Οι Γιατροί της Καρδιάς και μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Ένα κορίτσι έστεκε σοκαρισμένο μπροστά στη φωτογραφία του ετοιμοθάνατου παιδιού,με το γύπα να περιμένει υπομονετικά ακίνητος πίσω του.
Αισθανόταν ότι κάτι έπρεπε να κάνει…
Είχε ακούσει για τους Γιατρούς της Καρδιάς και τον αγώνα που δίνουν με δικά τους μέσα να φτάσουν εκεί, να βοηθήσουν και να ανακουφίσουν τον πόνο.
Άκουγε ότι πεθαίνουν παιδιά από έλλειψη μιας απλής αντιβίωσης, ενός αντιπυρετικού , λίγων βιταμινών…
Οι Γιατροί της Καρδιάς είναι μια ελληνική οργάνωση που στέλνει φάρμακα,με μια γέφυρα σωτηρίας, σε εξαθλιωμένες περιοχές του πλανήτη.
Το αποφάσισε.
Η πρώτη που έπρεπε να πείσει ήταν η φίλη της .
Εδώ δεν δυσκολεύτηκε γιατί ήταν στο ίδιο μήκος κύματος.

Έτσι έγιναν δυο αποφασισμένοι νέοι άνθρωποι!.

Την άλλη μέρα πήγαν στον λυκειάρχη και του μίλησαν για την επιθυμία τους να μαζέψουν φάρμακα στο λύκειο για τα παιδιά της Αφρικής που τα χρειάζονται και είναι ζήτημα ζωής και θανάτου γι’ αυτά.

Από εδώ αρχίζουν οι δυσκολίες.
Ο λυκειάρχης τους αποθαρρύνει αμέσως λέγοντας ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, γιατί κι άλλες φορές έχουν δοκιμάσει και έχουν αποτύχει να μαζέψουν ο,τιδήποτε.
Τα κορίτσια επιμένουν να δοκιμάσουν κι αυτός τελικά απρόθυμα τους δίνει την άδεια.

Οι δυο φίλες ενημερώνουν όλα τα τμήματα ότι συγκεντρώνονται φάρμακα για τους Γιατρούς της Καρδιάς.
Έφτιαξαν μια πρόχειρη αφίσα δίπλα στο κυλικείο με τη φωτογραφία του ετοιμοθάνατου παιδιού κι από κάτω έγραψαν ότι όλοι μπορούν να βοηθήσουν φέρνοντας ένα φάρμακο!

Οι καθηγητές αμέσως αρχίζουν τα σχόλια:
-Σιγά μη μαζέψετε τίποτα!
-Αυτό θα το δούμε σε λίγες μέρες.

-Αυτές οι οργανώσεις στην πραγματικότητα γίνονται μόνο για να παίρνουν χρήματα.
-Οι Γιατροί της Καρδιάς παίρνουν μόνο φάρμακα, όχι χρήματα!

-Όλοι εκεί τρώνε.
-Όποιος συμμετέχει σε αποστολές επιβαρύνεται ο ίδιος με τα έξοδα
μετακίνησης και …σίτισης του.

- Εκεί δεν έχουν να φάνε , φάρμακα θέλουν;
-Είναι τα φάρμακα το ίδιο σημαντικά με την τροφή , γιατί εκεί τα παιδιά πεθαίνουν από την έλλειψη ακόμα και ενός αντιπυρετικού ή μιας απλής αντιβίωσης!

-Εσείς γιατί νοιάζεστε;
-Γιατί είμαστε άνθρωποι!

-Νομίζετε ότι μπορείτε να αλλάξετε τα πράγματα εσείς;
- Νομίζουμε ότι μπορούμε να στείλουμε μια κούτα φάρμακα και να βοηθήσουμε κάποιους συνανθρώπους μας!

-Αυτά δεν φτάνουν ποτέ συνήθως!
-Μπείτε στο site ,δείτε , ερευνήστε τη διεθνή αναγνώριση, τον αριθμό των χιλιάδων
αποστολών και την ευγνωμοσύνη του πληθυσμού!

-Ξέρετε δεν πρέπει να διακόπτετε το μάθημα!
-Αυτό διακόπτεται καθημερινά για πολλά ασήμαντα πράγματα!

- Είναι παράνομο να αναφέρεται μια μη κυβερνητική οργάνωση σε δημόσιο σχολείο!
- Είναι νόμιμες μόνο οι κυβερνητικές;

-Αυτά ας τα κάνουν οι πλούσιοι και τα κράτη.
-Έχει αποδειχθεί ότι η βοήθεια προέρχεται από το υστέρημα και όχι από το πλεόνασμα!

Η συνέχεια αντάμειψε την ηρωική πραγματικά προσπάθεια των παιδιών να τα βάλουν με τον παχυδερμισμό, την καχυποψία, τη δυσφορία, την αδιαφορία και την ειρωνεία των καθηγητών τους!
Μόνο μια καθηγήτρια τους στήριξε δημόσια και κάποιοι άλλοι που έφεραν σιωπηλά φάρμακα.
Οι κούτες γέμιζαν η μια πίσω από την άλλη και σε πέντε ημέρες είχαν γεμίσει έξι κούτες φάρμακα!
Τα παιδιά μάζευαν το χαρτζιλίκι τους και αγόραζαν αντιβιώσεις και παυσίπονα!
Ήταν κάτι συγκινητικό!
Μετά ο λυκειάρχης όταν τα κορίτσια του θύμισαν ότι προέβλεπε αποτυχία είπε
…χάρις σε αυτόν μαζεύτηκαν όοοολα αυτά!

Στη συνέχεια πιάνει φωτιά το φροντιστήριο αγγλικών με τη βοήθεια της ιδιοκτήτριας.
Μαζεύονται και εκεί με τον ίδιο τρόπο τρεις κούτες!

Διαδίδεται η επιτυχημένη προσπάθεια και σε άλλα σχολεία και αναμένονται κινήσεις μετά τις γιορτές!

Χιλιάδες κουτιά φαρμάκων ταξιδεύουν αυτή την στιγμή για να φτάσουν εκεί που τα χρειάζονται απελπισμένα!

Εκατοντάδες άνθρωποι θα θεραπευτούν που δεν είχαν καμία ελπίδα.
Σίγουρα πολλές ζωές παιδιών κυριολεκτικά θα σωθούν.

Μαζί η ανθρωπιά και η ελπίδα του κόσμου!

Γράμμα στα παιδιά που τα ξανα-είπανε αλήτες

«Τις μέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν
στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από το ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου.
Όπου είχε κράτος και εξουσία η Άνοιξη.»
Οδυσσέας Ελύτης

Τελευταία γενιά των Ελλήνων, αποδείξατε ότι το αίμα στις φλέβες της δεν έχει ξεθυμάνει!
Ότι δεν χάσατε τη αρμύρα σας!

Ακριβά παιδιά της Ελλάδας, οργιστείτε ακόμα περισσότερο!!!
Ξεκρεμάστε τα πανάρχαια άρματα απ΄ τον τοίχο και ζωστείτε τα!

Πίστευαν οι κυβερνήτες ότι ήσασταν του χεριού τους!
Πόσο γελάστηκαν!

Πίστευαν ότι θα αποδεχθείτε το ζοφερό μέλλον που σας ετοίμαζαν!
Πόσο έπεσαν έξω!

Νόμισαν ότι θα συμφωνούσατε με τις «πατρικές » νουθεσίες να είστε με το μέρος των πολλών για ασφάλεια.
Πόσο δε σας ήξεραν!

Όχι , Έλληνες μην δεχθείτε η ζωή που βρίσκεται μπροστά σας, ν΄ αναλωθεί και να εξευτελιστεί, στον αγώνα για επιβίωση!
Όχι, σε αυτή την κατάντια!

Πίστευαν ότι έχετε και εσείς αλλοτριωθεί και θα βλέπατε
αδιάφοροι από τον καναπέ τον συμμαθητή σας να πέφτει νεκρός από τη σφαίρα του συστήματος, που δεν ανέχεται καμία «αποκλίνουσα» συμπεριφορά!
Νόμισαν ότι εσείς μπορείτε να διασκεδάζετε μετά την εκτέλεση του παιδιού , όπως ο υπουργός παιδείας.
Ή την άλλη μέρα να πάτε στο γήπεδο, όπως αυτός, που πήγε λέει να συναντήσει τους ψηφοφόρους του...

Σφίξτε την εκδικητική σας γροθιά επαναστάτες!

Κάντε παντού καταλήψεις!
Κλείστε όλα τα σχολεία του αισχρού συστήματος!
Σκοπό έχουν να σας αφαιρέσουν την κριτική ικανότητα , να γίνετε υπηρέτες τους ή αν κάποιοι τα «καταφέρετε» να γίνετε
σαν κι αυτούς!

Συνειδητοποιήστε τη μεγάλη σας δύναμη!
Πάγωσαν οι κυβερνήτες με την απόφασή σας να βγείτε στους δρόμους!
Δεν το περίμεναν!
Σώθηκαν την τελευταία στιγμή, εξαιτίας των λεηλασιών που έκαναν οι προβοκάτορες κουκουλοφόροι,με μόνο σκοπό να σας εκθέσουν και να κοπάσει το κύμα οργής!
Περιφρουρείστε τον αγώνα σας.
Απομονώστε τη τυφλή βία!
Κάντε πορείες και καταλήψεις δίχως ούτε ένα τζάμι να σπάσει!
Αυτό τρέμουν!
Την ωριμότητά σας!
Δείξτε σε όλο τον κόσμο ότι την έχετε!

Εργαζόμενοι των 700 ευρώ σταθείτε δίπλα στα νιάτα μας!
Επαναστατήστε!
Κλείστε τα εργοστάσια και βγείτε στους δρόμους !
Αν δεν απολυθείτε σήμερα επειδή θα κάτσετε ήσυχοι , θα απολυθείτε αύριο, αφού θα σας έχουν ξεζουμίσει!
Γιατί δέχεστε η δουλειά σας να κοστολογείται 700 ευρώ και του αφεντικού δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες και εκατομμύρια;
Γιατί σκύβετε το κεφάλι και σηκώνεστε όρθιοι όταν μπαίνει αυτός που εκμεταλλεύεται τον ιδρώτα σας;

Όχι στο σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπου το θύμα ως τελευταία απεγνωσμένη άμυνα φτάνει ν΄ αγαπά το θύτη.
Ας κρατήσουμε υγιή το νου και την καρδιά μας!
Πάνε να μας κάνουν να μη μπορούμε να ξεχωρίσουμε το μαύρο από το άσπρο...

Ο Καποδίστριας είχε θεσπίσει νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, όταν ο πολιτικός αποσυρόταν από την ενεργό πολιτική έπρεπε να είναι πιο φτωχός!
Εδώ οι πλιατσικολόγοι προκαλούν ανερυθρίαστα, με απίστευτη ξαφνική χλιδή μπροστά στα μάτια μας και παραμένουν υπουργοί!
Στην Τουρκία οι προηγούμενοι πολιτικοί (Τσιλλέρκλπ) ούτε βουλευτές δεν βγήκαν λόγω σκανδάλων!
Εδώ γιατί τους επιβραβεύουμε ξαναψηφίζοντας τους;

«Έντιμοι άνθρωποι , νέα γενιά
θάψτε τους άτιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε το Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σε αυτή τη γη!»
λέει ένα τραγουδάκι του Πάνου Τζαβέλα για τον υπηρέτη του συστήματος κυρ- Παντελή.

Νέοι άνθρωποι μην περιμένετε βοήθεια από τον Παντελή.
Του δώσανε μια θέση στην κοινωνία τους , του χτύπησαν την πλάτη και του πήραν τη ψυχή!
Είναι γι ΄αυτόν πολύ μακριά τα παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και φτώχεια.
Το νερό τρέχει ακόμα στη βρύση του και δεν ακούει ότι κάπου στερεύει!

Νέοι άνθρωποι σε σας έχουμε τα θάρρη μας!

Εσείς είστε η ελπίδα της Ζωής!
Από τα δικά σας μαύρα μαλλιά πιάνεται!

Αυτή που χτυπά την πόρτα της καρδιάς σας είναι η Αξιοπρέπεια!
Ανοίξτε της και δεν έχει που να σταθεί!

Πάρτε το μέλλον στα χέρια σας γιατί οι μεγαλύτεροι στάθηκαν ανίκανοι να σας το διασφαλίσουν!

Καβάλα στ΄ αλογά σας πάρτε τη γη δικιά σας!

Σας ανήκει και το μέλλον και η γη!

Πιστέψτε στον εαυτό σας!

Η ζωή σας καλεί να ωριμάσετε πιο γρήγορα και να αναλάβετε μόνοι σας την ευθύνη του αύριο και της ανατροπής!
Εσείς και οι πολεμιστές του κόσμου που οι καρδιές τους δεν έπαψαν να είναι εφηβικές!
Δώστε και εσείς στρατηγική και σίγουρη κοίτη στην οργή σας και περιφρουρείστε τα αιτηματά σας, από την πλήρη ισοπέδωση και καταστροφή.
Μην δίνετε άλλοθι στο απαξιωμένο σύστημα να σας κατηγορεί!
Το δίκιο είναι με το μέρος σας και η αντίδρασή σας επιβεβλημένη.
Μην δέχεστε καμιά σκιά να πέσει επάνω σας!

Δώστε ελπίδα σε όλους τους νέους του κόσμου!
Δώστε παράδειγμα ωριμότητας και επανάστασης!

Κι ο ίδιος ποιητής ίσως ξαναπεί ότι

«Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα το όνειρο μες στο αίμα
Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:
Ελευθερία
Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος»

Κουβέντα με τον Άρη

Στο λημέρι σου ανέβηκα Καπετάνιο,
τον ίσκιο σου να βρω , να στερεωθώ!

Μου είπαν απ΄ το Μικρό Χωριό,
πως τις νύχτες διαβαίνεις καβαλάρης
κι ανάπαψη δεν έχεις!
Όχι πως γύρευες τιμές και προτομές!
Τους συναγωνιστές σου συνάντησες στα γουναράδικα,
σου φτάνει!
Φίδι αργό στα σπλάχνα σου, Πολεμιστή,
η έγνοια της Ελλάδας σεργιανίζει!

Έχω ένα λόγο να σου πω.
Ρώτησα στο όνειρό μου, κάποτε το Θεό για σας!
Σαν εσείς θαρρείς να με στείλατε!
Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε,
άκου το Καπετάνιο,
πως εσείς είστε που σκορπίσατε το φως στον κόσμο,
απ΄ την Ελλάδα, μετά τόσους αιώνες!
Δεν είχατε τίποτα, μονάχα αίμα
και το δώσατε όλο
κι ο κόσμος αναθάρρεψε,
σαν είδε ότι η Ελλάδα ζει
και φωτίζει τον κόσμο πάλι φλεγόμενη!
Και έτσι η Χώρα των Ηρώων ξαναγεννήθηκε!
Και τα Βουνά της μείναν άπαρτα!

Τα έμαθες Καπετάνιο,
πως οι γιοι των δοσίλογων,
οι κρατικοί λειτουργοί,
τα παιδιά σας τα κυνήγησαν…

Μα θέλω να σου μιλήσω για τα εγγόνια σας,
την τρίτη τη γενιά την προδομένη.
Τούτη τη γενιά τη σφίγγει η γραβάτα!
Δύσκολα ερωτεύεται, δύσκολα εμπιστεύεται.
Ανασαίνει τους καπνούς στα μπαρ,
πίνει άγνωστα ποτά
και στον κυβερνοχώρο αγκουσεύει.

Τούτη η γενιά δε γέννησε ακόμα ήρωα!
Δεν έχει αντάρτικα τραγούδια!
Δεν έχει ποιητή!

Αρχηγέ, τι ζητάει από εμάς, η κυρά μας, η Τιμή;

Πατάω τα σαράντα και κάποιος μέσα μου με περιφρονεί!

Κάποιος πρόγονος ζωσμένος σταυρωτά τα φυσεκλίκια,
σηκώνει καβαλάρης τη σκόνη του μυαλού μου.
Κάποιος που άφησε τέσσερα παιδιά στην κούνια,
μια μικρομάνα στο κατώφλι,
και σε ακολούθησε!

Κι όταν περνώ απ΄ την πλατεία μιας πόλης,
αισθάνομαι στην πλάτη σα μαχαίρια,
δυο μάτια ακίνητα να με τρυπούν!
Είναι σε κείνο τα φανάρι που λένε
ότι κρεμόταν τρία μερόνυχτα το κεφάλι του,
άγριο τρόπαιο, βαρβάρων του νόμου,
πριν το πετάξουν στη θάλασσα!

Δώσε μας την ορμήνια σου Καπετάνιο,
το χρέος μας να βρούμε της γενιάς μας!
Δείξε μας τα χνάρια σου,
γιατί να ξέρεις ,
δε βάδισες σε χιόνι,
βάδισες σε καρδιές!

Ν΄ αρχίσει πια, ο δικός μας πόλεμος
και να πιάσουμε τα βουνά της ψυχής,
καβάλα στ΄ άλογα, τις αποφάσεις μας.
Να ζώσουμε τις ιδέες μας σταυρωτά,
και το μπαϊράκι της Λευτεριάς να κρατάμε ψηλά!

Έρχεται ο δικός μας ο καιρός
και ζυγώνει η Επανάσταση μας.
Το αντάρτικο της γενιάς μας!
Κουβαλάμε μέσα στα χρόνια,
τα όνειρα σας για ένα δίκαιο κόσμο
και όσα δε ζήσατε μας στοιχειώνουν.


Καλή αντάμωση στα γουναράδικα, Καπετάνιο!

Η Ατραπός των Ελλήνων

Κάθε άτομο έχει ένα αποκλειστικά δικό του δρόμο, που δεν είναι ίδιος με κανενός άλλου .
Αυτό γιατί ο συνδυασμός των αρετών, των ελαττωμάτων και των εμπειριών του, είναι μοναδικός.
Για την Αλήθεια, πολλοί το έχουν πει, δεν υπάρχουν ταξιδιωτικές οδηγίες, για να φτάσεις σε αυτή.
Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη.
Όλα είναι διαφορετικά μεταξύ τους και ο δρόμος τους θα βρεθεί «Δια του Θεού τους».
Ο θεός του καθενός σχετίζεται με την βασική αξία που έχει ο καθένας.
Τη κεντρική αρετή του καθενός.
Αυτό το κέντρο χρειάζεται προστασία σε κάθε άτομο και σε κάθε έθνος.
Αν απαρνηθεί το κέντρο αυτό, το άτομο, στερείται το κέντρο βάρους του και στη συνέχεια γίνεται έρμαιο περαστικών επιδιώξεων.

Ποια λοιπόν είναι η κεντρική αρετή του ελληνικού έθνους;
Τι δεν πρέπει να ξεχάσει για να μην κινδυνέψει να χαθεί;

Είναι η ίδια με αυτή της αρχαίας Ελλάδας ή μήπως έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καμία σχέση με την αρχαία ιστορία μας;
Αν κάποιος μας έβλεπε δίχως να γνωρίζει ιστορία, τι γνώμη θα σχημάτιζε για εμάς;
Ένα ερώτημα που κυριολεκτικά μας κόβει τα πόδια.
Στο εξωτερικό χαμογελούν συγκαταβατικά, όταν συνδεόμαστε με το παρελθόν.

Άποψη μου είναι πως κάνουν λάθος.
Στον τελευταίο Έλληνα, υπάρχει η ανάμνηση του Ελληνικού μεγαλείου.
Ο Μακρυγιάννης έδωσε σφαίρες στους πολιορκημένους Τούρκους στην Ακρόπολη, καθώς τους είχαν τελειώσει και ήθελαν να λιώσουν το μολύβι από τα μάρμαρα για να κάνουν άλλες, λέγοντας ότι για αυτά πολεμούμε!
Πως μπόρεσε μια χούφτα ραγιάδων, να τα βάλει με την Οθωμανική αυτοκρατορία και να διεκδικήσει με επιτυχία την γέννηση ενός ελεύθερου κράτους;
Πως μπόρεσε η μικρή Ελλάδα να νικήσει την πανίσχυρη φασιστική Ιταλία και να αντισταθεί επί 4 χρόνια στα βουνά και στις πόλεις, στο ναζισμό;
Μόνο κάτι μεγαλύτερο τους έσπρωξε να το κάνουν κι αυτό είναι η αθάνατη μεγαλειώδης ψυχή της Ελλάδας!

Τι εννοούμε όταν λέμε τώρα ψυχή;
Τι είναι εκείνο που δεν πεθαίνει και μπορεί να κινητοποιεί άτομα και έθνη;
Είναι η ποιότητα της κεντρικής αξίας που υπάρχει στα βάθη της συνείδησης!
Είναι ο κρυμμένος θεός!

Η κεντρική αξία των Ελλήνων ήταν το ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ!
Με οδηγό αυτή την αξία μεγαλούργησε ο ελληνισμός και έγραψε αυτή την ιστορία!
Η έννοια του άριστου στην αρχαιότητα, είχε την έννοια της επιθυμίας για την τελειότητα, ήταν το άριστα ζυγισμένο πάθος για την Αρετή.
Αυτή την αξία σήμερα την συναντάμε μόνο στους διαπρεπείς Έλληνες του εξωτερικού.
Άκουγα τον Δρ Τζάκη, το διάσημο χειρουργό, ειδικό στις μεταμοσχεύσεις ήπατος, να λέει ότι είχε αποφασίσει ως Έλληνας να είναι πάντα άριστος!
Αυτοί από μακριά, συνδέονται με την ψυχή και όχι με τη θλιβερή, σημερινή προσωπικότητα της χώρας μας…

Η σημερινή μορφή αυτής της αξίας είναι η Λεβεντιά, μια αρετή συνδυασμός της τιμιότητας και της παλικαριάς!
Ο λαός μας την έθρεψε αυτή την αρετή, τη φύλαξε και την τίμησε στην καρδιά του!

Η ψυχή αυτού του έθνους είναι ο Ηρωισμός κι ο αγώνας για την Ελευθερία!

O Έλληνας πνευματικός γενάρχης, ο Όμηρος έχει σμιλέψει με άφταστη τέχνη στους αιώνες το ελληνικό πνευματικό πρότυπο, που δεν είναι άλλο από του Οδυσσέα!
Επίσης τίμησε την παλικαριά και την ανδρεία μέσα από τον Αχιλλέα.
Ο μακρινός απόγονος, Καζαντζάκης δημιούργησε τον Ζορμπά, που μαζί με τη μουσική του άλλου απόγονου Θοδωράκη, σκόρπισαν σε όλο τον πλανήτη το άρωμα της Ελλάδας.
Ένα επικό δίδυμο, που χρωμάτισε την Ελλάδα του 20ου αιώνα , με τα χρώματα του Αιγαίου και της ανυπότακτης ελληνικής καρδιάς.
Δυο σμιλευτές της σύγχρονης μορφής του Ελληνισμού, που τόσο μοιάζει με αυτή, που αναδύεται από την ιστορία!
Παρατηρούμε ότι η Ελευθερία , ο ηρωισμός, η τιμή, η παλικαριά, η αναζήτηση, η ομορφιά διατρέχει το έργο τους!
Στους ήρωες μας να σκύψουμε Έλληνες, για να αντικρίσουμε τη ψυχή μας!

Kάθε άνθρωπος διέπεται από ένα ηλιακό ζώδιο και από τον ωροσκόπο του, που αφορά περισσότερο τη ψυχή του και το δρόμο του.
Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη, που σαν ωροσκόπο εδώ θα έχουμε την επίδραση ενός ζωδίου στη ψυχή.
Για την Ελλάδα υποστηρίζεται από ειδικούς ,ότι το κυβερνών ηλιακό ζώδιο είναι ο Αιγόκερος και της ψυχής η Παρθένος.
Εδώ φωτισμένοι αστρολόγοι μπορούν να μας πουν πολλά και να κάνουν μια μεγάλη, χρήσιμη ανάλυση.

Θα περιοριστώ στο βασικό τόνο της προσωπικότητας του Αιγόκερου, που διέπει τη μάζα και είναι «ας κυβερνήσει η φιλοδοξία και ας μείνει η θύρα πλατιά».

Ο βασικός τόνος της ψυχής της Παρθένου που διέπει τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας είναι «Είμαι η Μητέρα και το Παιδί. Εγώ Θεός, εγώ η ύλη είμαι».

Τα χαρακτηριστικά του Αιγόκερου είναι ακραία, τόσο για τους άριστους, όσο και τους χειρότερους τύπους.
Στο πεδίο της προσωπικότητας αφορά τους χειρότερους και είναι η υλιστική φιλοδοξία και η αποκρυστάλλωση.

Τα πνευματικά χαρακτηριστικά της Παρθένου είναι η ανύψωση της ύλης , η πνευματικοποιησή της , η μεγάλη σύνθεση της γης των πραγμάτων με τον ουρανό των αξιών.

Αυτές οι δυο τάσεις είναι που συγκρούονται στη σημερινή Ελλάδα.

Όσο οι Έλληνες πολεμιστές συγχωνεύουν μέσα τους τις υλικές και πνευματικές αξίες σε ένα σύνολο, τόσο η επίδραση της ψυχής μεγαλώνει πάνω σε αυτή την σκληρή, υλιστική, σημερινή προσωπικότητα της αγαπημένης μας χώρας…

Ας το κάνουμε πιο απλό.
Όπου βλέπουμε γενναιότητα , λεβεντιά, τιμιότητα και παλικαριά, εκεί η πραγματική Ελλάδα ρίχνει αγκυροβόλι!
Όπου βλέπουμε χαμέρπεια, συμβιβασμό, δουλοπρέπεια, ανεντιμότητα , σκληρή φιλοδοξία κοινωνικής αναρρίχησης, εκεί το σκοτάδι έχει χτίσει φωλιά.

Η Παρθένος- Μητέρα μεγαλώνει πάντα ένα θεϊκό Παιδί.
Να κυοφορεί η Παρθένος ελληνική ψυχή πάλι ένα καινούργιο τύπο ανθρώπου;
Στο παρελθόν γέννησε τον Δυτικό Πολίτη!
Θα μπορέσει στο μέλλον να γεννήσει ξανά τον Άριστο Άνθρωπο;
Άριστο στην αρετή, στη λογική, στο ισορροπημένο πάθος!
Ο Απόλλωνας και ο Διόνυσος να είναι οι θεοί του!
Ο Σωκράτης να παίζει μουσική!
Έχουμε πολύ δρόμο για κάτι τέτοιο, αλλά οι αιώνες μετράνε για τα έθνη ,όπως τα χρόνια για τους ανθρώπους…
Μόλις πριν 100 χρόνια η μισή σημερινή Ελλάδα ζούσε κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, ας είμαστε επιεικείς…
Ας οργώσουν οι γενιές μας, τούτο το εύφορο χωράφι και ας μη δούμε ποτέ τους καρπούς, που θα δώσει στο μέλλον…
Ο Οδυσσέας κι ο Ηρακλής, ως πρότυπα πνευματικών ανθρώπων έχουν πολλά να διδάξουν ακόμα την ανθρωπότητα!
Είναι η πιο δυναμική προσέγγιση της Ατραπού!
Ο Οδυσσέας που ακούει τις σειρήνες, δεμένος στο κατάρτι, που αφήνει πίσω την Καλυψώ για χάρη της Ιθάκης, έχει χαράξει αυτόν τον τρόπο, στο ελληνικό και παγκόσμιο DNA και έρχεται η ώρα, ο ομηρικός τρόπος να πάρει τη θέση του στο παγκόσμιο πνευματικό στίβο.

Η Ελλάδα θα είναι πάλι μέσα από την τέχνη, που θα ξαναμιλήσει!

Η ακτίνα της «αρμονίας μέσω διαμάχης», που διαχέεται μέσω της Παρθένου, είναι η ακτίνα της εναρμόνισης ,της ομορφιάς και της τέχνης!
Έχουμε στη μικρή Ελλάδα, ήδη δυο νομπελίστες ποιητές και τον Καζαντζάκη, το Σικελιανό, το Ρίτσο, τον Καβάφη, και το Σολωμό!
Η ελληνική μουσική έχει ταξιδέψει το χτύπο της ελληνικής καρδιάς, στα πέρατα της γης!

Εδώ μια παρατήρηση.
Οι μεγάλοι Έλληνες δημιουργοί, που δόξασαν την σύγχρονη Ελλάδα, είχαν ένα χαρακτηριστικό που τους προσέδιδε η μεγαλοσύνη της ψυχής τους και έτσι μπόρεσαν να εκφράσουν την ελληνική ψυχή.
Το χαρακτηριστικό της αναβαθμισμένης σύνθεσης των διάφορων ρευμάτων, που διατρέχουν την σύγχρονη κοινωνία μας.
Τα ρεύματα αυτά είναι ο τύπος του Έλληνα των κλασσικών χρόνων, ο τύπος του Έλληνα των Βυζαντινών και αυτός του σύγχρονου, των κοινωνικών κινημάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σύγκρουση αυτών των ρευμάτων στην κατώτερη τους έκφραση, μεταξύ τους είναι η …σύγχρονη ιστορία μας!
Ο εμφύλιος και ο ακρωτηριασμός της Κύπρου, οι τελευταίες του τραγικές, μεγάλες συνέπειες.

Η Σύνθεση αυτών των ρευμάτων, σχολών σκέψεων και αναφορών είναι το Νέο Πρόσωπο της πατρίδας μας !
Μην πετάξουμε τίποτα!
Αρκεί να τα αναβαθμίσουμε και έτσι να τα συνθέσουμε!
Όλοι «δια του Θεού τους», ας τελειοποιήσουν το πιστεύω τους!

Ο κοινός παρανομαστής, η ψυχή, λέγεται ηρωισμός και αγώνας για την Ελευθερία!
Ο απαράμιλλος εθνικός μας ύμνος ενώνει κάθε σχολή σκέψης!
Γιατί είναι μέσω του γιγάντιου Σολωμού και του Μάντζαρη, ο κραδασμός της ελληνικής ψυχής!

Αγωνιζόμενοι, θα ανακαλύψουμε ότι ο καλός αγώνας που νομίσαμε ότι ήταν το μέσο, είναι τελικά ο σκοπός!
Όπως η Ιθάκη ήταν τελικά το Ταξίδι!

Αν θέλουμε να ξαναγίνει η Ελλάδα χώρα ηρώων και Θεών, μόνος δρόμος είναι να γίνουμε εμείς ήρωες και να βρούμε τα ίχνη του Ηρακλή για τον Όλυμπο!
Δύσκολο; - Φυσικά!
Ακατόρθωτο; -…;

Επτά αλήθειες

Η φίλη Edelweiss με έχει προσκαλέσει αρκετό καιρό πριν,σε ένα παιχνίδι επτά αληθειών.
Την ευχαριστώ και της ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά σήμερα ήταν που ήρθε η ώρα του.

Οι επτά πιο σημαντικές λοιπόν αλήθειες για μένα είναι:

1.Αγαπημένο ρητό: Όπου αστοχήσεις γύρισε και όπου πετύχεις φύγε.

2.Χαμένη λογαριάζω τη μέρα που δεν έσπασα ,σε κάποιο τομέα, τα όρια μου.

3.Πολιτική: Ανένταχτος αριστερός.

4.Θρησκεία: το Γενικό Καλό.

5.Θεός: ο Ένας.

6.Ό,τι πιο πολύτιμο: τα παιδιά μου.

7.Μεγάλος μου έρωτας: η γυναίκα μου.

Θα παραβιάσω λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού και δε θα προσκαλέσω άλλους μπλόγκερς , καθώς όλοι σχεδόν οι φίλοι, έχουν ήδη παίξει.

O ευαγγελικός και ο εκκλησιαστικός Χριστός

Tο σύμβολο του μεγαλύτερου κακού, του ναζισμού, που απείλησε την ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα, η σβάστικα ήταν ένα πανάρχαιο εσωτερικό σύμβολο με μια …μικρή διαφορά:
Το πανάρχαιο σύμβολο συμβόλιζε την εξέλιξη, ενώ το ναζιστικό είχε αντίθετη φορά και συμβόλιζε την εισέλιξη!
Παρατηρούμε, ότι το κακό ήταν το αντεστραμμένο καλό!
--------------------------------------------------------------------------------

Κατά την άποψη μου, ένας από τους μεγαλύτερους πνευματικούς Δασκάλους, που πέρασε ποτέ από την ανθρωπότητα, ήταν ο Χριστός.
Ιστορικά στοιχεία δεν υπάρχουν βέβαια αρκετά, μόνο τα γραπτά των μαθητών του, όμως η μεγάλη επιρροή του στην ιστορία και οι διαβεβαιώσεις άλλων μεγάλων δασκάλων, ενισχύουν την ιστορικότητά του.
Τα κείμενα του Χριστιανισμού σε σχέση με άλλες θρησκείες είναι λίγα και φτωχά, κάτι που μας βάζει σε υποψίες, ότι πολλά θα ήταν αυτά που δεν άρεσαν στους …συνήθεις ύποπτους ιερείς και τα εξαφάνισαν.
Όπως επίσης και ότι θα έκαναν διάφορες επεμβάσεις κατά το δοκούν.
Όπως και να έχει, χρειάζεται μεγάλη προσοχή η μελέτη της Γραφής…

Ας κάνουμε μια προσπάθεια να ανακαλύψουμε λοιπόν το πραγματικό πρόσωπο του Χριστού, απαλλαγμένο από τα χρυσά ράσα που τον τύλιξαν και την κορώνα που του φόρεσαν.

Η απόσταση που χωρίζει τον Χριστό όπως αναδύεται έστω και στα Ευαγγέλια αυτά, είναι πραγματικά άβυσσος με τον Χριστό, όπως τον παρουσιάζει η εκκλησία, τον εκκλησιαστικό Χριστό, τον αρχηγό της!
Δε θα ασχοληθώ με τους αρχιερείς,
γιατί είναι κραυγαλέα η ανακολουθία τους .
Είναι ήδη γυμνοί πάνω στο θρόνο τους σε κάθε μάτι!
Η ιερά εξέταση, οι σταυροφορίες, η εξουσία στη Ρώμη και το Βυζάντιο ιστορικά είναι ανεξίτηλα στίγματα του ρόλου τους.

Με ενδιαφέρει η εικόνα που περνάει του αρχηγού τους,
του ηγέτη της εκκλησίας και τα μηνύματα που περνούν στο «ποίμνιο» μέσω αυτής της εικόνας.

-Βλέπουμε λοιπόν αμέσως, ότι ο εκκλησιαστικός Χριστός δεν είναι αυτός που είπε το «αν έχεις δυο χιτώνες, δώσε τον ένα στον αδελφό σου που δεν έχει!»!
Ο εκκλησιαστικός Χριστός έχει αμύθητη περιουσία ,τη στιγμή που κάθε 3 δευτερόλεπτα πεθαίνει κάπου ένα παιδί από τη φτώχεια και κάθε 3 λεπτά από την πείνα!

- Ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών του.
Ο εκκλησιαστικός Χριστός διαδίδει ότι μόνο αυτός είναι κι άλλος δεν είναι!

-Ο Χριστός είπε «πάτερ ημών». Με δυο λέξεις
διακήρυξε αμέσως την Πατρότητα του Θεού και την αδελφότητα των ανθρώπων!
-Ο εκκλησιαστικός εμμένει κύρια στη σχέση δούλου- αφέντη!
Επίσης ότι μόνο οι χριστιανοί είναι αδέρφια πνευματικά και μόνο του κάθε δόγματος μεταξύ τους π.χ. μόνο οι ορθόδοξοι.
Οι άλλοι είναι ξένοι, αιρετικοί και άπιστοι!

Ο Χριστός είπε ότι εσείς θα κάνετε περισσότερα από μένα!
Ο εκκλησιαστικός Χριστός δεν ξεπεράστηκε ποτέ και είναι αμαρτία και μόνο που το γράφω!

-Είπε: εσταί Θεοί
-Αυτός μόνο είναι ο Θεός , ο μονογενής υιός και εμείς οι άλλοι οι δούλοι οι πονηροί ή οι αγαθοί. Πάντως δούλοι!

-Ο Χριστός πάλεψε με τις αδυναμίες του, τα διλήμματα του την περηφάνια του και κυριάρχησε με πολύ κόπο στην έρημο!
-Ο εκκλησιαστικός είναι πάντα τέλειος!

- Η Βασιλεία των ουρανών βρίσκεται μέσα σας! είπε ο ευαγγελικός
-Η εξουσία βρίσκεται στην αρχιεπισκοπική ράβδο που κρατώ! μοιάζει να λέει ο εκκλησιαστικός.

-Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ήδη εδώ! ο ένας.
-Στον παράδεισο θα πάτε μετά θάνατο,αν φυσικά με υπακούτε ως τότε ! Ο άλλος!

-Μιμηθείτε το παράδειγμά μου!
-Λατρέψτε με!

-Είμαι αδερφός σας!
-Είμαι το αφεντικό σας!

-Συγχώρεση!
-Όποιος αμαρτήσει θα καεί στην κόλαση!

-Δικαιοσύνη!
-Όποιος αμαρτήσει στη λιγόχρονη ζωή του, θα τιμωριέται αιώνια στην κόλαση!

-θα είμαι πάντα κοντά σας!
-Φεύγω τώρα και αφήνω στο πόδι μου τους εκπροσώπους μου, τους ιερείς!

-Ουαί και αλίμονο υποκριτές γραμματείς και φαρισαίοι!
-Η πολιτική είναι απαραίτητη σήμερα!

-Αραχνιασμένα μνήματα!
-Οι θεολόγοι θα εξηγούν το λόγο μου!

-Πίστευε και μη, ερεύνα!
-Πίστευε και μη ερεύνα!

-Απόδειξη, είναι η ευτυχία και μια ισορροπημένη
και δημιουργική ζωή!ο ευαγγελικός.
-Απόδειξη είναι το αίμα των εκατομμυρίων μαρτύρων!ο εκκλησιαστικός.

Δε ξεχώρισε ο Χριστός Ιουδαίους, Σαμαρείτες, Ρωμαίους, Εθνικούς.
Όσοι βαφτίστηκαν Χριστιανοί θα σωθούν, οι άλλοι ατύχησαν! κατά τον εκκλησιαστικό.

-Αυτοπεποίθηση! Μπορεί ο καθένας με πίστη να περπατήσει στα νερά, όπως ο Πέτρος!
-Όποιος το κάνει είναι αμαρτία και διαβολικό.

Δεν κατηγόρησε κανένα άλλο πνευματικό δάσκαλο!
Όλοι οι άλλοι είναι αιρετικοί! κατηγορεί ο εκκλησιαστικός.
Δε θέλει να τσεκάρεις αυτά που λέει, συγκρίνοντας τα με άλλες θρησκείες και διδασκαλίες!
Μίσησε και καταδίωξε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα του φωτός, της λογικής και της ομορφιάς!
Δε θέλει πουθενά να στηρίζεται ο πιστός, παρά μόνο πάνω του, να έχει τον άπόλυτο έλεγχο.

Θα αναστηθούν οι νεκροί, με τα σωματά τους! συνεχίζει απτόητος!
Ο Χριστός, όμως ,όπως όλοι οι Εσσαίοι θεωρούσε αυτονόητη την μετενσάρκωση, που κατάργησε αιώνες μετά οικουμενική σύνοδος των ιερέων.
Έτσι καταργήθηκε η ιδέα της αιώνιας εξέλιξης και οδηγηθήκαμε στις πρακτικές του μεσαίωνα.
Πως θα γίνουμε τέλειοι σαν τον Ουράνιο Πατέρα μέσα σε 70 χρόνια και όχι στις πολλές χιλιάδες, που απαιτούνται μαθητείας και μαχών;

Η εικόνα του βοσκού τοποθετεί τον πιστό στη θέση του προβάτου…

Ο Χριστός μας θέλει κοντά του, σαν αδέρφια και πολεμιστές και όρθιους συμπολεμιστές πλάι του!
Ο εκκλησιαστικός μας θέλει γονατιστούς, να τον λατρεύουμε, να του ζητάμε χάρες και μάλιστα μέσω αγίων , όχι κατευθείαν και αυτός να εξαγοράζεται με δωρεές προς την εκκλησία.

Ο Χριστός φυσικά και εξελίσσεται ,όπως κάθε τι!
Αλλιώς πως θα έλεγε, ότι εσείς θα κάνετε περισσότερα;
Ο Χριστός μας θέλει ελεύθερους και αξιοπρεπείς, όπως ο ίδιος ήταν .
Ο εκκλησιαστικός μας θέλει με την αμφιβολία ότι χωρίς αυτόν είμαστε ένα τίποτα…
Αυτός μας κοιτά από το σταυρό του πονεμένα, γιατί αυτός θυσιάστηκε για μας και μας γεμίζει ενοχές!
Ως ανταμοιβή για όλα αυτά που υπομένετε, θα σας δώσει μια θέση σε ένα παράδεισο, όπου θα διασκεδάζετε ακούγοντας τις κραυγές πόνου των συνανθρώπων, που δεν ήταν τόσο καλοί και υπάκουοι και βασανίζονται στην κόλαση!
Ανταμοιβή επειδή ήσουν και φιλήσυχος πολίτης,"νοικοκύρης" και ποτέ δεν έκανες φασαρίες, σαν αυτούς τους αλήτες του ...πολυτεχνείου!

Αν ξανάρθει ο Χριστός, θα μιλήσει αμέσως για τη μοιρασιά του πλούτου ,όπως είχε μιλήσει πάλι!
Τη μεγαλύτερη ανάγκη του κόσμου σήμερα!
Θα μιλήσει για την ισότητα, την ελευθερία, τη θειότητα του ανθρώπου και την πατρότητα του Ενός Θεού.
Αυτά που δεν καταλάβαμε δηλαδή!
Ο εκκλησιαστικός θα καγχάσει και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του να τον εξουδετερώσει…
Δε θα δεχτεί να χάσει τα πλούτη, την εξουσία, τους υπηκόους, την αυθεντία του.

Διαλέξτε Χριστιανοί επιτέλους, με ποιο Χριστό είστε;
Τέρμα η ανευθυνότητά σας!
Εσείς είστε που τρέφεται αυτή την εικόνα του δικτάτορα με το να τη δεχόσαστε , με το να τον προσκυνάτε, μέσα σε αυτούς τους πολυτελέστατους ναούς!

Ο ένας σκορπά φόβο, απειλεί με την κόλαση, τιμωρεί παραπτώματα με αιώνια βασανιστήρια, μας θεωρεί δούλους που δουλεύουμε στο αμπέλι του και τον υπακούμε, αμαρτωλούς που προσπαθούμε και μόνο αυτός μπορεί να μας σώσει, είναι αυθεντία και ο μοναδικός δρόμος.
Δεν μας αποδέχεται όπως είμαστε.
Μας θέλει αγέλαστους και σκυθρωπούς
Απαιτεί λατρεία.
Αλίμονο, αν μας αποβάλει από το ποίμνιό του!

Ο ευαγγελικός μας θέλει αδέρφια του!
(ποιος διαδίδει ότι είναι μοναχογιός;)
Μας θέλει συμπολεμιστές!
(Ποιος είπε ότι σταμάτησε να μάχεται;)
Μας θέλει συνδημιουργούς!
(ποιος είπε ότι τελείωσε η δημιουργία στο σύμπαν;)

Μας θέλει ελεύθερους ,αξιοπρεπείς, όρθιους, μαχητές, να παίρνουμε αποφάσεις ,να έχουμε αυτοσεβασμό, αυτοπεποίθηση , δύναμη και χαρά!

Με ποιο Χριστό είμαστε;
Ου δείναι υπηρετείν δυο Κυρίους!
Χριστιανοί όλου του κόσμου κάνετε την επιλογή σας!
Είναι δυο διαφορετικά στρατόπεδα και βρισκόμαστε σε πόλεμο!
Οι χλιαροί θα ποδοπατηθούν στη μέση του πεδίου της μάχης!
Έχει έρθει ο καιρός του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών!

Eίναι ασφυκτική πια η αίσθηση της αμαρτίας, ο φόβος της κόλασης, η εξάρτηση ότι μόνο μέσω των μυστήριων βρίσκεται η σωτηρία , η αμφιβολία, η έλλειψη αυτοπεποίθησης, η ενοχή, η αδυναμία , η μη αποδοχή του εαυτού μας, η αντιπαλότητα με άλλες θρησκείες , ο βαρύς ίσκιος της αυθεντίας και η υποταγή.

Αναβαθμίστε το θεό σας!
Γκρεμίστε μέσα σας αυτό τον δικτάτορα για να πέσει μια ώρα νωρίτερα!
Είναι λύκος ντυμένος βοσκός!
Αρκετά κακό έκανε, αρκετά εγκλήματα έγιναν στο όνομά του!

Πολεμιστές φυλαχτείτε από τους ψευδοπροφήτες , κρυφούς οπαδούς του εκκλησιαστικού Χριστού!
Την δοκιμασμένη τακτική του την εφαρμόζουν αριστοτεχνικά με άλλες ορολογίες!

Δόξα στον ευαγγελικό Χριστό!
Τον δοξάζουμε με το να τον μιμηθούμε!
Με το να τον ξεπεράσουμε!
Με το να σταθούμε πλάι του με ασπίδα, πανοπλία και σπαθί!
Με το να παλέψουμε για το ιδανικό
της Αδελφότητας των ανθρώπων-Πατρότητας του Θεού!

Για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της ζωής, πολεμιστές!

Ας οπλιστούμε και ζυγώνει μάχη μεγάλη!

Δόξα στο θεό σου

Ένας κόσμος ενωμένος , μια κοινωνική τάξη με τον πλούτο μοιρασμένο, μια θρησκεία του να κάνεις το καλό και Ένας Θεός για όλη τη γη!
Αυτό είναι το σύνθημα, ο σκοπός, το (μακρινό;) όραμα, που μας ζεσταίνει την καρδιά.
Όμως πως θα …γίνει;
Με ποιο τρόπο θα αλλάξει αυτή η χωριστική ανθρωπότητα ;
Πως θα πάψει η άγρια ταξική, κοινωνική δομή;
Πως οι θρησκείες θα σταματήσουν να αντιμάχονται;

Μπορούν να κάνουν κάτι οι πολεμιστές;

Υπάρχει μια τεχνική, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πολεμιστής στη ζωή του (και να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα...) και λέγεται «Δια του θεού σου» .

Μια προσεκτική παρατήρηση θα μας αποκαλύψει πόσοι θεοί υπάρχουν….
Είναι 6 δις!
Όσοι και οι άνθρωποι!
Κάθε ένας ορίζει το θεό του!
Ακόμα κι αυτός που δεν έχει (το) θεό (του)…
Ακόμα κι αν τον λέει λαό.
Ακόμα κι αν το λέει νεροκολοκύθα ή τοτέμ …
Ακόμα κι αν το λέει Γκάλη ή και Γκάντι..
Δία ή Ζαρατούστρα.
Μπορούμε να πάμε σε πιο σύγχρονους θεούς που λέγονται χρήμα, σεξ, εξουσία, διασημότητα…
Εδώ οι ναοί είναι πιο ευρύχωροι!
Λέγονται χρηματιστήρια, δημαρχεία, βουλές, τηλεοράσεις…

Στην Ινδία έχουμε 330.000.000 θεότητες, όσες περίπου οι αναπνοές που παίρνει ένας άνθρωπος, στη διάρκεια της ζωής του!

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι για τον άνθρωπο το ποιος είναι ο θεός του!
Μα οι Χριστιανοί για παράδειγμα, περίπου 900.000.000, έχουν όλοι τον ίδιο θεό, το Χριστό, οι Βουδιστές το Βούδα, οι Ινδουϊστές τον Κρίσνα, οι Μωαμεθανοί τον Μωάμεθ...

Η πρόταση της Νέας Εποχής είναι να λατρέψει ο καθένας το θεό του!

Η Νέα Παγκόσμια θρησκεία θα αποτελείται από 6.000.000.000 θεούς, όσοι και οι άνθρωποι!

Αν παρατηρήσουμε θα δούμε ότι και στην ίδια θρησκεία κάθε πιστός έχει και μια διαφορετική εικόνα για το Θεό.
Άλλοι τον βλέπουν σαν προστάτη, σα γέροντα στα σύννεφα, σαν έναν δίκαιο βασιλιά, σαν έναν επαναστάτη, άλλοι ως ένα καταπιεστή εξουσιαστή.
Άλλοι ως έναν χαιρέκακο τιμωρό που δε διστάζει για λίγα παραπτώματα να σε καταδικάζει αιώνια στη κόλαση!
Άλλοι ως κάποιον που εξευμενίζεται με χρυσάφι , με κεριά, με λαμπάδες, με τάματα.
Ως κάποιον που εξαγοράζεται η εύνοια του με μια δωρεά!
Ο τρόπος ανύψωσης, είναι να βελτιώσουν την εικόνα που έχουν για το δικό τους θεό.
( Εδώ φυσικά χρειάζεται να παραμερίσουν την οπτική των ιερέων, που αγωνίζονται για την …επιβίωση τους και την εξασφαλίζουν καλλιεργώντας τη χωριστικότητα και θολώνοντας τα νερά.)


Ο πολεμιστής δεν είναι φανατικός ιεραπόστολος ή σταυροφόρος, να επιβάλει τη δική του ιδιαίτερη θρησκεία και τρόπο προσέγγισης.
Θα πει: Δια του θεού σου!
Στη συνέχεια θα τιμήσει και θα ανυψώσει το θεό του άλλου!


Mία πρόταση λοιπόν είναι η ανταλλαγή
θεών.
Ναι, να ανταλλάξουμε θεούς!
Να αφουγκραστούμε το μήνυμα του θεού του γείτονα και να το συγκρίνουμε με του δικού μας.
Είναι ο καλύτερος τρόπος μελέτης του δικού μας θεού!
Έτσι μελετώντας, αγκαλιάζοντας και ανταλλάσσοντας θεούς, θα φτάσουμε κάποτε στον Έναν!

Κάθε λαός και κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, γιατί έχει δεχτεί διαφορετικές επιρροές.
Είναι μοναδικός και διαφορετικός και ο πνευματικός του Δρόμος.
Αυτή η διαφορετικότητα χρειάζεται να προστατευτεί , να διατηρηθεί και να καλλιεργηθεί.
Είναι ένας μεγάλος πλούτος που ανήκει σε όλους μας!
Είναι δρόμοι που έχουν ανοίξει με πολύ κόπο και θυσίες.
Είναι η κληρονομιά μας, που χρειάζεται να τιμήσουμε.
Είναι η δυνατότητα της επιλογής που μας προσφέρουν.
Οι διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμοί είναι απαραίτητοι, στο να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το κεντρικό πολιτισμό που κρύβεται μέσα σε όλους τους λαούς.
Μελετώντας μια άλλη θρησκεία ,γνωρίζεις καλύτερα τη δική σου.
Σεβόμενος το διαφορετικό , σέβεσαι τον εαυτό σου.
Κάθε άνθρωπος θα βρει το ιδιαίτερο μοναδικό του δρόμο, πέρα από οποιαδήποτε μίμηση, γιατί ο συνδυασμός των αρετών και ελαττωμάτων είναι δίχως προηγούμενο.
Δεν υπάρχει φυσικά, συνταγή έτοιμη, καμία.

Το ψυχολογικό κλειδί των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, είναι να δοξάσουμε το θεό του γείτονα!
Να τον αναγνωρίσουμε και να τον τιμήσουμε!
Αν μπορούμε να του δώσουμε μια τονική παραπάνω, έχει καλώς…
Αν αυτό δεν είναι δυνατό ,ας μείνουμε εκεί.
Η βοήθεια, που μπορούμε να δώσουμε, είναι να βρούμε το δικό μας δρόμο , να τον περπατήσουμε και να τον παρακινήσουμε, έτσι ώστε να βρει το δικό του ,που μόνο αυτός ξέρει!
Ο δρόμος αυτός θα βρεθεί μόνο, δια του θεού του!
Η Αλήθεια γι αυτόν, είναι άγνωστη σε μας…
Οφείλουμε μόνο να την σεβαστούμε!

Σεβασμός!
Η λέξη κλειδί και η αθόρυβη αρετή!
Πάλι στη θεά Αθηνά, από το Δωδεκάθεο, ταιριάζει και αυτή η ποιότητα σαν εκπομπή!
Συνοδεύει πάντα την Σοφία και την Αλήθεια!
Τον άνθρωπο, που τον χαρακτηρίζει αυτή η ιδιότητα χαρακτήρα, μπορείς να τον εμπιστευτείς!
Σε αντίθετη περίπτωση ποτέ!
Είναι ένα αλάνθαστο σημάδι!

Η Νέα Παγκόσμια θρησκεία θα είναι η αναβαθμισμένη σύνθεση όλων των υπαρχόντων και αυτό θα πρέπει να κάνουν πρώτα, οι πρωτοπόροι πολεμιστές του κόσμου.

Πάντα δια του θεού τους…του καθενός μας ο θεός!

Αμερικάνικο... όνειρο

Ανακούφιση απλώθηκε στον πλανήτη με το τέλος της εποχής Μπους.
Ο πόνος που σκόρπισε σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων ήταν πολύς.
Τα φέρετρα χιλιάδες,η φτώχεια και η βία απροσχημάτιστη και η ειρωνεία της λογικής και του δίκιου μεγάλη.
- - - - -
Ο ήχος των τυμπάνων του πολέμου του ήταν υπόκωφος,
κρυμμένος θαρρείς στα έγκατα…
Μάνες έσφιξαν τα παιδιά στην αγκαλιά τους και άντρες την καρδιά τους…
Είχε δύναμη πυρός περίσσεια , μα και ύβρις και αναίδεια…
Αόρατα Στελφ θέριζαν μικρά παιδιά, για τα πετρέλαια.
Ένας λαός δεχότανε τα τόμαχουκ, δεμένος στον πάσαλο!
Της γης οι κολασμένοι, κράδαιναν τα όπλα τους.
Η κόλαση έδειξε τα μέσα δωματά της…
Νίκησαν τότε, το ήξεραν ότι θα νικήσουν…
Κι όμως...
Θυμάμαι ένα γέρο, αγριεμένος να κοιτά,
τα ασάλευτα βουνά και να τους καταριέται!
Σήμερα έπεσαν…
- - - - -
Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα αλλάξει με το νέο πρόεδρο.
Είμαστε επιφυλακτικοί με αυτή την επίφοβη χώρα ,αλλά δε παύουμε να πιστεύουμε στο φωτεινό ρόλο που μπορεί να παίξει παγκόσμια!
Φίλος καλός ,έστειλε ένα επίκαιρο e-mail και το αναγράφω.


Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ
14 Αυγούστου 1941
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Φραγκλίνος Ντ. Ρούσβελτ, και ο Πρωθυπουργός Ουΐνστον Τσόρτσιλ,
που αντιπροσωπεύει την Αυτού Εξοχότητα της Κυβέρνησης του
Ηνωμένου Βασιλείου, που συναντήθηκαν μαζί, .θεώρησαν σωστό
να κάνουν γνωστές κάποιες κοινές αρχές στην εθνική πολιτική
των αντίστοιχων χωρών τους, πάνω στις οποίες βασίζουν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο μέλλον του κόσμου.
Πρώτον, οι χώρες τους δεν αποζητούν καμιά επέκταση, εδαφική ή άλλη.
Δεύτερον, δεν επιθυμούν να δουν κάποιες εδαφικές αλλαγές
που δεν συμφωνούν με τις ελεύθερα εκφρασμένες επιθυμίες των
λαών που σχετίζονται.
Τρίτον, σέβονται το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να δια-
λέγουν τη μορφή της διακυβέρνησης κάτω από την οποία θα ζήσουν. Επιθυμούν να δουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και την
αυτο-διακυβέρνηση να αποκαθίστανται σ’ αυτούς που τα έχουν
στερηθεί δια της βίας.
Τέταρτον, θα προσπαθήσουν, με τον κατάλληλο σεβασμό
στις υποχρεώσεις που υπάρχουν, να διευρύνουν την επικαρπία σε
όλα τα Κράτη, μεγάλα ή μικρά, που νίκησαν ή κατατροπώθηκαν,
την πρόσβαση, με ίσους όρους, στο εμπόριο και στις πρώτες ύλες
του κόσμου, που είναι αναγκαία για την οικονομική ευημερία.
Πέμπτο, επιθυμούν να επιφέρουν μια πληρέστερη συνεργασία ανάμεσα σε όλα τα έθνη στον οικονομικό τομέα με στόχο να
εξασφαλιστούν σε όλους βελτιωμένα πρότυπα εργασίας, οικονομικής προόδου και κοινωνικής ασφάλειας.
Έκτο, μετά την τελική καταστροφή της τυραννίας των Ναζί,
ελπίζουν να δουν εδραιωμένη μια ειρήνη που θα διαθέσει σε όλα
τα έθνη τα μέσα να ζήσουν με ασφάλεια μέσα στα δικά τους σύνορα, και θα προσφέρει ασφάλεια σε όλους τους ανθρώπους σε όλες
τις χώρες, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν τη ζωή τους ελεύθεροι
από το φόβο και τη στέρηση.
Έβδομο, μια τέτοια ειρήνη θα επιτρέψει σε όλους τους ανθρώπους να διασχίζουν τα διεθνή ύδατα και τους ωκεανούς χωρίς
εμπόδια.
Όγδοο, πιστεύουν ότι όλα τα έθνη του κόσμου, για ρεαλιστικούς καθώς και για πνευματικούς λόγους, πρέπει να εγκαταλείψουν τη χρήση της βίας. Επειδή καμιά μελλοντική ειρήνη
δεν μπορεί να διατηρηθεί εφόσον οι εξοπλισμοί στη γη, στη θάλασσα και στον αέρα συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται από έθνη
που απειλούν ή μπορούν να απειλήσουν, να επιτεθούν έξω από
τα σύνορά τους, πιστεύουν ότι, μέχρι να ρυθμιστεί η εδραίωση
ενός ευρύτερου και πιο μόνιμου συστήματος γενικής ασφάλειας,
ο αφοπλισμός τέτοιων εθνών είναι ουσιαστικός. Επιπλέον θα βοηθήσουν και θα ενθαρρύνουν όλα τα άλλα πρακτικά μέτρα που
θα ελαφρύνουν τους ειρηνικούς λαούς από το βαρύ φορτίο των
εξοπλισμών.

Για να μην το ξεχνάμε στις κρίσιμες ώρες της ανθρωπότητας.
Υιοθετήθηκε τότε από αρκετές κυβερνήσεις, σαν κοινή ιδεολογική
διακήρυξη ενάντια στις δυνάμεις του άξονα.


ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ:
6 Ιανουαρίου 1941
Στις μελλοντικές ημέρες, που ζητάμε να τις κάνουμε ασφαλείς, κοιτάμε προς τα εμπρός σε έναν κόσμο θεμελιωμένο
πάνω σε τέσσερις ουσιαστικές ανθρώπινες ελευθερίες.
Η πρώτη είναι η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης –
οπουδήποτε στον κόσμο.
Η δεύτερη είναι η ελευθερία κάθε ατόμου να λατρεύει το
Θεό με τον δικό του τρόπο – οπουδήποτε στον κόσμο.
Η τρίτη είναι η ελευθερία από τη στέρηση – η οποία, μεταφρασμένη με παγκόσμιους όρους, σημαίνει οικονομική κατανόηση που θα εξασφαλίσει σε κάθε έθνος μια υγιή ειρηνική
ζωή για τους κατοίκους του – οπουδήποτε στον κόσμο.
Η τέταρτη είναι η ελευθερία από το φόβο – η οποία, μεταφρασμένη με παγκόσμιους όρους, σημαίνει μια παγκόσμια
μείωση των εξοπλισμών σε ένα τέτοιο σημείο και μέσα από
μια τέτοια διαδικασία, που κανένα έθνος δεν θα είναι σε θέση
να διαπράξει μια φυσική επίθεση σε βάρος οποιουδήποτε γείτονα – οπουδήποτε στον κόσμο.
Φραγκλίνος Ντ. Ρούσβελτ

Είναι δυο ανεπανάληπτα κείμενα ,γραμμένα από δυο φωτισμένους ηγέτες.
Βρέθηκαν στο τιμόνι των χωρών τους, στην κρίσιμη εποχή και τους χρωστάμε όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι πολλά!
Είθε αυτές οι χώρες να ξαναβρούν το βηματισμό εκείνο, που τους προσέδωσαν εκείνη τη χρονική, τα δυο αυτά, μεγάλα, λιοντάρια του πνεύματος!

Παραγγελιά

Σαν ήμουνα είκοσι οχτώ,
στο μεσοπέλαγο,
γύρεψα ένα λόγο πνευματικό.

Τα κύματα χτυπούσαν την καρίνα
και οι ύφαλοι ξεσκίζαν τα πλευρά.
Κατάρτια σπασμένα, πανιά σκισμένα,
μούσκεμα απ΄τη βροχή και από το κύμα,
βαστούσα το δοιάκι με τη βία.

Μεταξύ ουρανού και γης,
μεγάλη είναι η μοναξιά
και δε σε θέλει κανείς.
Σε περιγελάνε οι στεριανοί
και στέκουν μακριά οι ουρανοί.
Ένα κερί , εγώ και μια σοφίτα.
Μονάχα η Απόρριψη μαζί,
κοροϊδευτικά να με κοιτά,
υπάκουη θαρρείς κι αυτή ,
σε εντολή θεϊκή.

Τότε, ήταν που ήρθες εσύ
Παππού μέσα στη νύχτα!
Είχες μελάνια στα χέρια
και κρατούσες πεσκέσι κανέλα.
-Φτάσε, όπου δε μπορείς!
σου είχε παραγγείλει ο δικός σου Δάσκαλος.
Πες μου, ακριβέ μου,
τον Κρητικό, το λόγο το βαρύ,
που φύλαξες εσύ, για μένα!

-Μπορείς, ποτέ μην υποχωρείς!
είπες και εξαφανίστηκες.

Κι απόμεινε το ουρλιαχτό του ανέμου,
που τσάκιζε το μεσιανό κατάρτι...

Ο πειρατής

Ο Μαυρογένης ο πειρατής,
σα γέρασε ,
περιδιαβαίνει την προκυμαία,
τραβά αργά ταμπάκο,
και η ματωμένη του ματιά,
σβαρνίζει το πέλαγο.

Θυμάται σαν έπιανε το λιμάνι,
τι πανηγύρι!
Κρότοι, φωτιές, χοροί
και ατέλειωτο ξεφόρτωμα των κούρσων.
Μέρικες φορές στο κατάρτι καμπανίζαν οι οχτροί!
Φόβος και τρόμος της Τουρκιάς, της Βενετιάς καημός!

Μα κι αν τ΄αμπάρια γέμισαν, δε γέμισε η καρδιά του...
κ΄ο Μαυρογένης ο φονιάς ,
με τα πολλά ρεσάλτα,
κρυώνει κάτω απ΄τον ήλιο!

Μέρα δε περνά, μήτε και νύχτα
που να μη σταλάζει πικρή,
στο χαραγμένο του νου,
η θύμηση της Λεϊλά!
Της αραπίνας συντρόφισσάς του,
που σ΄ένα γλέντι,
με κρασί πολύ,
στιλέτο θανατερό της κάρφωσε,στο στήθος,
σαν του αντιμίλησε.
Και αυτή η δεινή χορεύτρια της Αραπιάς,
δε ματασάλεψε.

Και τώρα, άλλο λόγο δεν έχει να πει,
παρά τούτο:
- Να προσέχετε την αγάπη σας,
γιατί εγώ την έχασα!

Ο Μαυρογένης ο πειρατής,
με τα πολλά τα κούρσα,
κρυώνει κάτω από τον ήλιο!

Ο Ευρυμάνθιος Κάπρος

Πέρασε ο Ηρακλής, ο γιος του Δία και της Αλκμήνης, την έβδομη πύλη, και τα άστρα της Αφροδίτης και του Ουρανού, στάθηκαν πάνω του και τον έλουσαν με το φως τους.
Μέσα στην καρδιά του, ηχούσε ξεκάθαρα η εντολή να πιάσει τον Ευρυμάνθιο Κάπρο, που κατάστρεφε τα πάντα στην ύπαιθρο.
Τον πλησίασε ύστερα ο Απόλλωνας που του έδωσε ένα ειδικό τόξο, αλλά ο πολεμιστής θυμήθηκε, ότι στο παρελθόν είχε κάνει κακή χρήση των όπλων και αρνήθηκε την προσφορά.
Είχε πάντα μαζί του το πιστό του ρόπαλο που είχε ο ίδιος φτιάξει με τα χέρια του!
Ξεκίνησε για τον νέο του άθλο!
Μετά από αρκετή περιπλάνηση, συνάντησε το Κένταυρο Χείρωνα και στη συνέχεια και το Κένταυρο Φώλο.
Η παρέα έγινε εύθυμη και αποφάσισαν να ανοίξουν ένα βαρέλι κρασί να πιουν . Όμως ο νόμος των Κενταύρων απαγόρευε να ανοιχτεί, παρά μόνο παρουσία όλων των Κενταύρων, γιατί ανήκε το βαρέλι στην ομάδα.
Το γλέντι συνεχίστηκε ως αργά και κάποια στιγμή ο Ηρακλής μεθυσμένος, σκότωσε τους δυο φίλους του…
Συνήρθε το πρωί συντριμμένος από την εξέλιξη,αλλά παρόλα αυτά,συνέχισε το δρόμο του.
Ο Κάπρος ερήμωνε τη χώρα στο πέρασμά του.
Ακολουθούσε τα ίχνη του σε κοιλάδες και βουνά ,δίχως να τον αντιμετωπίζει κατά μέτωπο.
Προτίμησε να τον παρασύρει σε ψηλό χιονισμένο βουνό και εκεί να του
στήσει παγίδα μαστορικά.
Και πραγματικά ο Κάπρος έπεσε μέσα και έτσι ο Ηρακλής τον αιχμαλώτισε!
Στη συνέχεια κρατώντας του ψηλά τα πίσω πόδια, τον οδήγησε στην πόλη και όλοι έβγαιναν στους δρόμους να δουν το παράξενο θέαμα.
Τότε ο Ηρακλής ξέσπασε σε ένα δυνατό γέλιο.
Ο άθλος είχε τελειώσει!

…………………………………………………………………………
Ο κάπρος της επιθυμίας αιχμαλωτίστηκε στα ψηλά βουνά της συνείδησης, εξασθενημένος.
Στους κάμπους ήταν πολύ δυνατός για να νικηθεί και οι δυο κένταυροι, λέγεται πως είναι η καλή σκέψη και η σωματική δύναμη ,που από μόνες τους δεν μπορούν να νικήσουν τον Κάπρο.
Ο Ζυγός πολεμιστής είναι ευέλικτος ισορροπιστής.
Προτίμησε την παγίδα, από την κατά μέτωπο επίθεση.
Οι επιλογές του είναι σοφές και παράδοξες.
Έχει ζωντανή αίσθηση του χιούμορ αλλά και του χρόνου.

Ο Ζυγός έχει δυο πλάστιγγες, όπου τοποθετούνται τα αντίθετα.
Το μάθημα της ισοστάθμισης είναι πραγματικά επιτακτικό.
Από τη μια το πνεύμα , από την άλλη η ύλη είναι τα δυο μεγάλα αντίθετα.
Ο κεντρικός βραχίονας είναι η συνείδηση.
Η ισορροπία επιτυγχάνεται στην ισοστάθμιση.
Για τον κάθε ένα και για τη κάθε χρονική είναι και διαφορετικό το σημείο ισορροπίας.
Ο Ζυγός Πολεμιστής δε θα ησυχάσει, αν δεν το βρει.

Ο δρόμος βρίσκεται κάθε φορά από την << αναπόλωση των ζευγών των αντιθέτων >> και είναι η ατραπός που ο Βούδας είπε ότι είναι λεπτή σαν την κόψη του ξυραφιού.
Παρόμοιο σύμβολο είναι και ο ισοσκελής σταυρός και συμβολίζει τη συνείδηση της ανθρωπότητας.

Στον ένα δίσκο τοποθετούνται οι ευθύνες του Πολεμιστή και στον άλλο τι κάνει γι΄αυτές…
Στον ένα δίσκο οι αρσενικές ιδιότητες ,στον άλλο οι θηλυκές.
Το γινγκ-γιανγκ .
Η ψυχή δεν έχει φύλο και ο πολεμιστής δε στερείται τίποτα.
Στον ένα η δύναμη ,στον άλλο η αγάπη.
Στον ένα το μέλλον, στον άλλο το παρελθόν. Η Ισορροπία είναι στο παρών.
Στον ένα το όραμα και στον άλλο οι παρακαταθήκες του παρελθόντος.
Στον ένα οι άξιες μας, στον άλλο η ζωή μας…
Στον ένα η σιγή, στον άλλο ο θόρυβος.
Στον ένα αυτά που παίρνουμε, στον άλλο όσα δίνουμε!

Στόχος η ισορροπία και ο μετέπειτα πιο δύσκολος στόχος η ανισορροπία, για να συνεχίσουμε να ζητάμε πιο δύσκολη και καινούργια ισορρόπιση, με πιο μεγάλα βάρη!
Όταν αυξάνουμε το βάρος στον ένα δίσκο ανατρέπεται η ισορροπία!
Το σπάσιμο της κρυστάλλου της συνήθειας απαιτεί μεγάλη προσπάθεια!
Επίσης, καμιά φορά για να πετύχει ο Ζυγός ανώτερη ισορροπία,
χρειάζεται να αδειάσει το περιεχόμενο των δίσκων για να γεμίσει με άλλα βάρη.

Η ρήση του Ζυγού για τους πολεμιστές είναι << εκλέγω το δρόμο που οδηγεί μεταξύ των δυο μεγάλων γραμμών δυνάμεως >>.
Το μεγάλο μάθημα είναι η διατήρηση της ειρήνης μέσα στη …μάχη!
Η διαφύλαξη της ενότητας, από το χτύπημα των κυμάτων της δυαδικότητας!

Ο προγονός μας, Ηρακλής, τα κατάφερε!
Γιατί όχι εμείς;

Θάλασσα

Η θάλλασσα η αγαπημένη,
η θάλασσα η αφροντυμένη,
είναι κοντά μας, να μας θυμίζει
πόσο πλατιά μπορεί να γίνει
η καρδιά μας.

Ο κάμπος ο καρποφόρος
με τα χρυσά σπαρτά κ΄τα ασημόφυλλα,
(πως) το λογικό μας.

Και το βουνό το ουρανομίλητο,
το βουνό το αμετακίνητο,
πως η Απόφασή μας!

Μα εσύ ,αγάπη ταιριαστή,
αγάπη σταλμένη απ΄τ΄όνειρο,
πως ο Ουρανός έρχεται στη γη!

Το τέλος της αυθεντίας

-Αδάμ, Αδάμ που ει;
ακούστηκε η φωνή του Οικοδεσπότη, μαζί με τα ξερά φύλλα, που έσπαζαν στα βαριά βήματα Του.
Έτρεμε σύγκορμος ο Αδάμ και έριχνε τα βάρη στην Εύα.
Μα το πρόσωπο της Γυναίκας ήταν ατάραχο, σκληρό, ανέκφραστο και η ματιά της ίσια και σκοτεινή.
Είχε πάρει την απόφαση της.
Δεν καταδέχτηκε δικαιολογία, κράτησε σφιχτά το μήλο στο ένα χέρι ,το χέρι του Αδάμ στο άλλο και βγήκε από τον Κήπο δίχως να κοιτάξει πίσω…

…
Πόσο … δίκιο είχες Εύα που επέμενες!
Παντοτινέ Φάρε και Δασκάλα μας!
Ποια θα ήταν η ιστορία μας, αν δεν έπαιρνες αυτή την απόφαση;
Προτίμησες από την φυτική μακαριότητα, τη περιπέτεια της συνείδησης!
Από τη σιγουριά του γνωστού, την έρευνα του αγνώστου.
Από την ασφάλεια της τυφλής υποταγής, το ρίσκο της επιλογής.
Από την ανευθυνότητα της άκριτης υπακοής, την ευθύνη του κέντρου των αποφάσεων.
Παράτησες την ανέμελη ευτυχία για κάτι που δεν …ήξερες!
Αυτός που σε έπλασε, λέει κατ΄ εικόνα και ομοίωση, θα αποδεχόταν ποτέ τέτοια απαγόρευση;
αναρωτιόσουν πολλές νύχτες άγρυπνη…
Οι ανέμελοι περίπατοι και χαιρετούρες, δε σου έδιναν πια καμιά χαρά.
Τα εξημερωμένα λιοντάρια και αυτές οι μεγάλες γάτες, οι τίγρεις που γουργουρίζαν,
δε σου άρεσαν…
Προτίμησες το κρύο της μοναξιάς και το ουρλιαχτό των άγριων θηρίων μέσα στη νύχτα, από το συνωστισμό στο τζάκι.
Τα έβαλες με τη γύμνια, τη φτώχεια, το θάνατο, τη σκληρή ανάγκη και την έλλειψη!
Και γέμισες τη γη πολεμιστές !
Και κυρίευσαν τον κόσμο!

…
Τούτο το δράμα δεν παίχτηκε μόνο στην αρχή της ιστορίας.
Επαναλαμβάνεται διαρκώς από τότε, στη αρχή της ζωής, κάθε Πολεμιστή, που σέβεται και τιμά τα όπλα του!
Πολεμιστής είναι αυτός που αφουγκράζεται τη φωνή που βγαίνει από τα σπλάχνα του, τολμά να παρακούσει την απαγορευτική προσταγή, απλώνει το χέρι ,κόβει το Μήλο της Συνείδησης και παίρνει επάνω του την μεγάλη ευθύνη του δρόμου και της ζωής του!
Δεν ανέχεται διαταγές!
Είναι πολεμιστής, όχι στρατιώτης.
Δεν θα ακολουθήσει κανέναν και δε θα γίνει ποτέ οπαδός!
Το κέντρο αποφάσεων στον άνθρωπο, είναι το κέντρο βάρους του.
O Πολεμιστής ποτέ δε στερείται το κέντρο βάρους του.
Αν στη φυσική, το διάνυσμα του κέντρου βάρους,βγει έξω από τη βάση στηρίξεως, επέρχεται ανατροπή.
Έτσι δε παραχωρεί σε κανένα (έστω και σοφό), αυτό το δικαίωμα!
Βγαίνει κι αυτός, έξω από το παράδεισο της βεβαιότητας και της ασφάλειας
του γνωστού και τον υποδέχεται…ο παγωμένος αέρας του καινούργιου.
Ό,τι αξίζει όμως, σε αυτή τη ζωή, έχει μεγάλο τίμημα…
Η αξιοπρέπεια του ελεύθερου, σκεπτόμενου ανθρώπου αξίζει να σωθεί πάνω απ΄ όλα!
Η παραδοχή μιας αυθεντίας δεν είναι στο δρόμο του πολεμιστή!
Τι κι αν το είπε ο Βούδας ή ο Χριστός ή ο Αριστοτέλης;
Όλα εξετάζονται με τη διαδικασία της λογικής ανάλυσης, του πειράματος και της επαλήθευσης, δίχως να χάνεται ο σεβασμός στους μεγάλους Δασκάλους της φυλής!

Ο ευαγγελιστής φιλόσοφος του Υπεράνθρωπου ,ο Νίτσε θεωρεί καλό ό,τι αυξάνει τη δύναμη
και κακό ό,τι τη μειώνει!
Τόσο απλά και ξεκάθαρα!
Η αυθεντία εξασθενεί τη δύναμη.
Καιρός να τη ξεφορτωθούμε!
Ήρθε ο καιρός του τέλους της αυθεντίας!
Μια θεωρία στόχο έχει να ερμηνεύσει ένα φαινόμενο.
Αν δεν μπορεί ,δεν είναι σωστή ή είναι λειψή.
Πάντα η πράξη έχει το τελευταίο λόγο της αποδοχής ή της απόρριψης.
Το σπαθί της Αλήθειας είναι δίκοπο!
Η μία κόψη είναι το ναι και η άλλη το όχι.
Ο Πολεμιστής είναι που αποφασίζει, πότε θα δεχτεί κάτι και πότε θα το απορρίψει.
Ζει απροσκύνητος στα βουνά του στοχασμού και έχει στήσει σκοπούς για ο,τιδήποτε πλησιάζει το λημέρι-συνείδησή του!
Είτε είναι αυτό μια εντύπωση, μια άποψη, μια γνώμη, μια επιθυμία.
…
Πόσο δίκιο είχες Εύα που επέμενες!
Θα είχαμε στερηθεί τόση γνώση, τόση χαρά του ταξιδιού μέσα στο άγνωστο!
Είναι μεγάλη η χαρά να νοιώθεις την ευθύνη των πράξεων στους ώμους σου!
Να ανοίγεις καινούργιο δρόμο και να περνάς!
Να στέκεσαι στο σταυροδρόμι και να διαλέγεις τη στράτα σου.
Να ανοίγεις το χάρτη και να καθορίζεις την πορεία σου!
Να διαλέγεις την Τροία που θες να κατακτήσεις!
Να κοιτάς μια κορφή και να λες <<Αυτή θέλω!>>.

Το <<τι θα πει ο κόσμος >>, η ψυχολογική εξάρτηση από την κοινή γνώμη, είναι το επόμενο που αποβάλει ο Πολεμιστής.
Όλος ο κόσμος να πιστεύει κάτι , δεν σημαίνει τίποτα γι΄αυτόν.
Δε θα διστάσει να έρθει σε σύγκρουση με όλο τον κόσμο για την αλήθεια.
Αυτό είναι και ένα τεστ για να βλέπουμε ποιο βαθμό απόσπασης, έχουμε πετύχει από τις κοσμικές αξίες.
Αν μας πειράζει, στενοχωριόμαστε , θυμώνουμε ή αντίθετα χαιρόμαστε ,με μια κρίση της κοινής γνώμης για μας, τότε απέχουμε αρκετά από το στόχο μας.
Τότε το χρυσάφι της γης, ασκεί ακόμα έλξη πάνω μας…
Μπορεί αυτή τη στιγμή με κάθε ειλικρίνεια, να δηλώνουμε ότι δε μας ενδιαφέρει το τι θα πει ο κόσμος ,αλλά να αισθανόμαστε μια ενόχληση για την άδικη κρίση ή υπερηφάνεια για τον έπαινο του.
Αυτός είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας, ότι ένα τμήμα του εαυτού μας δεν μας ακολουθεί!
Αυτό είναι το υποσυνείδητο κομμάτι μας, που είναι πολύ μεγαλύτερο από το συνειδητό.
Είναι σα το παγόβουνο, που εξέχει μόλις ένα μέρος και το υπόλοιπο είναι βυθισμένο στο νερό.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το λιώσιμο του παγόβουνου ,παρά με τη φωτιά της Γνώσης.
Με τη διαρκή τοποθέτηση των πραγμάτων.
Ξανά ,ξανά και πάλι ξανά!

Που αναφέρεται τελικά ο Πολεμιστής;
Που δίνει λογαριασμό;
Μονάχα στη Συνείδησή του! Πουθενά αλλού!
Εμείς τη ζωή μας θα την περπατήσουμε καβαλάρηδες! >>Μενέλαος Λουντέμης

Τα δώρα του Θεού

Ζητήσαμε σθένος κι ο Θεός μας έδωσε δυσκολίες, για να μας κάνει δυνατούς.

Ζητήσαμε σοφία κι ο Θεός, μας έδωσε προβλήματα να λύσουμε.

Ζητήσαμε ευημερία κι ο Θεός, μας έδωσε μυαλό και μπράτσα να δουλέψουμε.

Ζητήσαμε κουράγιο κι ο Θεός, μας έδωσε κινδύνους να αντιμετωπίσουμε.

Ζητήσαμε αγάπη κι ο Θεός, μας έδωσε προβληματικούς ανθρώπους να βοηθήσουμε.

Ζητήσαμε χάρη κι ο Θεός, μας έδωσε ευκαιρίες.

Δε λάβαμε τίποτα απ΄ό,τι ζητήσαμε και έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε.

Οι προσευχές μας έχουν απαντηθεί!

Πολεμιστής και νους

H καλύτερη διατύπωση του Νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος που έχω συναντήσει, είναι αυτή του Έμμετ Φοξ, ενός Ιρλανδού επίσκοπου, που έζησε κύρια στην Αμερική, στο πρώτο μισό του αιώνα.
Υπάρχουν φυσικά και οι λαμπρές εξαιρέσεις στον κρυσταλλωμένο και φανατικό κόσμο της εκκλησίας και τα πολύτιμα βιβλία του, είναι όλα μεταφρασμένα στα ελληνικά από τις εκδόσεις πύρινος κόσμος.
Σύμφωνα με τον Φοξ, το περιβάλλον μας είναι η εικονοποίηση του συνειδητού, αλλά και του υποσυνειδήτου, αυτή τη στιγμή.
Τι σημαίνει αυτό για τον Πολεμιστή;
Ότι αλλάζοντας τη συνειδητότητά του, αλλάζει και το περιβάλλον του!
Αυτή είναι η σωστή σειρά και όχι η αντίθετη, όπως πολλές φορές μας έχει διδάξει η ιστορία.
Αυτή είναι και η σωστή σειρά για τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές.
Από εδώ πηγάζει και η αισιοδοξία μας για την Μεγάλη Παγκόσμια Επανάσταση,
που θα ακολουθήσει τις επόμενες δεκαετίες.
Βλέπουμε την υπόγεια αλλαγή της συνείδησης του πολίτη, την οποία τίποτα δεν μπορεί ν΄αναχαιτίσει και η οποία θα επιβάλλει τις αντίστοιχες αλλαγές!
Θα είναι μια πραγματική και μόνιμη αλλαγή, γιατί θα έχει αλλάξει και η συνείδηση!

Αν θέλουμε να έχουμε έλεγχο πάνω στη ζωή μας οφείλουμε να έχουμε έλεγχο πάνω στο νου μας.
Αυτό ακριβώς είναι και το πιο δύσκολο κατόρθωμα πάνω στη γη!
Όμως ο Πολεμιστής δεν μπορεί να επιδιώκει τίποτα λιγότερο!

Πολεμιστής είναι αυτός που προσπαθεί να δαμάσει το νου!

<<Σαν πιο είναι το πιο δύσκολο στην πλάση;
Αυτό ζητάει η καρδιά μας και δεν τρέμει!
Να φέρουμε απ΄ του σπλάχνου μας τα δάση,
το δίκιο, τη χαρά την καλοσύνη!>>
Από τις Τερτσίνες του Ν.Κ. για Δον Κιχώτη.
Ο Δον Κιχώτης ήταν ένας μεγάλος πολεμιστής!

Αυτός ο έλεγχος του νου, είναι που φέρνει το δίκιο, τη χαρά , την καλοσύνη!
Σημαίνει, πως έχουν φύγει οι πλάνες, οι λανθασμένες εκτιμήσεις, οι ψεύτικες αξίες!
Δεν είναι φυσικά ,κάτι εύκολο.
Ο πιο αιματηρός πόλεμος είναι παιχνιδάκι, μπροστά στις εσωτερικές μάχες του Πολεμιστή…
Κάποτε όμως, γίνεται επιτακτική η αναγκαιότητα του πολέμου, ενάντια στη παλιά λειτουργία μας, στο παλαιό άνθρωπο.

Μια ινδική παροιμία λέει, πως είναι καλύτερα να πεθάνεις κυνηγώντας μια τίγρη, παρά να καυχιέσαι ότι σκότωσες ένα τσακάλι!

Παραφράζοντας εμείς το θούριο του Ρήγα, μπορούμε να πούμε:
Καλύτερα μιας ώρας λευτεριάς και ηρωισμού, παρά σαράντα χρόνια φόβου και συμβιβασμού!
Πραγματικά μεγαλύτερο είναι το ψυχικό όφελος, μιας ώρας ελεύθερου στοχασμού και αναπνοής στο υψόμετρο των αιώνιων αξιών, από μια ζωή συμβιβασμού, υποταγής, φόβου και αναξιοπρέπειας.
Μια ηρωική πράξη ζυγίζει σε ουσία περισσότερο, από χιλιάδες συμφεροντολογικά αλισβερίσια…

Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα όπλα της αλήθειας, ενάντια στους μέσα μας τυράννους, στις ψεύτικες αξίες που δυναστεύουν το νου και άρα τη ζωή μας!

Για εμάς τους Έλληνες που στις φλέβες μας βουίζει ακόμα το <<Όχι!>> , το <<Ελευθερία ή θάνατος>> και το <<Ή ταν ή επί τας>> θα είναι πιο εύκολο, από άλλους λαούς με σκυμμένο κεφάλι.
Ήρωες και Θεοί η κληρονομιά μας!

Θα φανούμε, άραγε, αντάξιοι, αυτής της απίστευτης, πολιτιστικής κληρονομιάς μας;
Θα λάβουμε, άραγε, αποφασιστικά μέρος, σε τούτη την επικείμενη Πλανητική Επανάσταση, τιμώντας τους προγόνους μας;
Θα διεκδικήσουμε Ένα Νέο Κόσμο, Μια κοινωνική τάξη, Μια Θρησκεία και Ένα Θεό της Αγάπης;
Θα πολεμήσουμε να ρίξουμε τα συρματοπλέγματα, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, το μίσος , το φανατισμό ,το φόβο;
Δεν αξίζει να παλέψουμε για αυτά τα ιδανικά;
Το σκοτάδι είναι πάντα δυνατό πριν την αυγή.
Ο νέος Χρυσός Αιώνας όμως ήρθε!

Πολεμιστές, πολεμιστές,
συγκεντρώνονται στα βουνά του στοχασμού!
Της Αλήθειας τα γυμνά σπαθιά,
αστράφτουν στον ήλιο της Γνώσης!
Ζυγώνει η ώρα, που το φως,
θα κατηφορίσει καβαλάρης στους κάμπους,
όπου τιμωρία πικρή,
θα βρει το σκοτάδι
και οι ατιμασμένοι θρόνοι του θ΄ αναποδογυρίσουν!

Αρμονία

Ο Πολεμιστής δε δέχεται τίποτα λιγότερο από την Αρμονία!

Ποια διεστραμμένη εκπαίδευση μας δίδαξε ως κάτι φυσικό τον πόνο;
Όταν ένα αγκάθι τρυπά ένα παιδί αυτό διαμαρτύρεται,δε το θεωρεί φυσικό!
Εμείς γιατί αφήνουμε να μας ενοχλούν δυσάρεστες καταστάσεις αδιαμαρτύρητα;
Ποιοι βλάσφημοι κήρυκες μας έπεισαν για την αναγκαιότητα του πόνου;
Ποιοι ρασοφόροι αρνητές της ζωής, μίλησαν για αμαρτία, για ενοχή ,για τιμωρία και για υποταγή;

Πολεμιστές και νέοι άνθρωποι, συντρίψτε αυτές τις ιδέες!

Δεν υπήρξε ποτέ ως <<Θέλημα Θεού>> η αδυναμία και η δυστυχία!

Αυτό το μαύρο πρόβατο, το γεμάτο ενοχές ,που είναι μια χριστιανική καρικατούρα,
ή ο φοβισμένος <<καθώς πρέπει>> πολίτης και ανεκτικός στη διαφθορά,είναι παράταιρο στη φύση και καλό είναι να φύγει από το μαντρί και να πάει στην έρημο, να μετρηθεί με τη δίψα και τους λύκους και να νικήσει ή να νικηθεί.
Η Ζωή δεν τον περιμένει άλλο!

Ένα τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα λέγεται κυρ-Παντελής και τελειώνει ως εξής:
<< Έντιμοι ανθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους <<έντιμους>>, μες στα σπαρτά
και αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή,
σκουλήκι άχρηστο σε αυτή τη γη!>>

Νους και σώμα

Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος είναι ένας συμπαντικός νόμος.
Η διδασκαλία των μεγάλων σοφών μας, δεν είναι άλλη από τον ορθό χειρισμό αυτού του νόμου μέσα στη ζωή μας!
Ανάγκη λοιπόν να τον κατανοήσουμε σε βάθος και να τον εκμεταλλευτούμε όπως ο
βαρκάρης το δυνατό ρεύμα ενός ποταμού ή το ιστιοφόρο τον άνεμο.

Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος στο Σμαραγδένιο Πίνακα αναφέρει τη ρήση <<όπως επάνω, έτσι και κάτω και όπως κάτω, έτσι και πάνω>>.
Επίσης οι αρχαίοι είχαν το <<νους υγιής εν σώματι υγιεί>>.
Και στα δύο διακρίνουμε τη σύνδεση του νου με το σώμα ή διαφορετικά το νοητικό πεδίο με το φυσικό πεδίο.
Στην Κυριακή προσευχή έχουμε το <<ως ουρανών και επί της γης>>.

Μια σύγχρονη διατύπωση είναι ότι η αιτία μιας πράξης είναι μια σκέψη ή ότι η αιτία βρίσκεται στο νου και το αποτέλεσμα στο σώμα.
Το φυσικό πεδίο διατυπώνουν άλλοι, είναι μια αντανάκλαση του νοητικού και η σχέση τους είναι όπως ενός αντικειμένου με το είδωλό του στον καθρέφτη!

Πραγματικά, οι φυσιογνωμιστές από τα χαρακτηριστικά του σώματος, βγάζουν συμπεράσματα για το νου,για τις πεποιθήσεις,τις επιθυμίες και τις σκέψεις κάποιου.
Αντίστροφα, οι ομοιοπαθητικοί γιατροί, μελετώντας το νου μέσω ανάλυσης, προσπαθούν να κατευθύνουν την διαταραχή στο σώμα, σαν αρρώστια.

Παντού βλέπουμε τη σχέση νου-σώματος ή νοητικού-φυσικού πεδίου.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο Χριστός εννοούσε πως ό,τι σπείρουμε στο νου σαν σκέψη και πεποίθηση, θα το θερίσουμε στο φυσικό πεδίο σαν εμπειρία.
Καθώς και ότι, όταν ο νους μας είναι υγιής και το σώμα μας θα είναι υγιές!

Σε αυτή τη βάση,η γνωστή ρήση, αποκτά ιδιαίτερη σημασία:
<<Έχεις τα χρώματα,έχεις το πινέλο, φτιάξε τον παράδεισο και μπες μέσα!>>
Όπου τα χρώματα είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα και το πινέλο η Γνώση αυτού του Νόμου!
Γιατί να μην πάρουμε την Απόφαση να φτιάξουμε τον παράδεισό μας και να ζήσουμε εκεί;

Τα όνειρά των Πολεμιστών αδημονούν!

Απόφαση

<<Σπείρε μια σκέψη και θέρισε μια απόφαση, σπείρε μια απόφαση και θέρισε μια πράξη, σπείρε μια πράξη και θέρισε μια συνήθεια, σπείρε μια συνήθεια και θέρισε χαρακτήρα, σπείρε χαρακτήρα και θέρισε πεπρωμένο!>>
Αυτή είναι η Λυδία Λίθος της αλήθειας!

Ο Χριστός την είπε ως <<Ό,τι σπέρνεις ,θερίζεις!>>

Οι Βουδιστές τη λένε Κάρμα ή νόμο του αιτιατού, νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος.

Όλοι συμφωνούν ότι αυτό είναι το εργαλείο τόσο του καλού ,όσο και του κακού.
Ο νόμος τς ανόδου αλλά και της πτώσης. Ο άνθρωπος έχει την ελευθερία να χρησιμοποιεί αυτό τον νόμο ,όπως θέλει και για όποιο σκοπό θέλει.

Σε αυτή την αλληλουχία, κομβικό σημείο αποτελεί η λειτουργία της απόφασης.
Εκεί χωρίζουν οι δρόμοι του υλιστή από του πνευματικού ανθρώπου.
Εκεί στάθηκε ο Ηρακλής και άκουσε τις προσφορές της Αρετής και της Κακίας.
Εκεί όλοι χρειάζεται να επιλέξουμε, κάποτε δραματικά, με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε.
Όμως αυτό είναι ανάγκη να γίνει, καθώς η φύση δεν ανέχεται μεσοβέζικες καταστάσεις.
<< Να είσαι κρύος ή ζεστός, γιατί αν είσαι χλυαρός θα σε κάνω εμετό>> αναφέρει η Αποκάλυψη.

Ένα σπαθί αστράφτει λοιπόν, στα χέρια του Πολεμιστή και αυτό λέγεται Απόφαση!
Πόσο ισχυρή μπορεί να είναι μια απόφαση;
Με αυτό το αδύναμο ή τρομερό όπλο καλείται να κατακτήσει τους κόσμους.
Ενδέχεται να του λείπει ακόμα και η λάμα ,αλλά επίσης ένα ανάλογο σπαθί ήταν και του Μέγα Αλέξανδρου!
Η μοίρα θα γραφτεί από το αίμα των εμποδίων που θα στάζει αυτό το σπαθί!
Το αίμα αυτό είναι το μελάνι της μοίρας, άλλο δε γνωρίζει.

Οι αρχαίοι έλεγαν <<το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο>> και σήμερα λέμε το <<ήτανε γραφτό>>.
Αυτό ισχύει ,αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή είναι ότι ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός της μοίρας του!
Οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει εξαρτώνται από το προηγούμενο πεπρωμένο του.
Αυτό θα ορθωθεί απέναντι στην αλλαγή και εναντίον του θα δοθεί η μάχη.
Δίχως μάχη δεν υπάρχει πρόοδος, το παλιό δε καταθέτει ποτέ αμαχητί τα όπλα...
Ούτε για άτομα, ούτε για έθνη.

Ποιο το καθήκον του Πολεμιστή;
Είναι πάντα η Επανάσταση!
Είναι το ακόνισμα του σπαθιού του.
<<Το πιο τρανό του αντρός, εγώ λογιάζω χρέος τη μοίρα του την άσπλαχνη να πολεμά και το γραφτό να σβήνει!>>
Οδύσσεια του Ν. Καζαντζάκη

Ζυγώνει πια ο καιρός των Πολεμιστών!

Γιατροί Καρδιάς

Κάποιοι έχουν βαλθεί να μας πείσουν, ότι δεν υπάρχουν πια Έλληνες ήρωες.
Όμως γελάστηκαν, γιατί τoύτη η λιόντισσα χώρα δε θα πάψει να γεννά ποτέ λιοντάρια!
Οι γιατροί της καρδιάς είναι σύγχρονοι ήρωες!
Ας δούμε το ιστορικό τους.
Ιδρύθηκαν το 2001 από 10 Ελληνικές οικογένειες ,οι οποίες σήκωσαν και το βάρος της
οικονομικής στήριξης αλλά και της επάνδρωσης των αποστολών.
Παρέχει δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική φροντίδα σε πάσχουσες περιοχές του πλανήτη είτε από φυσικές καταστροφές,είτε επιδημίες,είτε πολέμους, είτε από μεγάλη φτώχεια.
Δωρεάν παροχή τροφίμων,νερού και ρουχισμού σε δοκιμαζόμενους πληθυσμούς από σεισμούς, πλημμύρες, παρατεταμένη ανομβρία.
Ανέγερση ιατρικών κέντρων, σχολείων, παιδικών σταθμών,ορφανοτροφείων,διάνοιξη πηγαδιών και οργάνωση περιφερικών ιατρείων
Προτάσεις σε αρμόδιους κρατικούς φορείς για λήψη μέτρων ή εκτέλεση έργων που έχουν σχέση με την παροχή άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας.
Οι Γιατροί Καρδιάς είναι η πρώτη ανθρωπιστική μη κυβερνητική οργάνωση που έφτασε στη Βαγδάτη την 28-3-2003 κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του τελευταίου πολέμου στο Ιρακ.
Επίσης ήταν η πρώτη μη κυβερνητική οργάνωση που μπήκε στο Λίβανο στις 20-7-2006 μεταφέροντας φάρμακα και τρόφιμα για τους τραυματίες, τους αρρώστους και τους άμαχους.
Πραγματοποίησε 3 συνολικά ανάλογες αποστολές στις πόλεις και τους οικισμούς του νότιου Λιβάνου, ενώ οι βομβαρδισμοί συνεχίζονταν καθώς και 2 αποστολές επιπλέον ,όταν οι βομβαρδισμοί είχαν σταματήσει.
Η τακτική της οργάνωσης είναι να βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα ώστε να μπορεί να επισκέπτεται αμέσως τους πληγέντες πληθυσμούς, ώστε να μπορεί να συμβάλλει άμεσα στην επίλυση των επείγοντων προβλημάτων τους, με τα μέσα που διαθέτει.
Επίσης βασικό έργο τους είναι να επισκέπτονται τακτικά περιοχές δυσπρόσιτες που βρίσκονται σε μεγάλη φτώχεια ,να συμβιώνουν μαζί τους (έστω κι αν χρειαστεί να καταλύουν στην ύπαιθρο, να ζουν τις ανάγκες τους και να τους προσφέρουν επί τόπου ιατροφαρμακευτική και επισιτιστική και όποια άλλη βοήθεια μπορούν!
Κανένα μέλος της οργάνωσης δεν αμείβεται για το έργο τους. Όσοι συνεργάτες μετέχουν στις αποστολές καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδά τους(μετακίνησης,διαμονής,διατροφής).

Η περήφανη ελληνική σημαία μας έχει κυματίσει στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη!
Η ελληνική καρδιά έχει χτυπήσει στα πιο παγωμένα σημεία της γης.
H ελληνική αγκαλιά έχει σφίξει τόσους απόκληρους αυτού του σκληρού κόσμου!

Την άτρωτη αντιπρόεδρο της οργάνωσης κ.Ελένη Σωτηρίου, την απήγαγαν(πάλι!) στην 26η αποστολή της στο Ιράκ αλλά κατάφερε να δραπετεύσει!
Ήταν βλέπετε οι 30 χώρες της Ασίας και της Αφρικής που επισκέπτεται που την περίμεναν!
Ελένη Σωτηρίου να είσαι πάντα καλά, σου ευχόμαστε.
Μαζί μας, σου εύχονται, τα χιλιάδες αυτά παιδιά που τους έχεις σώσεις τη ζωή ,επειδή μια μέρα πήρες, μαζί με τους συνεργάτες σου, μια καλή Απόφαση και τη στήριξατε !
Επειδή εσύ δεν μπορείς να διασκεδάζεις όταν κάπου άνθρωποι υποφέρουν...


Υ.Γ. Ένας καφές λιγότερος για μας, ένα φάρμακο περισσότερο στα χέρια των Γιατρών της Καρδιάς,ένα παιδικό χαμόγελο ακόμα!

Ακόμα και ένα ταξίδι στην Ινδία τελειώνει κάποια στιγμή...
Το νερό από το Γάγγη είναι μαζί μας και θα το μοιραστούμε.
Η βοήθεια έφτασε σε 200 πάμφτωχες ινδικές οικογένειες, που μαζί με την υπεύθυνη Shanti, ευχαριστούν τους Alex-Jordan, Pete-Marilena, Πάνο-Φανή, Βαγγέλη-Μαρία,Πάνο-'Εφη,Χασ.-Πόπη,Frank-Karen,Ester και Eλένη που βοήθησαν στην πραγματοποίηση της.
Ρούχα, τρόφιμα, είδη καθαριότητας, καθαρισμού και σχολικά είδη έδωσαν μεγάλη χαρά σε πάνω από 1000 άτομα.
Η δική μας χαρά και ευγνωμοσύνη είναι μεγαλύτερη και με την πρώτη ευκαιρία θα το επαναλάβουμε.
Τα πλατιά χαμόγελα των παιδιών με τα μεγάλα μάτια είναι ανεκτίμητη ανταμοιβή.

Nερό του Γάγγη

Η Ατείχιστη Πόλη θα απουσιάσει όλο τον Αύγουστο.
Υπόσχεται να επανέλθει μαχητικότερη τον Σεπτέμβρη ,φέρνοντας μαζί της... νερό από τον Γάγγη.
Για διψασμένους αναγνώστες προτείνουμε εν τω μεταξύ, την α-διάκοπη πηγή των el.zin
:e-lions.blogspot.com

Ταξίδι στην Ινδία

H Ατείχιστη Πόλη θα κάνει...εκστρατεία στην Ινδία!
Κάθε σακούλα με τρόφιμα (όσπρια, ρύζι ,ζάχαρη,γάλα,) και χαρτικά είδη για το σχολείο κοστίζει εκεί πολύ λίγο...και η χαρά που παίρνουν αυτά τα παιδιά είναι μεγάλη!
Υπάρχουν εκεί ακόμα παιδιά που πεθαίνουν από τη φτώχεια.
Τέτοιες κινήσεις δε φιλοδοξούν φυσικά να αλλάξουν κανένα υπαρκτό δεδομένο.
Δηλώνουν όμως το δικό μας στίγμα, μαζί και την ελπίδα μας για ένα καλύτερο κόσμο ίσως σε μια αόρατη Ζυγαριά!

Yπάρχει ένα όνειρο πάνω από την Ατείχιστη Πόλη...

...αυτό της ανατολής ενός καινούργιου Χρυσού Αιώνα ,όχι μονάχα για την Ελλάδα τούτη τη φορά, μα για όλη τη γη, την πλατιά!
Όλα τα παιδιά μας,έχουν στ΄όνειρο αυτό, εξασφαλισμένο πόσιμο νερό, καθαρό αέρα ,αγνή τροφή ,σπίτι και δουλειά.
Το Δίκιο, το διωγμένο βασιλόπουλο ,έρχεται να βασιλέψει ξανά, να
λύσει κάθε διαφορά και να φέρει ,μόνο αυτό, την Ειρήνη!
Ο πλούτος έχει μοιραστεί ,κάθε δουλειά είναι σεβαστή και δεν υπάρχουν τάξεις.
Τα συρματοπλέγματα είναι πεσμένα και κάθε λαός αναπτύσσει λεύτερα τον πολιτισμό του.
Η ψεύτικη θρησκεία των παπάδων υποχωρεί και ήρωες και Θεοί μας γνέφουν ήδη, καθώς
πλησιάζουν χαμογελώντας στην αγαπημένη τους πατρίδα!
Τούτη η γη είναι δική μας!
Η Αξιοπρέπεια της Zωής, φορά νέα ενδύματα για τη μεγάλη Γιορτή!
Απάτητες κορφές προσμένουν τους νέους Ορειβάτες!
Ναι, λιοντάρια είναι που βρυχώνται στα βουνά!

Παραγγελιά μεγαλείου ( 2)

Φτιάξε μια εικόνα του εαυτού σου ,όπως τη θες και μη κάνεις τίποτα που τη προδίνει!
Ν. Καζαντζάκης
Το άλλο ιερό τέρας της λογοτεχνίας μας, έχει αφήσει κι αυτό την ματωμένη παραγγελιά του...
Είναι αυτός για τον οποίο ο Άλμπερτ Καμί όταν του έδωσαν το νόμπελ λογοτεχνίας είπε:
- Ευχαριστώ , αλλά ο Καζαντζάκης ήταν που το άξιζε!
Το παλάτι και η σκοταδιστική εκκλησία έβρισκαν στο πρόσωπό του μια απειλή και τον καταδίωξαν.
Ήταν φυσικά απόλυτα δικαιολογημένοι οι φόβοι τους.
Εδώ χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία μας να πλάσουμε έναν εαυτό, όπως βρίσκεται στα όνειρά μας!
Μη τσιγκουνευτούμε τα χρώματα και το φως!
Αφού σχηματίσουμε την εικόνα που θέλουμε ,τότε να ζήσουμε σύμφωνα με αυτή την εικόνα!
Να προσπαθούμε να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να δρούμε ως εάν να είμαστε ήδη αυτό που οραματιζόμαστε.
Αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου.
Όλα όσα αντιστρατεύονται αυτή την εικόνα θα ανέβουν από το υποσυνείδητο να την πολεμήσουν.
Έτσι δημιουργήσαμε κιόλας την ευκαιρία μας.
Αυταπάτες μην έχουμε,δίχως πόλεμο δεν υπάρχει πρόοδος!
Καλό βόλι στους πολεμιστές!

Παραγγελιά μεγαλείου (1)

Κλείσε μέσα στην καρδιά σου την Ελλάδα-ή ό,τι άλλο- και θα δεις ν΄ανθίζει κάθε είδους μεγαλείο!
Δ. Σολωμός
Τούτη την παραγγελιά μας άφησε ο εθνικός μας ποιητής. Αυτός που ο Ελύτης αναγνώριζε ως έναν από τους πέντε μεγαλύτερους ποιητές όλων των εποχών(οι άλλοι δυο, σίγουρα ο Όμηρος θα΄ναι και ο Πίνδαρος).
Για ποιά Ελλάδα μιλά;
Γι΄αυτή την κονταρομάχα Καρυάτιδα που δεν έχει νερό να πιεί, ψωμί να φάει, γωνιά να κοιμηθεί!
Που δεν συχνάζει σε υπουργικά και διευθυντικά γραφεία, σε δημόσιες υπηρεσίες, σε προκλητικά παλάτια...
Αυτή που ανύπνωτη γυρνά, σε όποια ελληνική καρδιά την καλέσει μόνο!
Ξεδιψά μόνο με την Αλήθεια, τρέφεται μόνο με τη Θυσία, ακούει μονάχα τραγούδια για τη Λεβεντιά!

Το <<ό,τι άλλο>> προδίδει το πνευματικό ανάστημα του Σολωμού που μπορεί και διαπερνά την <<αθάνατη βροντή>> των κανονιών του Κιουταχή στο έρμο Μεσσολόγγι ,που ξεχνά τη γη της Ζακύνθου που τρανταζόταν στην ομοβροντία του θανάτου, στην απέναντι στεριά και μας δίνει την αξία του Ιδανικού!
<<Όπου δεν υπάρχει όραμα, οι λαοί χάνονται>>
Το ίδιο ισχύει και για το άτομο: Χάνεται μέσα στη μάζα...

Αξιοπρέπεια

Μάτια θλιμμένα,ξέπλεκα μαλλιά
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.
Ανοίγει δρόμο με το ραβδί
πάνω στ΄αγκάθια που περπατεί.
Βαδίζει ώρα ,μίλια ορεινά
μέσα στο κρύο ,τη νυχτιά.
Αχ, να μπορούσε να κοιμηθεί
σ΄ένα σπιτάκι ,σε μια γωνιά...
Οι αλεπούδες έχουν φωλιά,
η Κόρη του Ανθρώπου μοναξιά.
Μάτια θλιμμένα, ξέπλεκα μαλλιά
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.

Επίσκεψη

Ψες αργά,μου χτύπησαν την πόρτα.
Τους άνοιξα, τους είπα να περάσουν.
Δυο αρχαίες Ελληνίδες, ψηλές ,λιτά ντυμένες.
Με κοίταξαν.
-Είμαι η Ευθύνη, είπε η μια.
-Είμαι η Βιασύνη, η άλλη.
Και έφυγαν.
Το σκυλί μου ο Χρόνος, αλυχτούσε όλη νύχτα.
Και ο ύπνος χτες δε ζύγωσε.

Μινώταυρος

Πως να νικήσω τούτο το θεριό;
Στα μέσα σπλάχνα μου μουγκρίζει και γυρνά
στης μέσα Κρήτης την κρυφή σπηλιά,
ανήλιαγο, ζωόμορφο και νηστικό!

Πότε ως Θησέας θ΄αναστηθώ,
το χέρι του Αιγαία να φιλήσω
και να κινήσω, για να βρω,
Αυτόν που με περιμένει;

Ο Μίνωας θα με κατευοδώσει
και η Αριάδνη το μίτο θα μου δώσει'
μα εγώ όρκο παίρνω στους Θεούς,
το σπαθί μου σφιχτά θα κρατώ
και στιγμή δε θ΄αφήσω!

Και ,αχ, μα το Δία, αν γυρίσω,
μη ξεχάσω,
τα μαύρα τα πανιά να κατεβάσω!

Έκτορας

Στάθηκε ο Έκτορας μονάχος
μακριά απο το ανθρωπολόι
κ΄ο άνεμος σήκωσε το θρήνο,
σήκωσε μοιρολόι...
Ο Αχιλλέας είναι αυτός που πλησιάζει
και οι Σκαιές Πύλες που κλείνουν πίσω τρίζοντας.

Σε λίγο η πέτρινη καρδιά της Εκάβης θα συντριβεί
και ο γερο-Πρίαμος μάταια θ΄αναζητά άλλα δάκρυα...
Η Ανδρομάχη σφιχτά κρατά τον Αστυάνακτα πάνω της...
Ο Αχιλλέας καλπάζει γυρεύοντας δόξα και εκδίκηση,
ο Έκτορας περιμένει γυρεύοντας θάνατο και τιμή
κ' η θάλασσα μουγκρίζει πονεμένα
κ΄ο Ήλιος βιάζεται να κρυφτεί
το θάνατο του Γιού του να μη δει...
Ο ήρωας της Τροίας θα χαθεί,
σκληρά τ' ορίσαν οι Θεοί.

Στο νου του έφερε τα χρόνια που μεγάλωνε.
Τώρα ο Σκάμανδρος που κάποτε κολύμπαγε,
κατεβάζει κουφάρια...
κ' στο όρος Ίδα που περπάταγε
κρύβουν οι Θεοί την ντροπή τους,
γιατί είναι η μοίρα του ήρωα η μοναξιά,
γιατί είναι το συνήθειο των Θεών
να τους αφήνουν μονάχους...

Γιασέρ Αραφάτ

Ο τελευταίος των Ηγετών πεθαίνει,
ο τελευταίος των Γενναίων ψυχομαχά
κι η Παλαιστίνη κλαίει το Γιό της,
κλαίει τον Πατέρα της.

Από ένα τόξο φεύγει ένα βέλος
και από μια γενιά ένας ήρωας'
τ' όνομά του Γιάσερ.

Οι Σιωνιστές σαρδόνια γελούν'
νομίζουν πως νικούν.
Μα κάνουν το λάθος και ξεχνάνε,
πως οι νεκροί αιώνια πολεμάνε!
Η Αδικία πανηγυρίζει στο Τελ-Αβίδ,
μα στο αμούστακο Δίκηο, δένει σφιχτά η Aπόγνωση το σαρίκι!
και στους πολυσύχναστους τους δρόμους της Ιερουσαλήμ,
τραβάει την περόνη και τινάζεται στον αέρα,
φωνάζοντας στην αδερφή του τη Λευτεριά ,
να μην τον ξεχνά!

Κάθε παιδί της Παλαιστίνης που σκοτώνεται,
πέτρα κρεμασμένη στο λαιμό της γης,
αγκάθι στον καναπέ της Δύσης,
ανάθεμα στους δυνατούς.

Λένε πως οι καμικάζι Παλαιστίνιοι
τον παράδεισο του Ισλάμ ζητούν.
Μα αυτοί χαμογελούν πικρά
πριν αποχαιρετήσουν τους δικούς τους...
Ξέρουν καλά πως θέλουν μονάχα
ενα κομματάκι γης, μια λωρίδα της Γάζας,
που' ναι τα κόκαλα των πατέρων τους θαμμένα,
τα μικρά τους σπιτάκια με τον ειρηνικό καπνό
και τα παιδιά να παίζουν ανέμελα!
Θέλουν την πατρίδα που τους κλέψανε!
Και ανταμώνουν το κρύο θάνατο!
Και ανατινάζονται σ'όλες τις λεύτερες Ιερουσαλήμ,
σ' όλες τις λεύτερες καρδιές του κόσμου.

Στο καλό Γιάσερ!
Όσο κι αν θέλουν δε θα πεθάνεις!

5-11-2004

Μητέρα Τερέζα

Προσευχή της Μητέρας Τερέζας

Ελευθέρωσέ με , ω Ιησού
από την επιθυμία ν' αγαπιέμαι,
από την επιθυμία να μ'επαινούν,
από την επιθυμία να με τιμούν,
από την επιθυμία να μ'επιβραβεύουν,
από την επιθυμία να με συμβουλεύονται,
από την επιθυμία να μ'αποδέχονται,
από την επιθυμία να με συμπαθούν,
από το φόβο της ταπείνωσης,
από το φόβο της παραγνώρισης,
από το φόβο της απόρριψης,
από το φόβο της λησμοσύνης,
από το φόβο της αδικίας,
από το φόβο της κοροϊδίας,
από το φόβο της υποψίας.

Διάλογος Βούδα και Βοσκού

Ο βοσκός:-Το φαγητό μου ψήθηκε,άρμεξα τα προβατά μου' μανταλωμένο το καλύβι μου,αναμμένη η φωτιά μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας;-Δεν έχω ανάγκη πια απο φαγιά και γάλατα' οι άνεμοι είναι το καλύβι μου,έσβησε η φωτιά μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο βοσκός:-Έχω βόδια,έχω γελάδες, έχω λιβάδια πατρογονικά κι έναν ταύρο που πηδάει τις αγελάδες μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας:-Δεν έχω βόδια,μήτε γελάδες,δεν έχω λιβάδια. Δεν έχω τίποτα.Δεν φοβάμαι τίποτα.Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο βοσκός!-Έχω μια βοσκοπούλα υπάκουη και πιστή' χρόνια τώρα γυναίκα μου και χαίρουμαι να παίζω μαζί της τη νύχτα.Και συ βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Βούδας;- Έχω μια ψυχή υπάκουη και λεύτερή' χρόνια τώρα τη γυμνάζω και τη μαθαίνω να παίζει μαζί μου. Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!