Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Η Μεγάλη Υπόσχεση- Ένα Φύλλο Πορείας


Πολλές φορές η πορεία θα είναι νυχτερινή και το φεγγάρι θα απουσιάζει.
Καταιγίδες και μανιασμένες θύελλες θα βρουν τους πολεμιστές.
Μέσα σε πυκνά δάση θα βρεθούν και θα αναζητήσουν το χαμένο δρόμο.
Θα προσπεράσουν βουνά και θα περάσουν γκρεμούς πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Καυτές ατέλειωτες ερήμους θα χρειαστεί να διασχίσουν.

Μέσα σε αυτή την πορεία θα χρειαστεί να θυμούνται καθαρά το μακρινό προορισμό τους.
Κρατά ο οδοιπόρος σφιχτά την πυξίδα και τη συμβουλεύεται διαρκώς.
Έχει διπλωμένο πάνω στο στήθος το φύλλο πορείας και επιβεβαιώνει το δρόμο του.
Ανανεώνει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητα του, ξαναπαίρνει τους σπασμένους του όρκους, δίνει στην Ανώτερή του Συνείδηση ξανά και ξανά την Μεγάλη Υπόσχεση.

Η μεγαλύτερη δέσμευση του είναι η αφιέρωση στην Υπηρεσία του Γενικού Καλού.
Μέσα στην καρδιά του έχει βρει το όραμα της Μίας Ανθρωπότητας, του Ενός Κόσμου και αφιερώνεται πύρινα σε αυτό.
Το καλό για τον ένα άνθρωπο και για τη μια χώρα είναι καλό και για τον άλλο άνθρωπο και για την άλλη χώρα.
Αυτός είναι ο νόμος του πραγματικού καλού και η βάση της συνεργασίας, της δικαιοσύνης και της ορθής συμπεριφοράς.

Η δεύτερη αφιέρωσή του είναι στη Γαλήνη.
Κρατάει την ισορροπία του στις πιο δύσκολες καταστάσεις και είναι η συνείδησή του σαν τα βάθη του ωκεανού που ότι κι αν συμβαίνει στην επιφάνεια, αυτή παραμένει αδιατάραχτη.
Ρίχνει λάδι στα ταραγμένα νερά που συναντά.
Στο κέντρο της μάχης κι αν βρίσκεται, διατηρεί αυτή την αταραξία.

Ο σκοπός είναι πάντα η Αρετή.
Το μέσο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι διαφορετικό από το σκοπό.
Άρα μέσο και σκοπός είναι η άσκηση της αρετής.
Η τρίτη αφιέρωσή του λοιπόν είναι στην άσκηση της Αρετής.

Η πρώτη στον κατάλoγο αρετή είναι αυτή της Αλήθειας.
Οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις να συμφωνούν.
Η κοσμοθεωρία να ερμηνεύει ικανοποιητικά τη ζωή.
Πάντα μαθαίνει, ερευνά, αναζητά.

Η δεύτερη είναι η Υπομονή.
Ο πιο μεγάλος πολεμιστής είναι αυτός με τη μεγαλύτερη υπομονή, όλοι έχουν συμφωνήσει σ΄ αυτό.
Καθημερινά να μεγαλώνει η αντοχή και το κουράγιο.
Το χαμόγελο στα χείλη να μη σβήνει όσα χτυπήματα κι αν καταφέρνει η ζωή.

Ύστερα έρχεται η Επιμονή.
Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην ασίγαστη αποφασιστικότητα, στη σιδερένια πειθαρχία.
Η επιτυχία εξαρτάται από την διατήρηση της έντασης της προσπάθειας.
Όποιος επιμείνει θα είναι νικητής.

Η ποιοτική Εργασία.
Αυξάνοντας την ποιότητα της καθημερινής μας εργασίας θα έρθει μια πρωτόγνωρη αμοιβή: η χαρά!
Η ποιότητα αλλάζει μόνο όταν αλλάζει το κίνητρο.
Έτσι για παράδειγμα ο υπάλληλος που φθονεί τον σκληρό του εργοδότη δεν έχει καμιά ελπίδα, πρέπει με κάποιο τρόπο ν΄αλλάξει τις συνθήκες.
«Ό,τι κάνει το χέρι σου ας το κάνει με όλη τη δύναμη».

Η Πνευματική άσκηση.
Εδώ ας τοποθετήσει ο καθένας ότι έχει δει ότι τον βοηθά πνευματικά.
Μπορεί να είναι η αυτοσυγκέντρωση, ο στοχασμός, ο διαλογισμός, η μελέτη, η γιόγκα, η προσευχή, ο αθλητισμός, μια μορφή τέχνης, μια επιστήμη, η συναναστροφή με όμοιους.

Η Γενναιοδωρία.
Σε όποιον δίνει το παν δίνεται το παν.
Κάθε τσιγγουνιά είναι μια μορφή ανανδρίας και φόβος.

Αυτά αποτελούν την υπόσχεση του πολεμιστή που την ανανεώνει καθημερινά ώσπου να γίνει αυθόρμητη συμπεριφορά.
Μπορεί να επιλέξει ο καθένας τις αρετές που αισθάνεται πιο προσφιλείς στην καρδιά του και που καλύπτουν το σύνολο της καθημερινής του ζωής.

Είναι φανερό πως δεν ξυπνούν πολλοί το πρωί για να ασκήσουν την Αρετή, αλλά εδώ μιλάμε για το Δρόμο και για όσους αισθάνονται αυτή την έλξη.

Ο δρόμος είναι ερωτικός για το Ανώτερο και κανείς δε θα γίνει Ήρωας αν δεν ερωτευτεί την Αρετή.
Όποιος πάλι ερωτευτεί την Αρετή το πεπρωμένο του θα είναι αυτό του Ήρωα!
Θα βαδίσει το Ηρωικό Μονοπάτι και θα ανηφορίσει σε πραγματικούς Ολύμπους όπου θα συναντήσει Αυτούς που τον περιμένουν.

Κι εκεί θα δει ότι δεν είναι άλλοι Αυτοί από τις Αρετές που τόσο καιρό ασκούσε και ζητούσε!

                              

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Πορεία προς το Μέτωπο

¨Κάποτε τρεις άνθρωποι μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο.
Άλλες εποχές δέκα ήταν αρκετοί ενώ χίλιοι ήταν κιόλας ένας στρατός.
Στη Νέα Εποχή θα συγκαλέσω κάτω από το λάβαρό μου ένα δισεκατομμύριο.¨

Αυτή η εποχή που προφήτεψε ο Δάσκαλος Μορύα είναι τώρα.
Αυτός ο αναρίθμητος στρατός που οραματίστηκε ο Σοφός σχηματίζεται τώρα.
Η μεγαλύτερη στρατιά που υπήρξε ποτέ πάνω σε αυτό τον πλανήτη αρχίζει να κάνει την μεγαλειώδη εμφανισή της!
Πάνω από ένας στους έξι κατοίκους αυτού του πλανήτη έχει κάνει μια ξεκάθαρη εκλογή και έχει ταχθεί οριστικά με το μέρος του Καλού.
Έχει διαχωριστεί από την άβουλη μάζα και στέκεται εσωτερικά ενάντια σε κάθε επίθεση σε αυτό που έχει προσδιορίσει ως καλό για όλους.

Οκτώβρης του 2010 και το άηχο Κάλεσμα της Επιστράτευσης του Καλού αντηχεί από άκρη σε άκρη στον πλανήτη.
Έχουμε Πόλεμο!
Οι σύντομες διαταγές ακούγονται ψιθυριστά στη σιωπή.
Η επίδοση των φύλλων πορείας γίνεται εσωτερικά καθημερινά.
Το σημείο συνάντησης είναι πάντα ορεινό.
Οι Πολεμιστές έχουν ξεκινήσει για το Μέτωπο!

Η Μεγάλη Μάχη για τη σωτηρία της ανθρωπότητας είναι μπροστά.
Το διακύβευμα είναι η ίδια η ζωή πάνω σε αυτό τον πλανήτη.
Ο πόλεμος αυτός είναι ο δικός τους.
Δεκάδες χώρες φανερά ή κρυφά χειρίζονται πυρηνικές δυνάμεις.
Η απληστία του κεφαλαίου δυναμώνει μαζί και η πείνα όχι μόνο στις τρίτες χώρες.
Ο φασισμός με νέα μορφή ξανασηκώνει το απαίσιο κεφάλι του.

Ο στρατός του Φωτός υψώνει τις σημαίες της Δικαιοσύνης , της Αξιοπρέπειας, της Συμμοιρασιάς, της Ελευθερίας, της Αλληλεγγύης, του Γενικού Καλού και της Ενότητας.
Ο στρατός του σκοταδιού της επικράτησης και επιβολής του ισχυρού, της συγκέντρωσης της εξουσίας, της δύναμης και του χρήματος σε λίγους, του διαχωρισμού των ανθρώπων σε κοινωνικές τάξεις, σε φυλές, σε χρώματα.

Κάθε στρατός έχει εκπονήσει τα σχεδιά του και η τελική αναμέτρηση πλησιάζει.
Σκοπός του εχθρού είναι να μην φτάσει κανείς στο Μέτωπο, όπου θα δει εκεί καθαρά το ρόλο και τη θέση του.
Ετσι τους στήνουν παγίδες για να τους εξουδετερώσουν.
Είναι οι παγίδες των Μνηστήρων που έστησαν στο Τηλέμαχο λίγο πριν συναντήσει τον Οδυσσέα.
Μια πλάνη (πχ ο εθνικισμός) είναι συνήθως αρκετή να τον θέσει εκτός μάχης και να τον εκτρέψει από το δρόμο του.
Μια πολύ αποτελεσματική είναι της αμφιβολίας, το διαχρονικά αδύνατο σημείο του Τηλέμαχου.
Άλλη η μη επίγνωση της μάχης και της κρισιμότητας της έκβασής της.
Μια σύγχρονη αποτελεσματική θυμαπάτη είναι το άγχος , η ανασφάλεια και η ανησυχία για τις δουλειές, για τα οικονομικά που προσπαθούν ιδιαίτερα σήμερα να απορροφήσουν όλο το δυναμικό του εργαζόμενου.

ΟΙ μέθοδοι των δυνάμεων του Χάους είναι η καλλιέργεια των αντιθέσεων και του διαχωρισμού των εθνών, των τάξεων, των θρησκειών, των συνηθειών των λαών και ο εκφοβισμός.
Οι μέθοδοι των δυνάμεων του Φωτός είναι η καλλιέργεια της ενότητας, της κοινής βάσης των λαών, της αλληλεγγύης και ισοπολιτείας των τάξεων, των θρησκειών.
Το Ιδανικό της Αδελφότητας των ανθρώπων και της θεϊκής τους καταγωγής.

Η αναγνώριση του Μεγάλου Λαβάρου προϋποθέτει διάκριση.
Η αναγνώριση των ηγετών και αυτών που έρχονται είναι μια μεγάλη δοκιμασία γιατί πρώτα θα πρέπει να έχουμε αναγνωρίσει και ανακαλύψει τα χαρακτηριστικά τους μέσα μας.

Τίποτα όμως δεν θα συγκρατήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των πολεμιστών στο να δώσουν το Παρών στη Μεγάλη Μάχη που βρίσκεται μπροστά και θα κρίνει το μέλλον της γης.
Ένας μετά τον άλλο θα φτάνουν τα επόμενα λίγα χρόνια στο μεγάλο ραντεβού.
Εκεί θα τους περιμένουν οι Ηγέτες τους, που δεν είναι άλλοι από τους μεγάλους σοφούς όλων των εποχών.

Το σημείο συνάντησης είναι φυσικά κι αυτό συνειδησιακό.
Είναι το σημείο αντίληψης όπου τα ιδανικά και ο σκοπός ξεκαθαρίζουν, μαζί με την ανάληψη των ευθυνών που αντιστοιχούν.

Κάθε βήμα προς αυτό προϋποθέτει μάχη και νίκη με τη σύγχυση, το φόβο, την ανημπόρια.
Άρα όσοι φτάσουν θα είναι νικητές.
Κι αυτοί οι νικητές θα συντρίψουν το Χάος για το χατήρι μιας ροδοδάχτυλης Αυγής που όμοια της δε θα έχει υπάρξει ποτέ.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Αρμονία ή Χάος

Με συγκίνηση έλαβα και διάβασα την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στο αμφιθέατρο του 9,84 κατά την κήρυξη της έναρξης των εργασιών του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου που διοργανώθηκε από το δήμο της Αθήνας και τη Βουλή.


Ο μεγάλος μας συνθέτης τολμά, φωτογραφίζει, προειδοποιεί, ελπίζει και δικαιώνει ξανά τον τίτλο του μεγαλύτερου εν ζωή Έλληνα.

Το πάνοπλο Χάος σήμερα φαντάζει στα μάτια πολλών ανίκητο, αλλά να που υψώνονται σταράτες, τίμιες φωνές που λένε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους και προσκαλνούν ένα Αρμονικό Μέλλον που ταιριάζει στο μπόι της μεγάλης καρδιάς τους.



ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΡΑΜΑ

Το φαινόμενο της ζωής ξεκινώντας από το Σύμπαν και φτάνοντας στον Πλανήτη Γη είναι μια συνεχής σύγκρουση ανάμεσα σε αντιθέσεις με κορυφαία την αντίθεση μεταξύ της Αρμονίας και του Χάους. Απ’ αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγει φυσικά και η ανθρώπινη ιστορία, αν κρίνουμε από την συνεχή αλληλουχία της Αρμονίας και του Χάους, της Ειρήνης και του Πολέμου, της ευτυχίας και της δυστυχίας, του Πολιτισμού και της Βαρβαρότητας μέσα σε κάθε λαό και σε κάθε εποχή. Στην Ευρώπη είχαμε τις εναλλαγές ανάμεσα στην Αναγέννηση και τον Μεσαίωνα, τους Πολέμους και την Ειρήνη, τον Σκοταδισμό και τον Αιώνα του Φωτός, τη Δημοκρατία και τον Φασισμό, την ευημερία και την καταστροφή, την ανάπτυξη και την κρίση.

Σήμερα είναι φανερό, ότι οι δυνάμεις του Χάους, ισχυρότερες και δολιότερες από ποτέ, έχουν νικήσει κατά κράτος, βυθίζοντας τους λαούς μας σε βαθειά πολύπλευρη κρίση. Τόσο οικονομική όσο και κρίση αξιών. Κρίση Πολιτισμού. Τώρα βρίσκεστε στην Αθήνα, στο κέντρο της οποίας υπάρχει ο ιερός Βράχος της Ακροπόλεως, πάνω στον οποίο η Μοίρα θέλησε να διαφυλάξει τον Παρθενώνα, που αποτελεί το Σύμβολο του Μέτρου και του Ωραίου, που είναι ένα από τα βάθρα της πνευματικής, ψυχικής και ηθικής πεμπτουσίας του Αληθινού και Ακέραιου Ανθρώπου, που είχε την τύχη να του χαρισθούν δύο ανεκτίμητα δώρα: Η Δωρεά της ζωής και η Δωρεά της Αρμονίας

Όμως ποιοι και πόσοι μπόρεσαν να συλλάβουν και να εκφράσουν τον ενιαίο χαρισματικό Άνθρωπο στην πεμπτουσία του, δηλαδή του ξεχωριστού Όντος επί της Γης, του αποκλειστικού κληρονόμου αλλά και θεματοφύλακα της Αρμονίας στις σχέσεις του πρώτα απ’ όλα με τον ίδιο τον εαυτό του και κατ’ ακολουθίαν με τους άλλους, τη Φύση και τη Ζωή; Μήπως δεν είναι όλοι αυτοί που μας άφησαν κληρονομιά μεγάλα πνευματικά έργα και μας πλούτισαν με ιδέες, σκέψεις, οράματα και πάσης φύσεως έργα ανάδειξης της Λογικής, της επιστημονικής Σκέψης, καλλιέργειας της φαντασίας και του εμπλουτισμού της καλλιέπειας και καλαισθησίας; Έργα που ενώνουν αντί να χωρίζουν τους ανθρώπους. Έργα που αποπνέουν ομορφιά, ευγένεια, αλήθεια και αγάπη και που αποστρέφονται τη βαρβαρότητα και το μίσος;

Για όλους αυτούς τους ευεργέτες της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν λευκοί, κίτρινοι ή μαύροι, πλούσιοι ή φτωχοί, μορφωμένοι ή αδαείς. Όλοι τους αντιμετώπισαν τον Άνθρωπο ως ένα ενιαίο Ον, πάνω από τις οποιεσδήποτε φυσικές είτε τεχνητές διαφορές. Η μόνη διάκριση που μπορεί να έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους είναι αυτή που έχουν τα δέντρα μέσα σε ένα δάσος. Δηλαδή ενώ όλα ζούνε πάνω στο ίδιο χώμα, ρουφούν τον ίδιο ήλιο και αναπνέουν τον ίδιο αέρα, εν τούτοις έχουν ξεχωριστές ρίζες, διαφορετικούς κορμούς, φύλλα, άνθη και καρπούς.

Όμως αυτές οι διαφορές δεν τα εμποδίζουν να επιτελούν τις ίδιες θαυματουργές διεργασίες μεταμορφώνοντας το διοξείδιο του άνθρακα στο ζωογόνο οξυγόνο, καθώς και να υφίστανται τις ίδιες δοκιμασίες από τις καταιγίδες, την ξηρασία, τις πυρκαγιές και τις αλόγιστες επιθέσεις των ανθρώπων.

Όμως στο βάθος το δέντρο παραμένει πάντα δέντρο και ο άνθρωπος πάντα άνθρωπος. Δηλαδή μια πολύτιμη κατάκτηση της ζωής. Τα έθνη, οι φυλές, οι κοινωνίες των ανθρώπων έχουν κοινό παρονομαστή τον ενιαίο, όμοιο και ακέραιο άνθρωπο, εκλεκτό της Ζωής και της Αρμονίας. Γι’ αυτό το λόγο οι δυνάμεις του Χάους, για να χτυπήσουν τη Ζωή και την Αρμονία από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα χρησιμοποιούν βασικά το όπλο των Αντιθέσεων, των διαιρέσεων, των αντιπαλοτήτων, της έχθρας και του μίσους ανάμεσα στους ανθρώπους, τις κοινωνίες και τους λαούς.

Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι η βία, η καταπίεση, η εκμετάλλευση του ενός από τον άλλον, η ευτυχία του ενός εις βάρος του άλλου και τέλος η αλληλοεξόντωση και οι πολεμικές συρράξεις.

Ώσπου σήμερα φτάσαμε στην αποκορύφωση των δόλιων δυνάμεων του Χάους με τη δημιουργία ενός διεθνούς Διευθυντηρίου που στηρίζεται σε 4-5 διεθνή κέντρα Εξουσίας με επίκεντρο τις ΗΠΑ, στηριγμένα επάνω σε μια πρωτοφανή στρατιωτική δύναμη καταστροφής, καθώς και σε τεράστια οικονομικά μέσα καταστολής και επιβολής. Με εκτελεστικά όργανα τον Στρατό και τις Τράπεζες επιβάλλουν επίμονα και συστηματικά τη Νέα Τάξη της Παγκοσμιοποίησης που επιδιώκει την ριζική αλλοίωση του παγκόσμιου χάρτη με την κατεδάφιση των εθνών, με όπλο τη διάβρωση έως την εξαφάνιση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, δηλαδή την εθνικότητα, τον πολιτισμό, την συλλογικότητα και τελικά το δικαίωμα των Εθνών, Λαών και ανθρώπων να αποφασίζουν οι ίδιοι συλλογικά, ελεύθερα και ανεξάρτητα για την ίδια τη ζωή τους και τη χώρα τους.

Σ’ αυτό το δάσος των ανθρώπων και των λαών που πέρασε έως τώρα από χιλιάδες δοκιμασίες και τελικά άντεξε, στοχεύουν στην καταστροφή του ριζικού συστήματος κάθε δέντρου, για να το μεταβάλουν σε υλικό υλοτομίας μέσα στο τερατώδες παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης που προετοιμάζουν ορισμένοι άρρωστοι εγκέφαλοι, μεθυσμένοι από την τερατώδη δύναμη που διαθέτουν. Θέλουν να μας κάνουν όλους «ιδιώτες», μοναχικά άτομα αποκομμένα από κάθε είδους συλλογικότητα, καταφοβισμένους, ευάλωτους και υπάκουους υπηκόους στις εντολές των νέων κυρίαρχων του Πλανήτη Γη.

Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου, η ουσία της σημερινής κρίσης που ταλανίζει τους λαούς, που προς το παρόν δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, γιατί πρόκειται πραγματικά για μια πρωτόγνωρη και σατανική επίθεση, που τους κατέλαβε εξ απήνης.

Παράλληλα όμως πιστεύω ότι οι δυνάμεις του Χάους με τη σημερινή ακραία τους επιχείρηση, έχουν φτάσει στα όριά τους. Ας θυμηθούμε τον προηγούμενο μεγάλο κίνδυνο της ανθρωπότητας με τον τότε εκπρόσωπο και εκφραστή του Χάους, Αδόλφο Χίτλερ. Μήπως μετά τους θριάμβους του στην Ευρώπη δεν υπήρχε ο διάχυτος φόβος ότι όλα τελείωσαν πια; Έτσι και σήμερα, οι σημερινοί Φύρερ, όπως τότε εκείνος, με τα κοστούμια τους και τις γραβάτες, μεθυσμένοι από τις επιτυχίες τους, έχουν οδηγήσει τη δύναμή τους στα όριά της. Δηλαδή μπροστά σε ένα νέο Στάλινγκραντ. Κι αυτό μπορεί και πρέπει να είναι οι λαοί της Ευρώπης!

Η Ευρώπη έχει προσφέρει πολλά και ανεκτίμητα δώρα στην ανθρωπότητα. Ιδιαίτερα στους τομείς της Επιστήμης, της Φιλοσοφίας, της Κοινωνιολογίας και της Τέχνης. Έχει όμως προξενήσει λόγω της αποικιοκρατίας και των δύο μεγάλων Παγκοσμίων Πολέμων και ανυπολόγιστα δεινά τόσο στους λαούς της Ευρώπης όσο και στους λαούς της Αφρικής, της νότιας Αμερικής και της Ασίας.

Σήμερα κατέχει μια θέση-κλειδί, που της επιτρέπει να αντιστρέψει το αρνητικό ρεύμα και να οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στο δρόμο της Αρμονίας δηλαδή της Ειρήνης και της Ευημερίας. Πρέπει όμως γι’ αυτό
Πρώτον να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις ΗΠΑ, που την έχουν μεταβάλει σε ένα πειθήνιο όργανο της καταστροφικής πολιτικής που καταστρώνει η στρατιωτικο-οικονομική εξουσία που έχει επιβληθεί πάνω σ’ αυτή την μεγάλη χώρα με τις τόσο πλούσιες παραδόσεις και τη μεγάλη συμβολή στην πρόοδο και τον πολιτισμό και την έχει μεταβάλει σε ορμητήριο βίας και καταστροφών.
Και Δεύτερον να αναθεωρήσει εκ βάθρων την ως τα τώρα φιλοσοφία της για τις μεθόδους ανάπτυξης και ευημερίας των λαών της. Η ανάδειξη του τραπεζοοικονομικού συστήματος σε μοναδικό μοχλό εξουσίας εμπόδισε την διαδικασία μετάλλαξης της Ευρώπης σε μια ενιαία μορφοποίηση με τη δική της σφραγίδα και τη δική της στρατηγική ως αποτέλεσμα της δημιουργικής συμβολής όλων των λαών της, που στηριγμένοι στα θεμέλια των πλούσιων παραδόσεών τους, ενωμένοι θα δημιουργήσουν το πραγματικό πρόσωπο και περιεχόμενο μια νέας Ευρώπης. Μιας Ευρώπης στην υπηρεσία των ακόλουθων αξιών : της Ανεξαρτησίας, της Ελευθερίας, της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Ισονομίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της ανάπτυξης, της ευημερίας και της πολιτιστικής αναγέννησης.

Η Ελλάδα θα είναι παρούσα σε μια τέτοια σωτήρια και αναγεννητική για όλη την ανθρωπότητα προσπάθεια. Η διαχρονική Ελλάδα του Μέτρου, του Αληθινού, του Ωραίου και του Ανθρώπινου θα μας βοηθήσει να φτάσουμε στις πηγές της Αρμονίας, που είναι η αντίθεση του Χάους που σήμερα κυριαρχεί επάνω στη ζωή μας. Και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η σημερινή μετωπική επίθεση που δεχόμαστε όλοι, μάς συνενώνει σε μια Ολότητα πάνω από΄τις διαφορές μας κάθε είδους: θρησκευτικές, φυλετικές, εθνικές, κοινωνικές, ταξικές και πολιτισμικές. Και μας υποχρεώνει να ακολουθήσουμε έναν από τους δύο δρόμους: του Χάους ή της Αρμονίας.

Είναι καιρός πια να ενηλικιωθούμε και να ωριμάσουμε, για να σώσουμε όχι μόνο τον άνθρωπο αλλά και τον Πλανήτη Γη, που τόσο μεγαλόψυχα μας φιλοξενεί. Γιατί σύμφωνα με τη λογική του Χρόνου που θα πρέπει να προσμετράται με μεγέθη αιώνων, η στάση μας απέναντι στην ουσιαστική ύπαρξη της ζωής είναι έως τώρα παιδαριώδης. Ας καταλάβουμε καλά, ότι ο Άνθρωπος είναι ενιαίος και ότι η δωρεά της ζωής που είναι ίδια για όλους, τον προορίζει να γευτεί με όλους τους πόρους του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής του την απόλυτη ευδαιμονία που μπορεί να του εξασφαλίσει η ειρηνική συνύπαρξη με τους άλλους και με τη φύση, που θα του επιτρέψουν να αναπτύξει στο έπακρο τις δημιουργικές του δυνάμεις. Τόσο στη σφαίρα του υλικού όσο και του πνευματικού κόσμου.

Είμαι βέβαιος, ότι εάν η Ευρώπη επιλέξει αυτόν τον δρόμο, είναι ικανή να μεταβάλει τη σημερινή Κόλαση σε Παράδεισο. Και είμαι πολύ ευτυχής που μου δίδεται σήμερα η ευκαιρία να μας εκμυστηρευτώ το Μεγάλο αυτό Όραμά μου.

Σας ευχαριστώ.

Αθήνα, 16.9.2010

Μίκης Θεοδωράκης