Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Οι σύγχρονες Πύλες της Φωτιάς





Τούτη την αγαπημένη χώρα ποτέ δεν τη ξέχασε ο Θεός.

Δεν πέρασε εποχή να μη στείλει μαντατοφόρους Του να της θυμίζουν το μεγαλείο της και να της δίνουν ρεγάλο τη ζωή τους.

Και σε τούτη τη Νέα της Ζωή, στα τελευταία διακόσια χρόνια, δεν παρέλειψε να της στέλνει ήρωες και δημιουργούς να βλέπει σε αυτούς το πρόσωπό της, να θυμάται.

Τέτοια πάστα κι απόφαση είχαν τα θεριά του αθάνατου ΄21 σαν τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Ανδρούτσο που ανέλαβαν την ευθύνη της ανάστασης της πατρίδας.

Τέτοιος ο Καποδίστριας, αλλά κι ο Σολωμός.

Όμοιος τους κι ο Βενιζέλος αλλά κι ο Καζαντζάκης και ο Σικελιανός.

Μεγάλο το φως του Άρη του Βελουχιώτη που σκόρπισε απ΄τα ψηλά λημέρια του.

Ρίτσος, Ελύτης, Σεφέρης ακολουθούν και ο Θεοδωράκης να κρατάει την αθάνατη σκυτάλη.

Αυτοί στάθηκαν οι μεγάλες κορφές κι από κάτω δεκάδες και εκατοντάδες.

Σε αυτή τη δράκα ανθρώπων εμπιστεύτηκε ο Θεός την Ελλάδα και αυτοί τίμησαν την αποστολή τους.

Βρήκε η Ελλάδα, πάει να πει η Ελευθερία, σίγουρο καταφύγιο σε τούτα τ΄άπαρτα στήθια.

Εκεί έζησε και δεν καταδέχτηκε να συναναστραφεί μανδαρίνους γραφειοκράτες, πολιτικάντηδες και τους κάθε λογής κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Αντίθετα μόχθησε και ανακάτεψε το αίμα, τα δάκρυα και τον ιδρώτα της με το κομμάτι του λαού που πότε έπιανε τ΄άρματα, πότε τα σύνεργα της δουλειάς να σώσει την τιμή και το δίκιο.

Και τ΄ Όνειρο δε χάθηκε, αλλά κάθε αυγή διάλεγε κι έναν Έλληνα και του ιστορούσε τα περασμένα και του παράστανε τα μελλούμενα που μπορούν να ΄ρθουν ξανά, αν κρατήσει το μετερίζι του σε αυτό το φανερό ή αόρατο, κάθε φορά, πόλεμο.

Και πάντα υπήρχαν Έλληνες που ανταποκρίνονταν στο παμπάλαιο κάλεσμα

και σήκωναν φανερά ή μυστικά λάβαρα που μπορούσαν να κρατήσουν και να προωθήσουν.

Φυσικά και υπάρχουν και τώρα.

Μια σύγχρονη Φρουρά σταλμένη να φυλάξει τις Πύλες της Φωτιάς!

Οι Μήδοι ζητούν ξανά τη γη, το νερό και πρόσθεσαν και τον αέρα μας τελευταία!

Είναι οι Μήδοι ο στρατός της ατιμίας, της απάτης, της ανελευθερίας, της απαξίωσης, της έλλειψης, της αρπαγής, του φόβου, του εξευτελισμού, του σκοταδιού, του διχασμού και της υλιστικότητας.

Είναι οι Τριακόσιοι οι φορείς της Αξιοπρέπειας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης , της Μοιρασιάς του πλούτου, της Απλότητας, της Αρμονίας, της Αρετής, της Ενότητας, του Πνεύματος.

Κάθε τέτοια καρδιά μετατρέπεται σε Θερμοπύλες και Μεσολόγγι.

Το τίμημα μπορεί να είναι η φτώχεια, η ταλαιπωρία καθώς και πολύ μεγαλύτερο,
αλλά οι Θερμοπύλες και το Μεσολόγγι έσωσαν και θα σώζουν την κρίσιμη στιγμή κι ας πέφτουν τα ίδια.
Μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το ενεργειακό σύμπαν, η σύγκρουση είναι πρωτίστως ενεργειακή.
Η σύγχρονη Αντίσταση θα είναι και αυτή ενεργειακή και σκληρή.
Τριακόσιοι λένε είναι αρκετοί όπως και παλιά, τόσο υπολογίζεται το κρίσιμο πλήθος για τη χώρα μας.

Όποιος αισθάνεται το κάλεσμα γι΄αυτή την αθάνατη Φρουρά ας γυαλίσει την ασπίδα και ας ακονίσει το σπαθί του.

Οι καιροί δε περιμένουν.

Όποιος μπορεί μην αργεί.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ας πουμε όλα καλά .Αυτό το θεοδωράκης τι τόθελες;¨ο γίγαντας του ντάπα ντούπα.Ψαξτο λίγο.Ας πούμε_Τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες.Τι σου λέει;Έμένα μου λέει φτιάξε σπίτι ψηλό να σε θαυμάζουν γιατί το χαμηλό είναι μίζερο (Ε; τι είπε; βρε αει.)Μα εγώ θέλω έρημους στρατώνες αφού θέλω ειρήνη ή να το πω καλλίτερα αλάνες να παίζω σαν παιδί με τα κανονικά παιδιά.)Θεωρώντας ότι είσαι σε καλό δρόμο περιμένω

stavrosn είπε...

Όλα καλά φίλε ανώνυμε!
Στα πρόσωπα δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε, φτάνει να είμαστε δίπλα στην υπεράσπιση των πνευματικών αξιών.