Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Τ΄όνειρο της Άμμα



"Κάθε άνθρωπος στον κόσμο ας κοιμηθεί δίχως φόβο,
                                                      έστω για μια νύχτα, ας κοιμηθεί δίχως φόβο.
                                                      Κάθε άνθρωπος στον κόσμο ας γεμίσει το στομάχι του,
                                                      έστω για μια μέρα, ας γεμίσει το στομάχι του.
                                                      Είθε να υπάρξει μια μέρα δίχως βία,
                                                      με κανένα τραυματισμό, με καμία  βλάβη.
                                                      Όλοι οι άνθρωποι μικροί και μεγάλοι ας βοηθήσουν τους φτωχούς,                    
                                                      έστω για μια μέρα ας υπηρετήσουν αφιλοκερδώς.
                                                     Αυτό είναι τ΄ όνειρό μου
                                                     Αυτή είναι η προσευχή μου
                                                     Η αγάπη είναι η απάντηση, η αγάπη είναι ο τρόπος.
                                                     Η αγάπη είναι η απάντηση, η αγάπη είναι ο τρόπος.”

Αυτό είναι τ΄όνειρο της Άμμα, της σύγχρονης αγίας που έχει αγκαλιάσει ήδη 30 εκατομμύρια ανθρώπους.

Τη συνάντησα πρώτη φορά πριν ένα μήνα στο πρόγραμμά της στο Παρίσι και είδα μπροστά μου ξαφνικά την ενσάρκωση των υψηλότερων ιδανικών που μπορεί να έχει άνθρωπος.
Όταν την ακούς σιωπάς, όταν τη βλέπεις ανοίγεις διάπλατα τα μάτια κι όταν σ΄αγκαλιάζει γίνεσαι ξανά παιδί στην ασφαλή αγκαλιά της Μητέρας
Ποιος είπε ότι ο Ουρανός  αφήνει ποτέ τους ανθρώπους δίχως ζωντανή καθοδήγηση, δίχως βοήθεια;

Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα www.ammahellas.gr

Η Άμμα γεννήθηκε σε ένα μικρό και απομονωμένο χωριό, στην Κέραλα, στη Νότια Ινδία, στις 27 Σεπτεμβρίου το 1953. Οι γονείς της την ονόμασαν Σουντάμανι. Ήλθε σ’ αυτόν τον κόσμο όχι κλαίγοντας, όπως συνήθως κλαίνε τα βρέφη, αλλά μ’  ένα φωτεινό χαμόγελο στο πρόσωπο της, προμηνύοντας τη χαρά και την ευλογία που θα έφερνε στον κόσμο.
Η Σουντάμανι πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια κάνοντας εντατικές πνευματικές ασκήσεις προσφέροντάς μας έτσι ένα ζωντανό παράδειγμα αφοσίωσης και αγάπης προς το  Θεό. Από μικρό παιδί συχνά την εύρισκαν οι δικοί της απορροφημένη σε βαθύ διαλογισμό, μη έχοντας συναίσθηση του περιβάλλοντος.
Σε ηλικία πέντε ετών άρχισε να συνθέτει πνευματικά άσματα εμπλουτισμένα με βαθύ μυστικιστικό περιεχόμενο.

Ένα χάρισμα της Σουντάμανι,  έντονα εκδηλωμένο ήδη απ’ αυτήν την τρυφερή ηλικία,  ήταν η αγάπη και η συμπόνια για τους συνανθρώπους της. Μολονότι ακόμη παιδί η Σουντάμανι έκανε ό,τι μπορούσε για να διευκολύνει τους ηλικιωμένους γείτονές της που αντιμετώπιζαν διάφορες δυσκολίες και να ανακουφίζει τα βάσανά τους.  Τους φρόντιζε και τους βοηθούσε ν’ αντεπεξέλθουν στις βασικές τους ανάγκες:  έπλενε τα ρούχα τους, τους βοηθούσε να πλυθούν οι ίδιοι, ενώ τους έφερνε φαγητό και καθαρά ενδύματα απ’ το πατρικό της σπίτι. Αυτή η συνήθειά της, να προσφέρει πράγματα απ’ το σπίτι της σε όσους είχαν ανάγκη, αποτελούσε την αφορμή να υφίσταται αυστηρές τιμωρίες απ’ τους γονείς της. Εντούτοις, παρά τη σωματική κακομεταχείριση και τις αυστηρές τιμωρίες, τίποτα δεν μπορούσε να εμποδίσει την εκδήλωση της έμφυτης συμπόνια της.
Αργότερα η Άμμα εξήγησε: «Ένα αδιάκοπο ρεύμα αγάπης ρέει από μέσα μου προς όλα τα όντα του κόσμου. Η αγάπη είναι η έμφυτη φύση μου».

«Από τη γέννηση μου ένιωθα μια έντονη αγάπη για το Θεό. Επαναλάμβανα το όνομα του Θεού ασταμάτητα με κάθε αναπνοή μου, και ένα συνεχές ρεύμα από θεϊκές σκέψεις με συνέπαιρνε. Ο νους μου ήταν διαρκώς απορροφημένος απ’ αυτές ανεξάρτητα απ’ το πού βρισκόμουν ή απ’ το  ποια εργασία εκτελούσα.» λέει η Άμμα.

Συχνά αποτραβιόταν στο δάσος για να καθίσει μόνη της και να διαλογιστεί. Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια παιδικών παιχνιδιών με τις φίλες της αποχωρούσε ή έπεφτε σε διαλογισμό. Οι γονείς της τη μάλωναν επειδή συνήθως  δεν έπαιζε με τ’ άλλα παιδιά. Στερούνταν κατανόησης και ήθελαν η κόρη τους να συμπεριφέρεται όπως  τ’ άλλα παιδιά του χωριού. Η οικογένειά της επίσης πολύ ενοχλούνταν απ’ τα θρησκευτικά άσματα και τους ψαλμούς που έψαλλε διαρκώς, περισσότερο δε τους ενοχλούσε, το γεγονός ότι τα χείλη της ψιθύριζαν συνεχώς, σα να μιλούσε στον εαυτό της . Αυτή ήταν μια πολύ ασυνήθιστη συμπεριφορά για ένα μικρό παιδί και φοβούνταν ότι υπέφερε από κάποια διανοητική ασθένεια. Η οικογένειά της δεν καταλάβαινε ότι τα χείλη της μικρής Σουντάμανι ψιθύριζαν αδιάλειπτα σιωπηλές προσευχές.
Επίσης, πέρα απ’ την αφύσικη για τους υπόλοιπους γύρω της παιδικής συμπεριφορά της, οι γονείς της τη θεωρούσαν κατώτερη των αδελφών της επειδή το χρώμα του δέρματός της ήταν πιο σκούρο απ’ το χρώμα αυτών. Αναγκάστηκε να διακόψει τη σχολική της εκπαίδευση σε ηλικία εννέα ετών.  Έκτοτε η μοναδική απασχόλησή της ήταν η φροντίδα για τις ανάγκες και η εκτέλεση των εργασιών του νοικοκυριού.

Παρότι η ενασχόλησή της με τις καθημερινές ανάγκες όλης της οικογένειας ήταν πολύ κοπιαστική, φρόντιζε επιπλέον τους ηλικιωμένους, τους φτωχούς και άρρωστους γείτονές της με αγάπη και στοργή. Οι γονείς της έφριτταν βλέποντας την κόρη τους να συναναστρέφεται με συγχωριανούς χαμηλότερης τάξης. Της απαγόρευσαν αυστηρά να τους δίνει απ’ τα τρόφιμά τους, αλλά εκείνη συνέχιζε αψηφώντας τις αυστηρές τιμωρίες τους. Μερικοί χωρικοί την αποκαλούσαν, «το τρελό κορίτσι», επειδή εργαζόταν ψάλλοντας με έκδηλη λατρεία και δέος στη φωνή της, συχνά δε έπεφτε σε βαθιά Θεϊκή έκσταση. Η Άμμα δεν είχε ποτέ ένα πνευματικό οδηγό ή διδάσκαλο ούτε είχε επαφή με φιλοσοφικά βιβλία. Η αλάθητη Ένωσή της με τον Εσώτερο Εαυτό της και η Σοφία της απλά αναδύθηκαν απ’ τη συνεχή ανάμνηση και επανάληψη του ονόματος του Θεού

Με αυτόν τον οικείο τρόπο η Άμμα έχει ευλογήσει και παρηγορήσει περισσότερους από 24 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Κάποτε ένας δημοσιογράφος ρώτησε την Άμμα πως είναι δυνατόν για αυτήν να αγκαλιάζει τον καθένα με τον ίδιο αξιαγάπητο τρόπο, παρόλο που μερικοί μπορεί να είναι άρρωστοι ή απωθητικοί. Η Άμμα απάντησε, «όταν μια μέλισσα πετάει από άνθος σε άνθος μέσα σ’ έναν κήπο από λουλούδια δε βλέπει τη  διαφορά μεταξύ των λουλουδιών αλλά το μέλι που έχουν τα άνθη τους. Έτσι και η Άμμα βλέπει μόνο τον Υπέρτατο Εαυτό στον καθένα που αγκαλιάζει.»
Το παράδειγμά της μας δείχνει ότι στην καρδιά του καθενός μας βασιλεύει αγάπη και γαλήνη,  η αφύπνιση των οποίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση της ειρήνης στον κόσμο.
Η Δρ. Τζέιν Γκουντόλ, ενώ απένεμε στην Άμμα το βραβείο Γκάντι-Κίνγκ αφιερωμένο στη Μη-Βία για το έτος 2002, είπε:
«Στέκεται εδώ μπροστά μας, η Θεϊκή Αγάπη  σε ανθρώπινη μορφή».


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Hello. And Bye.