Το ιστολόγιο αυτό αφορά την αναζήτηση του ηρωικού ιδεώδους.
"Χρέος κάθε γενιάς είναι να συλλάβει και να γεννήσει τον ήρωα" Ν.Καζαντζάκης
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009
Καλό Καλοκαίρι
Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους τους φίλους, καλές διακοπές, καλές βουτιές. Ραντεβού το Σεπτέμβρη, ανανεωμένοι και αποφασισμένοι να διανύσουμε πολλά μίλια πάνω στο Δρόμο του Πολεμιστή, όλο και πιο μακριά.
Φιλιά κι από μένα καλή μου φίλη Μαργαρίτα, μαζί με πολλές ευχαριστίες για τη χαρούμενη σύντροφιά σου! Όχι, δε θα ξεχάσω το ραντεβού μας, κανείς μας δε θα το ξεχάσει, κι έχουμε μεγάλο Δρόμο μπροστά μας! Δρόμο ελληνικό, γεμάτο τραγούδια, θάλασσα, αγαπημένους φίλους και φως!
Καλό καλοκαίρι φίλοι συναγωνιστές! Διακοπές για τους πολεμιστές σημαίνει αλλαγή δραστηριότητας και το καλύτερο προσκέφαλο παραμένει το μπράτσο τους. Όταν ο πλανήτης έχει πιάσει φωτιά, πως να κοιμηθείς ήσυχος; Όταν νέες πύρινες ενέργειες διαπερνούν τη γη πώς να μείνεις απαθής; Όταν η κορφή του Ολύμπου σείεται από τις βροντές πώς να μην αφουγκραστείς; Ο Αετός του Δία υψώθηκε ψηλά. Ας ακούσουμε την εντολή του, τη φωνή της καρδιάς μας.
Δεν ταιριάζουν τέτοιες νοοτροπίες βολέματος και εφησυχασμού σε ανυπότακτες καρδιές ...όταν ο Αετός του Δία υψώνεται ψηλά!
Δουλειά 24 ώρες και επαγρύπνηση 25, αλλαγή δραστηριότητας μόνο και περισυλλογής. Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι και αδιάφοροι και να "κάνουμε τα μπάνια μας " όταν ο Όλυμπος βροντά και αστράφτει ... αλλά ένα κοχύλι από το Αιγαίο σε μια θάλασσα αλμυρή θα το πάρουμε και θα φορέσουμε και ένα γαρύφαλλο στο αυτί με το δισάκι μας στον ώμο για τον δρόμο ...για το δρόμο της ανυποχώρητης καρδιάς μας!
Καλό καλοκαίρι Σταυραετέ Πολεμιστή με την πυριφλεγή ματιά και τον αντρίκιο δυνατό λόγο σου που μας δίνει φτερά και ελπίδες τόσες... για ολύμπια ανάταση ψυχής!
Καλό καλοκαίρι να έχεις φίλε μου Σταύρο ! Να το χαρείς οικογενειακά , γιατί από Σεπτέμβρη θα έχουμε να πούμε πολλά για τα εργασιακά....και όχι μόνο ! Με εκτίμηση ο φίλος σου.... ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Μαρινέλλα - ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ (Night has fallen, moonless night) // Μουσική & στίχοι: Απόστολος Καλδάρας // Από το άλμπουμ Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑΙ 1998 (Ζωντανή ηχογράφηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) // Ά' εκτέλεση: Απόστολος Καλδάρας & Στέλλα Χασκίλ
// Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι βαρύ, κι' όμως ένα παλικάρι δε μπορεί να κοιμηθεί. Άραγε τι περιμένει απ' το βράδυ ως το πρωί, στο στενό το παραθύρι που φωτίζει ένα κερί. Πόρτα ανοίγει, πόρτα κλείνει με βαρύ αναστεναγμό, ας μπορούσα να μαντέψω της καρδιάς του τον καημό.// Tέλεια η ερμηνεία της Μαρινέλλας και ευχαριστώ πολύ (κάποια αγαπημένα γλετζέδικα πολύχρωμα λιοντάρια!). Εμείς οι έφηβοι με τα γκρίζα μαλλιά δεν μπορούμε πάλι να κοιμηθούμε! Άραγε τι περιμένουμε και μας βρίσκει το ξημέρωμα να κοιτάμε στο παραθύρι; Γιατί όλοι μας λένε ελεύθερους και εμείς αισθανόμαστε φυλακισμένοι; Ποιός είναι επιτέλους ο Καημός της καρδιάς μας; Κατεβήκαμε στον Άδη, ανεβήκαμε στον Ουρανό μα αυτός πάντα εκεί, να περγελάει τις χαρές, τις λύπες, τις νίκες και τις ήττες μας. Μουγκρίζει σαν άγριο ζώο και ζητά κρέας, ουσία. {Κι ο ήλιος πια βασίλεψε κι ίσκιωσαν όλοι οι δρόμοι.}
«Μικρή είναι τούτη η ζωή και δεν προφταίνουμε μήτε να χαρούμε, μήτε να πονέσουμε όσο θα ταίριαζε στις ψυχές μας» Πράσινο ελπιδοφόρο Λιοντάρι! Δε χρειάζεται να φταίει τίποτα άλλο, φτάνει αυτή η σαρανταπληγιάρα καρδιά που αγκουσεύει! Καλό φθινόπωρο με πολύχρωμα και πολλά τραγούδια!
μπας και ερωτεύτηκες και το κρατείς επτασφράγιστο μυστικό όπως θα διαπίστωσες τα μυστικά φοριούνται πολύ τελευταία! θα δεχτείς μερικά σμαραγδένια φιλιά από μένα;
Φυσικά και θα δεχτώ σμαραγδένια φιλιά και θα ανταποδώσω! Το ότι είμαι σε υπερθετικό βαθμό ερωτευμένος δεν είναι καθόλου επτασφάγιστο μυστικό, το θεωρώ βασικό συστατικό του πολεμιστή και το έχω δηλώσει! Όποιος ξέρει να πολεμάει, ξέρει και ν΄αγαπάει!
Άρχισαν τα γλέντια! Γλέντια για άξιους Πολεμιστές και Πολεμίστριες θαυμαστές!
Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω με βλέπεις και ειρωνικά γελάς τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω με βλέπεις και ειρωνικά γελάς.
Ήπιες τα τσιγάρα σου χόρτασες τη μάρκα σου και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου άλλη αγάπη έπιασες κι εμένανε με πέταξες σαν το αποτσίγαρό σου άλλη αγάπη έπιασες κι εμένανε με πέταξες σαν το αποτσίγαρό σου.
Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα έτσι κι εμένα με πετάς σε μια γωνιά τώρα που μ' έκανες να ζω δυστυχισμένα μου φέρεσαι με τόση απονιά τώρα που μ' έκανες να ζω δυστυχισμένα μου φέρεσαι με τόση απονιά.
Ήπιες τα τσιγάρα σου χόρτασες τη μάρκα σου και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου άλλη αγάπη έπιασες κι εμένανε με πέταξες σαν το αποτσίγαρό σου άλλη αγάπη έπιασες κι εμένανε με πέταξες σαν το αποτσίγαρό σου.
Δώσε μου φωτιά ν' ανάψω βάλε μου κρασί να πιω πρέπει απόψε να ξεγράψω ό,τι στον κόσμο αγαπώ
Δώσε μου φωτιά να κάψω πια απ' την καρδιά του χωρισμού το βάσανο βάλε μου να πιω απ' το πιοτό το δυνατό της λησμονιάς το βάλσαμο
Δώσε μου ανθούς να ρίξω όπου πας κι όπου διαβείς δώσε μου ψυχή ν' αντέξω τα χαστούκια της ζωής
Δώσε μου φωτιά να κάψω πια απ' την καρδιά του χωρισμού το βάσανο βάλε μου να πιω απ' το πιοτό το δυνατό της λησμονιάς το βάλσαμο http://www.youtube.com/watch?v=5IkpTc5eTo4&feature=related
Καλησπέρα εκλεκτή φίλη! Τα κέφια αλλάζουν, μα ο καημός όχι!
Κι αυτό γιατί ενώ ζητήσαμε φως, η ζωή μας έβαλε σε μαύρα σκοτάδια. Ζητήσαμε την αλήθεια και μας πλησίασε το ψέμα φτιασιδωμένο. Ζητήσαμε δύναμη και το δρόμο μας έφραξαν τεράστιοι κι ασήκωτοι βράχοι. Ζητήσαμε σταθερότητα και η γη άρχισε να τρέμει. Ζητήσαμε ευτυχία κι ο ουρανός σκοτείνιασε. Ζητήσαμε αγάπη και η ανάγκη μας αλυσόδεσε.
Ας είναι καλά λοιπόν αυτός ο καημός! Αυτόν ας λογαριάζουμε για θεό μέσα μας! Αυτόν έχουν φυσικά και οι ποιήτριες που αρπάζουν τα φίδια με τα δυο τους χέρια!
ναι είναι ακριβώς έτσι μα τα φίδια όταν με τα δύο σου χέρια αρπάζεις φτερά αποκτάς και ένα σπαθί και κόβεις τις κλωστές και γίνεσαι η αλήθεια σου και τότε ο καημός αποκτά ποιότητα
«…τα φίδια όταν με τα δύο σου χέρια αρπάζεις φτερά αποκτάς και ένα σπαθί και κόβεις τις κλωστές και γίνεσαι η αλήθεια σου και τότε ο καημός αποκτά ποιότητα»
και τότε ο Καημός χαμογελά ευχαριστημένος, σα τον στρατοκόπο στο λιοπύρι που του προσφέρθηκε ποτήρι με κρύο νερό. Τότε μετράει τα νιόβγαλτα φτερά και τα βρίσκει του μπογιού του. Δοκιμάζει το σπαθί κι αυτό γιομίζει αίμα. Μοιράζει στη μέση το ζεστό ψωμί στα δυο παιδιά του, τη Χαρά και το Πόνο. Πίνει το κρασί της ανδρείας, το πνέμα και χορεύει βαριά κι ανάλαφρα ζεϊμπέκικα, πότε χτυπώντας με βία τη γη και πότε χορεύοντας στον αέρα. Φέρνουν γύρα ολόχρυσα και καταπράσινα Λιοντάρια από χώρες μυθικές κι από κοντά η συντρόφισσα η Νίκη να χτυπά παλαμάκια!
32 σχόλια:
Καλό Καλοκαίρι :)
Το Σεπτέμβρη μη ξεχάσεις το ραντεβού μας!
Φιλί
Φιλιά κι από μένα καλή μου φίλη Μαργαρίτα, μαζί με πολλές ευχαριστίες για τη χαρούμενη σύντροφιά σου!
Όχι, δε θα ξεχάσω το ραντεβού μας, κανείς μας δε θα το ξεχάσει, κι έχουμε μεγάλο Δρόμο μπροστά μας!
Δρόμο ελληνικό, γεμάτο τραγούδια, θάλασσα, αγαπημένους φίλους και φως!
Καλο καλοκαιρι!!
Καλη ξεκουραση! με υγιεια παλι τον Σεπτεμβριο ολοι Εδω!
Καλό και ηλιόλουστο καλοκαίρι.
Η εκγύμναση θα συνεχιστεί, ώστε ο Σεπτέμβριος να μας βρει περισσότερο έτοιμους.
Να περνάς καλά.
Καλό καλοκαίρι φίλοι συναγωνιστές!
Διακοπές για τους πολεμιστές σημαίνει αλλαγή δραστηριότητας και το καλύτερο προσκέφαλο παραμένει το μπράτσο τους.
Όταν ο πλανήτης έχει πιάσει φωτιά, πως να κοιμηθείς ήσυχος;
Όταν νέες πύρινες ενέργειες διαπερνούν τη γη πώς να μείνεις απαθής;
Όταν η κορφή του Ολύμπου σείεται από τις βροντές πώς να μην αφουγκραστείς;
Ο Αετός του Δία υψώθηκε ψηλά.
Ας ακούσουμε την εντολή του, τη φωνή της καρδιάς μας.
Καλό καλοκαίρι αγαπημένε μας εκλεκτέ πολεμιστή!
Οι πολεμιστές δεν έχουν... "διακοπές"!
Δεν ταιριάζουν τέτοιες νοοτροπίες βολέματος
και εφησυχασμού σε ανυπότακτες καρδιές
...όταν ο Αετός του Δία υψώνεται ψηλά!
Δουλειά 24 ώρες και επαγρύπνηση 25,
αλλαγή δραστηριότητας μόνο και περισυλλογής.
Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι και αδιάφοροι
και να "κάνουμε τα μπάνια μας "
όταν ο Όλυμπος βροντά και αστράφτει
... αλλά ένα κοχύλι από το Αιγαίο σε μια θάλασσα αλμυρή
θα το πάρουμε
και θα φορέσουμε και
ένα γαρύφαλλο στο αυτί
με το δισάκι μας στον ώμο
για τον δρόμο
...για το δρόμο της ανυποχώρητης καρδιάς μας!
Γεια σου χαρά σου Λεβεντιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά
κι απ' το κατάρτι το ψηλό
τον άνεμο παρακαλώ
Φύσα αεράκι φύσαγε
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δεις στο Αιγαίο ένα νησί
που έχω αδέρφια κι αδελφή
Φύσα αεράκι φύσαγε
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δώσεις χαιρετίσματα
τραγούδια και ποιήματα
Πήγαινε βρες τους φίλους μου
βράδυ στη προκυμαία
και φύσα αεράκι φύσαγε
σε γλάστρα με βασιλικό
καθώς περνούνε!
Είναι μαθές Πολεμιστές και τραγουδούνε!
Καλό καλοκαίρι Σταυραετέ Πολεμιστή
με την πυριφλεγή ματιά και τον
αντρίκιο δυνατό λόγο σου που μας δίνει φτερά και ελπίδες τόσες...
για ολύμπια ανάταση ψυχής!
Γεια σου χαρά σου Ομορφιά
βγήκα σε θάλασσα πλατιά
και τραγουδώ στην κουπαστή
σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί.
Φύσα αεράκι φύσαγε
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να πας στου Ολύμπου την κορφή
που έχω κι εκεί μιαν αδερφή.
Παρακαλώ σας κύματα
στείλτε της χαιρετίσματα
πείτε της πως κάνει πια καιρό
να επιστρέψει μαζί με την Αιδώ.
Να φέρει πίσω το Κλαδί
να φέρει το Σπαθί
τους κεραυνούς του Δία ν΄ οδηγά
στη νέα μάχη που ξεκινά!
Καλό καλοκαίρι να έχεις φίλε μου Σταύρο ! Να το χαρείς οικογενειακά , γιατί από Σεπτέμβρη θα έχουμε να πούμε πολλά για τα εργασιακά....και όχι μόνο !
Με εκτίμηση ο φίλος σου....
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Καλημέρα πολεμιστή ΦΩΤΟΣ !!
το καλοκαίρι πέρασε είναι φθινόπωρο πότε θα ρθεις;
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
Νύχτωσε και στο Γεντί
το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλικάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί.
Αραγε τι περιμένει
όλη νύχτα ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει το κελί.
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
μα διπλό είναι το κλειδί
τι έχει κάνει και το ρίξαν
το παιδί στη φυλακή!
Νάμαστε(ι) φίλοι μου!
Εδώ, πιστοί στο ραντεβού μας
και ...ελεύθεροι!
http://www.youtube.com/watch?v=HnAhvj7nbnI&feature=related
Μαρινέλλα - ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ (Night has fallen, moonless night) // Μουσική & στίχοι: Απόστολος Καλδάρας // Από το άλμπουμ Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑΙ 1998 (Ζωντανή ηχογράφηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) // Ά' εκτέλεση: Απόστολος Καλδάρας & Στέλλα Χασκίλ
// Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι βαρύ, κι' όμως ένα παλικάρι δε μπορεί να κοιμηθεί. Άραγε τι περιμένει απ' το βράδυ ως το πρωί, στο στενό το παραθύρι που φωτίζει ένα κερί. Πόρτα ανοίγει, πόρτα κλείνει με βαρύ αναστεναγμό, ας μπορούσα να μαντέψω της καρδιάς του τον καημό.//
Tέλεια η ερμηνεία της Μαρινέλλας και ευχαριστώ πολύ (κάποια αγαπημένα γλετζέδικα πολύχρωμα λιοντάρια!).
Εμείς οι έφηβοι με τα γκρίζα μαλλιά δεν μπορούμε πάλι να κοιμηθούμε!
Άραγε τι περιμένουμε και μας βρίσκει το ξημέρωμα να κοιτάμε στο παραθύρι;
Γιατί όλοι μας λένε ελεύθερους και εμείς αισθανόμαστε φυλακισμένοι;
Ποιός είναι επιτέλους ο Καημός της καρδιάς μας;
Κατεβήκαμε στον Άδη, ανεβήκαμε στον Ουρανό μα αυτός πάντα εκεί, να περγελάει τις χαρές, τις λύπες, τις νίκες και τις ήττες μας.
Μουγκρίζει σαν άγριο ζώο και ζητά κρέας, ουσία.
{Κι ο ήλιος πια βασίλεψε κι ίσκιωσαν όλοι οι δρόμοι.}
σου στείλαμε το τραγούδι για να μας αποκαλύψεις γιατί δεν μπορείς να κοιμηθείς ειδικά όταν την άνοιξη τραγουδούσες όλο χαρά
«Μικρή είναι τούτη η ζωή και δεν προφταίνουμε μήτε να χαρούμε, μήτε να πονέσουμε όσο θα ταίριαζε στις ψυχές μας» Πράσινο ελπιδοφόρο Λιοντάρι!
Δε χρειάζεται να φταίει τίποτα άλλο, φτάνει αυτή η σαρανταπληγιάρα καρδιά που αγκουσεύει!
Καλό φθινόπωρο με πολύχρωμα και πολλά τραγούδια!
μπας και ερωτεύτηκες και το κρατείς επτασφράγιστο μυστικό όπως θα διαπίστωσες τα μυστικά φοριούνται πολύ τελευταία!
θα δεχτείς μερικά σμαραγδένια φιλιά από μένα;
Φυσικά και θα δεχτώ σμαραγδένια φιλιά και θα ανταποδώσω!
Το ότι είμαι σε υπερθετικό βαθμό ερωτευμένος δεν είναι καθόλου επτασφάγιστο μυστικό, το θεωρώ βασικό συστατικό του πολεμιστή και το έχω δηλώσει!
Όποιος ξέρει να πολεμάει, ξέρει και ν΄αγαπάει!
όποιος αγαπάει ξέρει και να πολεμάει
ακριβώς γιαυτό και παλύ σπάνια συναντάει κανείς εκείνους που ξέρουν να πολεμούν
Α...δεν μπορούμε να λείπουμε από αυτό τον χορό!
Και παίρνουμε αμέσως μέρος
με άδειο πακέτο και ένα ζεμπεκικο
καλό!
Καλησπέρα στους άπιαστους και τις άπιαστες τσιγαροφόνους!
Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες
δεν ξέρω τι ζητάς και αν το βρήκες
αχ να 'σουνα τσιγάρο τελευταίο
γουλιά γουλιά μαζί σου να τα λέω
Μα τι να πω
που 'μαι στεγνός από ψιλά και από παρέα
και σ' αγαπώ
γιατί είσαι άπιαστη σαν όλα τα ωραία
Τι να σου πω
άδειο βαγόνι το μυαλό μου αραγμένο
το σ' αγαπώ
πάνω στου μπράτσου μου χαράζω την πληγή
Και δεν μπορώ
να μη σε δω ούτε να μη σε περιμένω
ούτε μπορείς ν' ακολουθήσεις
τη δική μου τη φυγή
Δεν ξέρω λόγια όμορφα να δίνω
κι αν τα 'θελες σε μένα μην τα ψάξεις
εδώ που είμαι άσε με να μείνω
χωρίς να προσπαθήσεις να μ' αλλάξεις
Μα τι να πω
στο περιθώριο που ζω φυλακισμένος
το σ' αγαπώ
μοιάζει με λέξη που τη λέει μεθυσμένος
Τι να σου πω...
http://www.youtube.com/watch?v=3X_sZZ7phVk
Άρχισαν τα γλέντια!
Γλέντια για άξιους Πολεμιστές και Πολεμίστριες θαυμαστές!
Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς
τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω
με βλέπεις και ειρωνικά γελάς
τώρα που μ' έκανες τρελά να σ' αγαπήσω
με βλέπεις και ειρωνικά γελάς.
Ήπιες τα τσιγάρα σου
χόρτασες τη μάρκα σου
και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου.
Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
έτσι κι εμένα με πετάς σε μια γωνιά
τώρα που μ' έκανες να ζω δυστυχισμένα
μου φέρεσαι με τόση απονιά
τώρα που μ' έκανες να ζω δυστυχισμένα
μου φέρεσαι με τόση απονιά.
Ήπιες τα τσιγάρα σου
χόρτασες τη μάρκα σου
και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου.
ttp://www.youtube.com/watch?v=2Ohii6opOPA
Και μια και πιάσαμε τα βαριά να αφιερώσω σε όλους μας το αγαπημένο μου ζεϊμπέκικο!
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ' έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ' έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ' έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου
http://www.youtube.com/watch?v=fQTLo5161qA
Ώπα λεβεντόπεδο!!!
Δώσε μου φωτιά ν' ανάψω
βάλε μου κρασί να πιω
πρέπει απόψε να ξεγράψω
ό,τι στον κόσμο αγαπώ
Δώσε μου φωτιά να κάψω πια απ' την καρδιά
του χωρισμού το βάσανο
βάλε μου να πιω απ' το πιοτό το δυνατό
της λησμονιάς το βάλσαμο
Δώσε μου ανθούς να ρίξω
όπου πας κι όπου διαβείς
δώσε μου ψυχή ν' αντέξω
τα χαστούκια της ζωής
Δώσε μου φωτιά να κάψω πια απ' την καρδιά
του χωρισμού το βάσανο
βάλε μου να πιω απ' το πιοτό το δυνατό
της λησμονιάς το βάλσαμο
http://www.youtube.com/watch?v=5IkpTc5eTo4&feature=related
Να ζήσουνε οι χορευτές και να πεθάνει ο χάρος!
(Τι έχει να γίνει στη ταβέρνα μας όλο το χειμώνα, δε λέγεται!)
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά
Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου δωκες
να σου την κάμω γέλιο
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά
Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να σαι
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά.........
http://www.youtube.com/watch?v=gId2JPP2o4w
http://www.youtube.com/watch?v=aY7-CJ43EmE&feature=channel
την καλησπέρα μου
τι κάνουμε σήμερα ακόμη κέφια βαρειά κι ασήκωτα ή τους ηρεμήσαμε τους καημούς μας;
greenlion
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης
Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα
τριγύρω οι άνθρωποι αν μ αγαπούνε
για ό,τι φαίνομαι ή αν αληθινά
για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ το προσφέρω.
Είναι στιγμές σιωπής που αναλογίστηκα
τους όρκους που δωσα, γλυκιά μου, εσένα
και με τα λόγια μου για μένα πείστηκα
τώρα δεν έχω πια φόβο κανένα.
Κι όμως να που δεν ξέρω...
Πολλοί ορκίστηκαν πως μ αγαπήσανε
γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ εγκαταλείψανε,
ανάγκη μ είχανε, αυτό μονάχα
Το παιχνίδι της αγάπης είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος και όλοι είμαστε μικροί μαθητές του...
Καλησπέρα εκλεκτή φίλη!
Τα κέφια αλλάζουν, μα ο καημός όχι!
Κι αυτό γιατί ενώ ζητήσαμε φως, η ζωή μας έβαλε σε μαύρα σκοτάδια.
Ζητήσαμε την αλήθεια και μας πλησίασε το ψέμα φτιασιδωμένο.
Ζητήσαμε δύναμη και το δρόμο μας έφραξαν τεράστιοι κι ασήκωτοι βράχοι.
Ζητήσαμε σταθερότητα και η γη άρχισε να τρέμει.
Ζητήσαμε ευτυχία κι ο ουρανός σκοτείνιασε.
Ζητήσαμε αγάπη και η ανάγκη μας αλυσόδεσε.
Ας είναι καλά λοιπόν αυτός ο καημός!
Αυτόν ας λογαριάζουμε για θεό μέσα μας!
Αυτόν έχουν φυσικά και οι ποιήτριες που αρπάζουν τα φίδια με τα δυο τους χέρια!
ναι είναι ακριβώς έτσι μα τα φίδια όταν με τα δύο σου χέρια αρπάζεις φτερά αποκτάς και ένα σπαθί και κόβεις τις κλωστές και γίνεσαι η αλήθεια σου και τότε ο καημός αποκτά ποιότητα
«…τα φίδια όταν με τα δύο σου χέρια αρπάζεις φτερά αποκτάς και ένα σπαθί και κόβεις τις κλωστές και γίνεσαι η αλήθεια σου και τότε ο καημός αποκτά ποιότητα»
και τότε ο Καημός
χαμογελά ευχαριστημένος, σα τον στρατοκόπο στο λιοπύρι που του προσφέρθηκε ποτήρι με κρύο νερό.
Τότε μετράει τα νιόβγαλτα φτερά και τα βρίσκει του μπογιού του.
Δοκιμάζει το σπαθί κι αυτό γιομίζει αίμα.
Μοιράζει στη μέση το ζεστό ψωμί στα δυο παιδιά του, τη Χαρά και το Πόνο.
Πίνει το κρασί της ανδρείας, το πνέμα και χορεύει βαριά κι ανάλαφρα ζεϊμπέκικα,
πότε χτυπώντας με βία τη γη και πότε χορεύοντας στον αέρα.
Φέρνουν γύρα ολόχρυσα και καταπράσινα Λιοντάρια από χώρες μυθικές κι από κοντά η συντρόφισσα η Νίκη να χτυπά παλαμάκια!
γιαυτό μ αρέσεις πολεμιστή του δρόμου της γεναίας καρδιάς για τον πύρινο τον λόγο σου
την καλημέρα και την αγάπη μου
Δημοσίευση σχολίου