Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Βραβείο φιλίας


Ευχαριστώ την πολύ καλή φίλη Entelweiss που μου χάρισε το βραβείο PROXIMIDADE,που περιγράφεται ως εξής:
<< Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blogs είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!» Proximidade is described as follows:'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to: Με τη σειρά μου, θέλοντας να επιβεβαιώσω τη φιλία, την εκτίμηση, το θαυμασμό και τον κοινό μας αγώνα για περισσότερο φως, απονέμω το βραβείο στους: Οι Πολεμιστές των Λάιον
Η Χώρα της Λάιον
Ο Πυρίσπορος
Ο Ιπτάμενος Ολλανδός
Οι Πνευματικοί Θησαυροί
Οι σκόρπιες σκέψεις
O Εχετλαίος
Ο Lockheart.

Y.Γ. Αφορμή γύρευα να τιμήσω φίλους μου!
Άλλοι φίλοι με την επόμενη ευκαιρία.

9 σχόλια:

Iptamenos Ollandos είπε...

Καλέ μου φίλε,

η τιμή είναι ήδη πολύ μεγάλη. Αποκτά δε, ακόμα μεγαλύτερη αξία στα μάτια μου, αφού προέρχεται από κάποιον που δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά εκτιμώ πολύ τα γραφτά του.
Αυτή η φιλία που προωθείς είναι συγκινητική αλλά και μια επιβράβευση των αγώνων μας για να εξωτερικέψουμε την σκέψη μας, τις αγωνίες μας και τους προβληματισμούς μας.
Μόνο αυτός ο περιορισμός με τους 8 μου τα χαλάει λίγο. Βλέπεις έχω 40 ιστολόγια στη λίστα μου τα οποία επέλεξα να παρακολουθώ για το περιεχόμενο τους. Και θα ήθελα να στείλω και στα 40 αυτό το βραβείο.
Ελπίζω να συγχωρεθεί η παρατυπία μου αυτή...

Να είσαι πάντα καλά και να συνεχίζεις να μας φωτίζεις με τις αναρτήσεις σου.

stavrosn είπε...

Φίλε καλέ, Ιπτάμενε Ολλανδέ, κανέναν δε γνωρίζω προσωπικά.
Όμως το ρεύμα της ψυχής μεταφέρεται πολύ καλά με ένα κείμενο και μ'ένα βιβλίο και ένα ιστολόγιο.
Αυτή την εγγύτητα λοιπόν κραδασμού σημειώνω και αναγνωρίζω.
Τον κοινό μας αγώνα για περισσότερο φως τιμώ.
Πάντα αγωνιστικά! και να έχεις μια καλή εβδομάδα!

EL.ZIN είπε...

Σε ευχαριστούμε,
αγαπημένε μας συνπολεμιστή,
για την φιλία σου,
την αγάπη σου,
την μεγάλη σου καρδιά,
το μαχητικό σου συνεπές πνεύμα.

Σου αφιερώνουμε το παρακάτω τραγούδι,
για μία Άνοιξη που έρχεται
... με πολλά χελιδόνια!

Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος

Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στίς πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση

Καλή Ανάσταση αδελφέ μας,
να ανθίσει στις καρδιές των ανθρώπων,
ένα Ανοιξιάτικο Λουλούδι,
Ελευθερίας, Δικαιοσύνης,
Αγάπης, Γνώσης και Σοφίας!

stavrosn είπε...

Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
Μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
Είμαι θρεφτάρι με χουν κλείσει στο σφαγείο
Σήμερα εσύ αύριο εγώ
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
Μετρώ τους χτύπους το πόνο μετρώ
Πίσω από το τοίχο πάλι θα μαστέ παρέα
Τακ τακ εσύ , τακ τακ εγώ
που πάει να πει σε αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γέρα κρατάω καλά
μες στις καρδιές μας αρχινάει το πανηγύρι
Τακ τακ εσυ τακ τακ εγώ
Τακ εσύ τακ τακ εγώ
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
που πάει να πει σε αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γέρα κρατάω καλά
μες στις καρδιές μας αρχινάει το πανηγύρι
Τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Τακ τακ εσυ τακ τακ εγώ
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό!

Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω, γιατί τρόμαξα!
Για όποιον δεν έχει όμως επαναστατική διάθεση τέτοια ώρα:

Μικρά κι ανήλιαγα στενά και σπίτια χαμηλά μου
Βρέχει στη φτωχογειτονιά , βρέχει και στην καρδιά μου

Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά
Μου άναψες τον καημό μου
Είσαι μικρός και δε χώρας τον αναστεναγμό μου!

Αλλά και για όποιον ..επιμένει:

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ αίματα * με πορφύρωσαν
Και χαρές ανείδωτες * με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μες στην * νοτιά των ανθρώπων
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου * με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες * και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα * κι εγώ μιαν αγάπη
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε * μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της * μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια * στιγμή να φωτίσουν
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Κι από τότε γύρισαν * καταπάνω μου
Των αιώνων όργητες * ξεφωνίζοντας
"Ο πού σ' είδε, στο αίμα * ζει και στην πέτρα"
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Της πατρίδας μου πάλι * ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα * και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα * με φως ξεπληρώνω.

Καλά, σε ταβέρνα το γυρίσαμε!
Πάντα τέτοια!

EL.ZIN είπε...

Πάντα τέτοια!

Μας συνεπαίρνει,
η επιλογή των τραγουδιών σου Σταυραετέ
και στήνουμε χορό!

Θα περάσουμε και το βράδυ
για ένα τραγουδάκι... ακόμη!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ...εδώ είμαστε!

Όταν σφίγγουν το χέρι
όταν σφίγουν το χέρι
η ζωή τραβάει την ανηφόρα...

stavrosn είπε...

Όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μέσα από τα άγρια γένια τους.
Όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα!
Τις σημαίες και τα Λάβαρα του Ήλιου, ομοαίματοι αδελφοί του!

ΠΥΡίΣΠΟΡΟΣ είπε...

Αγαπητέ φίλε, Σταύρο, ευχαριστώ από καρδιάς για αυτό το βραβείο Προσέγγισης (Proximidade)- Εγγύτητας Κραδασμού, όπως ωραία το διατύπωσες στο σχόλιό σου:"Το ρεύμα της ψυχής μεταφέρεται πολύ καλά με ένα κείμενο και μ'ένα βιβλίο και ένα ιστολόγιο. Αυτή την εγγύτητα λοιπόν κραδασμού σημειώνω και αναγνωρίζω. Τον κοινό μας αγώνα για περισσότερο φως τιμώ."
Προσυπογράφω απόλυτα τα παραπάνω και σε ευχαριστώ και πάλι!
Να είσαι πάντα καλά!

stavrosn είπε...

Να είσαι και εσύ καλά φίλε Πυρίσπορε με τους μεγάλους ορίζοντες, πάντα να φωτίζεις, να ενθαρρύνεις, να σπέρνεις τα λόγια της φωτιάς.
Η ζώσα φιλοσοφία είναι το ζητούμενο και το ιστολογιό σου είναι φανερό πως πάλλεται από ζωή.
Δηλώνω φανατικός σου αναγνώστης και εύχομαι καλή συνέχεια.

Σπύρος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.