Όταν ακούς
νερά κρυστάλλινα,
φλόγα να τρίζει αντρειωμένα,
χιόνι αμίλητο να πέφτει σε κορφή
να θυμάσαι την αγάπη μου.
Όταν θωρείς
θάλασσα να αστράφτει ευτυχισμένη,
με ουρανό καθάριο βαθυγάλαζο αγκαλιά
να θυμάσαι την αγάπη μας.
Σα διαβαίνεις
κάμπο καρπισμένο
από φωνές παιδιών,
τιτιβίσματα χελιδονιών,
αρώματα λουλουδιών,
από το γέλιο σου,
διαβαίνεις την καρδιά μου.
Κι αν είχα εργαστήρι μαγικό,
να σκάλιζα τα νερά, τη φλόγα και το χιόνι,
περιδέραιο ακριβό θα σου έφτιαχνα γιορντάνι,
να το κρεμάς στο λαιμό τις Κυριακές
και να λες
πως είναι από τον άντρα μου.
16 σχόλια:
Πολύ όμορφο, καλέ μου φίλε...σ' έπιασε βλέπω η Άνοιξη. Πολύ χαίρομαι για σένα...
Σ΄ευχαριστώ καλή μου φίλη Χριστίνα!
Για την ακρίβεια η Άνοιξη δε μ'έχει
αφήσει και ποτέ!
Όλα ξετυλίγονται παράλληλα και υφαίνουν το πολύχρωμο χαλί της
ζωής.
Η διανοητική εξόντωση του εβραιοσάξονα μισέλληνα Νιμιτς από την ΟΕΑ!
http://ellhnkaichaos.blogspot.com/2009/03/blog-post_6625.html
Όταν θωρείς
θάλασσα να αστράφτει ευτυχισμένη,
με ουρανό καθάριο βαθυγάλαζο αγκαλιά
να θυμάσαι την αγάπη μας.
Όταν θωρείς
τόξο να αστράφει λαμπερό
κάτω από ένα ήλιο του Απόλλωνα
φωτεινό
να θυμάσαι την αγάπη μας
φίλε μας και συμπολεμιστή μας
στο κόσμο αυτό τον προσωρινό!
Καλό μεσημέρι
...Ανοιξιάτικε Ήλιε!
Με συγκινείτε αγαπημένοι μου φίλοι…με συγκινείτε πολύ…
Την αισθάνομαι την αγάπη σας υπέροχοι τοξότες, όπως και εσείς σίγουρα τη δική μου!
Πάντα μαζί μέσα σε αυτό το φως του πρωινού της εποχής που έρχεται
να πολεμάμε
να αγαπάμε
του Απόλλωνα τη λύρα να ξεκρεμάμε
τους καημούς και τις λαχτάρες μας
να τραγουδάμε!
είναι τα λόγια της καρδιάς σου
ρουμπίνια πολύτιμα
στο στήθος της κρεμασμένα
νερά και φλόγες και χιόνια
απ τ αργαστήρι του νου σου
το μαγικό
στην εκλεχτή σου χαρισμένα
greenlion
Απ΄ το αργαστήρι του νου το μαγικό
Φεύγουν
Ρόδινα σύννεφα σε χρυσαφένιο ουρανό
Μπαρκάρουν
Βαπόρια που λικνίζονται στα κύματα μακρινών θαλασσών
Χύνονται
Νερά που ποτίζουν διψασμένα λουλούδια
Σκορπίζονται
Αρώματα που ταξιδεύουν στον άνεμο
Αρματώνονται
Πολεμιστές που ζουν και πεθαίνουν για την αγάπη.
πολεμιστές που ζουν και πεθαίνουν για την αγάπη
πουλιά που χαιρετούν τον ήλιο
τραγουδώντας κάθε αυγή και δειλινό
κύματα-λέξεις, χρώματα-ήχοι
θύμισες μακρινών ακτών
ψίθυροι-όρκοι των επτά φωνών
απ τ αργαστήρι του νου το μαγικό
στης καρδιάς τη γήινη την ακτή
φθάνουν
αίμα στις φλέβες ηρώων κυλούν
πύρινες φλογισμένες ανάσες
ατρόμητων υπερασπιστών
διώχνουν μακριά τα πλήθη
των εχθρών μνηστήρων εσωτεριστών
greenlion
Αφουγκράζομαι στον άνεμο
τον αχό πολεμιστών που ζυγώνουν
πουλιά του ήλιου που γοργοπετούν σιμά,
λέξεις, χρώματα, θύμησες να σμίγουν με τους όρκους του αύριο.
Καβαλάρηδες φέρνουν γύρα το κάστρο
αίματα ανταριασμένα βροντοχτυπάν στις φλέβες
πύρινες ανάσες λιώνουν τα σίδερα
ιδρωμένες παλάμες σφίγγουν τα σπαθιά.
Βλέπω στην ομίχλη
το χέρι του καιρού να σηκώνεται, να δίνει το σήμα.
Την απόφαση καβάλα σε άσπρο άτι, να διαβαίνει την κουρσεμένη πύλη
Και να δρασκελά τα κουφάρια των εχθρών μνηστήρων εσωτεριστών
Και την αγάπη αναπαυμένη να της στέλνει μαντίλι που γράφει:
Γι΄ αυτό να δω ,γεννήθηκα.
Την απόφαση καβάλα σε άσπρο άτι, να διαβαίνει την κουρσεμένη πύλη
Και να δρασκελά τα κουφάρια των εχθρών μνηστήρων εσωτεριστών
Και την αγάπη αναπαυμένη να της στέλνει μαντίλι που γράφει:
Γι΄ αυτό να δω ,γεννήθηκα.
Καλημέρα στους τραγουδοποιούς
...της αγάπης που πετούν
σε λευκά μαντήλια μιας Λευκοθέης θεάς και ανυψώνονται
πάνω από τα άγρια κύμματα του Ποσειδώνα!!!
Αφουκραζόμαστε και μείς μαζί τους πολλά...
έτσι ν`αναστενάζουν τα πλήκτρα, απ τα χάδια
λέξεις να γενοβολούν
γόνιμες είναι οι καρδιές π`αγαπούν
απ τις οθόνες των υπολογιστών
πάντα φως να σκορπούν
ακτινοβόλα πετράδια πάνω στα πέταλλα
του παγκόσμιου ιστού-λωτού
υποκλίνομαι και χαιρετώ
greenlion
Η χαρά, η τιμή και φυσικά η υπόκλιση δική μου!
Όταν ξεκίνησα τυχαία σχεδόν το ιστολόγιο πέρσι, δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα συναντούσα τέτοιας ποιότητας πολεμιστές,
που να γεμίζουν θάρρος τις καρδιές,
ελπίδα, εμπιστοσύνη στο μέλλον,
αίσθημα εγγύτητας και φιλίας!
Να είστε καλά φίλοι μου greenlion και ELZIN κι έχουμε πολλά να αφουγκραστούμε ακόμα από τον μακρινό άνεμο κι από το τραγούδι της ερήμου που μας ακολουθεί!
Πολύ όμορφο ανοιξιάτικη ήλιε !
Να είσαι καλά !
Ευχαριστώ και καλή άνοιξη να έχουμε αδερφέ!
Ξέρεις εσύ από άνοιξη, στίχο, ομορφιά κι αγάπη, γι αυτό και σε διαβάζουμε και σε αγαπάμε!
Να χαιρετίσω από κοντά αυτά τα Ανοιξιάτικα λόγια του υποδιοικητή της Ατείχιστης Πόλης σύμφωνα με την διαπίστωση και προσφώνηση των φίλων μας Ελ.Ζιν
....…αυτά τα λόγια που μας δίνουν χαρά και δύναμη και
ελπίδα και αγγίζουν βαθιά την καρδιά μας απο τους πολεμιστές της Αγάπης και της Γνώσης.
Αυτά τα λόγια που θα κεντήσουμε σε μαντήλια και θα βάλουμε στο μέτωπο μας για να χαιρετίσουμε τον καινούργιο Ήλιο!
Καλό μεσημέρι Σαμπκομαντάτε Σταυραετέ με τα απαστράπτοντα λόγια σου!
Αστραία
Καλημέρα ηρωική Αστραία και σε ευχαριστώ για τα ενθουσιώδη σου λόγια, όπως και το Φρυκτωρό και τους ELZIN!
Έτσι είναι οι φίλοι!
Μόλις ακούσουν το πρώτο σκίρτημα στους ώμους του φίλου
οραματίζονται τα μεγάλα και δυνατά φτερά που θα ταξιδεύουμε αντάμα στο γαλανό ουρανό!
Από τη σπορά, από το όργωμα του χωραφιού βλέπουν τη πλούσια συγκομιδή!
Από το κλάδεμα του αμπελιού γεύονται ήδη το μελλούμενο κρασί των συμποσίων!
Όταν διαβάζουν την Απόφαση στα μάτια του συναγωνιστή, βλέπουν ήδη τη Νίκη…
Κι ο πολεμιστής συγκινείται με αυτή την αγάπη και την ελπίδα και οπλίζεται με πιο πολύ θάρρος και δύναμη για τις μάχες που τον περιμένουν… για τα ορεινά μίλια που είναι μπροστά...
Με συνοδοιπόρους σαν κι εσάς όλα είναι ευκολότερα!
Δημοσίευση σχολίου