
Πόσες θα διασωθούν ως ..τα μισά του 2012;
Πόσα σπίτια θα κλείσουν, πόσα παιδιά θα πεινάσουν, πόσοι άστεγοι θα δημιουργηθούν ακόμα;
Γιατί διάολε τα αφήνουμε όλα αυτά;
Ποιός είπε ότι μια χώρα είναι μια ιδιωτική επιχείρηση που μπορεί να την αρπάξουν οι τράπεζες άμα πτωχεύσει;
Ενώ οι παππούδες μας πολέμησαν με το όπλο στο βουνό, τους ναζί και τους ταγματασφαλίτες γιατί ν΄αφήνουμε τους σύγχρονους δοσίλογους, τα πάσης φύσης λαμόγια, να μας πάρουν τη χώρα;
Γιατί η οργή καθυστερεί να ξεχειλήσει;
Τι άλλο να περιμένουμε;
Τι θα έλεγε ο Κολοκοτρώνης ή ο Βελουχιώτης βλέποντας την επίθεση εναντίον του ελληνικού λαού;
Αυτό που έπρεπε αυτοί το είπαν και έσωσαν το τόπο και τις μεγαλειώδεις τους επαναστάσεις και ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι είπαν.
Κι οι σύγχρονοι προσκυνημένοι και συνεργάτες των σημερινών καταχτητών το ξέρουν και μέσα τους τρέμουν τη Νέμεση που αργά ή γρήγορα θα έρθει.
Κι ο ελληνικός λαός που στη ψυχή του έχουμε όλα τα θάρρη μας, σαν άλλος Ηρακλής θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία, από το καφενέ του Όθωνα που τον είπαν Βουλή.
Κι όσοι κατά τον Ελύτη κοπροκράτησαν το μέλλον θα παρασυρθούν με τ΄απόνερα.
Τώρα είναι η ώρα της δράσης.
Κάτι δυναμικό χρειάζεται να γίνει να τους κοπεί η φόρα.
Την Κυριακή να είμαστε στο Σύνταγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου