Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Διάλογος Βούδα και Βοσκού

Ο βοσκός:-Το φαγητό μου ψήθηκε,άρμεξα τα προβατά μου' μανταλωμένο το καλύβι μου,αναμμένη η φωτιά μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας;-Δεν έχω ανάγκη πια απο φαγιά και γάλατα' οι άνεμοι είναι το καλύβι μου,έσβησε η φωτιά μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο βοσκός:-Έχω βόδια,έχω γελάδες, έχω λιβάδια πατρογονικά κι έναν ταύρο που πηδάει τις αγελάδες μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας:-Δεν έχω βόδια,μήτε γελάδες,δεν έχω λιβάδια. Δεν έχω τίποτα.Δεν φοβάμαι τίποτα.Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο βοσκός!-Έχω μια βοσκοπούλα υπάκουη και πιστή' χρόνια τώρα γυναίκα μου και χαίρουμαι να παίζω μαζί της τη νύχτα.Και συ βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας;- Έχω μια ψυχή υπάκουη και λεύτερή' χρόνια τώρα τη γυμνάζω και τη μαθαίνω να παίζει μαζί μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ποίημα για τον παππού μου, μαχητή του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ

Ξημέρωμα στον Ταϋγετο, Νοέμβρης του 49.
Ο αντάρτης με τα κουρελιασμένα ρούχα και τα ξυλιασμένα δάχτυλα,κουλουριασμένος στο βράχο, περιμένει την τελική έφοδο του αποσπάσματος.Πέρασμα δεν υπάρχει,ούτε σωτηρία, ούτε έλεος...

Η πρώτη ακτίνα στην κορφή!

Κρύσταλοι πάγου στα μαύρα γένια,
μαύρο σκουφί στην κεφαλή,
μια αραβίδα σιωπηλή
και στον αγέρα η Τιμή γεμάτη έγνοια!

Τα λυκόσκυλα γαυγίζουν, με βία τα συγκρατούν,
χωροφυλάκοι ανηφορίζουν, αυτόματα κρατούν,
μυρίζουν αίμα και γελούν.

Ποιο ήταν το λάθος; Υπήρξε λάθος;
ρωτούσε,ξαναρωτούσε τον παγωμένο άνεμο όλη νύχτα.
Μα αυτός τα κυπαρίσσια θρόιζε
και του στέγνωνε τα δάκρυα μονάχα...

Ο γιός του τώρα θα περπάτησε
και η κόρη του θα πάει σχολείο.
Στείλε Ουρανέ μου, τη Στοργή να τα φυλάει!
κι η μάνα τους είναι φυλακή και δεν μπορεί...
και στείλε στην αγάπη του ένα περιστέρι
έξω απο το κελί, να της γυρέψει συγχώρεση...
Δεν ήθελε αυτός, δεν το ήθελε η καρδιά του,
μα 'ναι η Τιμή που τον πήρε απ' το χέρι
να τον παραδώσει σε τούτη την κορφή
στον αδερφό της, το Θάνατο!

Ελεύθεροι πολιορκημένοι

Το χάραμα πήρα του ήλιου το δρόμο,
κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο
κι από όπου χαράζει ως όπου βυθά,
τα μάτια μου δεν είδαν τόπο ενδοξότερο
από τούτο το αλωνάκι!
Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

Επανάσταση

Η παγκόσμια ή πλανητική επανάσταση δεν άρχισε ακόμα. Θα εμφανιστούν βαθμιαία μεγαλύτεροι επαναστάτες σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης προσπάθειας κι αυτή τη φορά θα πυρώσουν τις καρδιές και τις ψυχές όλων των αληθινών ανθρωπιστών σε όλο τον κόσμο που θα εμπνευστούν με το πνεύμα , μιας μεγαλύτερης αφοσίωσης ,έφεσης και θυσίας.
Αυτοί οι οδηγοί, έχοντας κατακτήσει τη συνείδηση της ψυχής, δε θα σταματήσουν σε κανένα εμπόδιο και μέσω μιάς φοβερής αυτοθυσίας θα οδηγήσουν την ανθρωπότητα σαν σύνολο σε μια ανώτερη διάσταση ζωής.
Χ.Τ. ΣΑΡΑΫΝΤΑΡΙΑΝ

Μαντινάδες

Όπου αστοχήσεις γύρισε και όπου πετύχεις φύγε!

Σα τη λογιάσεις μια δουλειά όρτσα και μη φοβάσαι
αμόλα τη, τη νιότη σου και μην τηνε λυπάσαι,
για που θα σιάξει η δουλειά ,για που θα σου χαλάσει!

Κι άλλο καλό δε μάθαμε ,πιο κάλλιο από τη λευτεριά!(Μανιάτικο τραγούδι)

Άραβες

Ρώτησαν ,κάποτε, οι Άραβες έναν σοφό τι να κάνουν για να μη ξεπέσουν.
Τους απάντησε:-Όλα θα πηγαίνουν καλά, όσο είναι καβαλάρηδες, έχουν δεμένο σφιχτά το σαρίκι στο κεφάλι , κρατούν σπαθί και κάνουν επίθεση!
(Από την Αναφορά στο Γκρέκο)

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

ΜΠΟΥΣΙΝΤΟ


Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΣΑΜΟΥΡΆΙ

1.Πάνω απο όλα η τιμή και το χρέος
2.Υπακοή τυφλή στον Αυτοκράτορα
3.Φουντόσιν:Ασάλευτος στο πόνο,πειθαρχία στη χαρά
4.Γλυκιά συμπεριφορά στους φίλους, εκδίκηση σκληρή στους εχθρούς
5.Πειθαρχία ανήλεη στη ψυχή και το σώμα
6.Καμμία οπισθοχώρηση ,έτοιμος κάθε στιγμή να πεθάνεις
7.Γενναιοδωρία,η οικονομία είναι μια μορφή ανανδρίας

Αν

-Έχασαν όλοι την εμπιστοσύνη τους, μα εσύ όχι
-σε μισούν,μα δε μισείς κανέναν
-είτε με βασιλιά μιλάς,είτε με ζητιάνο ο ίδιος εισαι
-μπορείς ό,τι έχεις κορώνα-γράμματα να το παίξεις
-μήτε φίλος,μήτε εχθρός μπορεί να σε πληγώσει
-ενώ εισαι απελπισμένος συνεχίζεις με τα δόντια σφιγμένα
Τότε είσαι Γιός δικός Μου, άντρας αληθινός και όλη η γη σου ανήκει!
ΚΙΠΛΙΝΓΚ

Ήρωας σύγχρονος είναι

-αυτός, που σαν το ψάρι τον κυπρίνο πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα.Μόνο αυτός μπορεί να ελπίζει οτι κάποτε ίσως φτάσει στην πηγή!

<<Αν είσαι βράχος,γίνε πέτρα πολύτιμη,
αν είσαι λουλούδι,γίνε τριαντάφυλλο,
αν είσαι πουλί,τότε σίγουρα περιστέρι,
μα αν είσαι άνθρωπος,γίνε επαναστάτης!>>

-αυτός που πιστεύει στον Προσωπικό Μύθο του και δε θα σταματήσει πουθενά νωρίτερα.

<<Ακόμα τα όνειρα μπαρκάρουν για την αλήθεια!>>

-αυτός που έχει υπομονή
<<Τρεις άντρες ορκίστηκαν ολοζωής, να λάμνουν κατά νότου!>>

Είπαν...

<< Γίνετε ήρωες!>>
Τα τελευταία λόγια του Βούδα
<<Φίλε μου, γιατί δεν αποφασίζεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου σαν ήρωας;>>
Ρ. Μορύα