Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Απλότητα


Ο Αριστοτέλης έλεγε στον Αλέξανδρο συχνά ότι ο πραγματικά δυνατός  άντρας είναι αυτός με τις λιγότερες επιθυμίες.
Ο κατακτητής του κόσμου, ο Μέγας στρατηλάτης θέλησε λίγο πριν πεθάνει, να του σηκώσουν τα χέρια ψηλά να τα δουν όλοι, να δουν ότι είναι άδεια…ότι ούτε αυτός δεν μπορεί να πάρει τίποτα υλικό μαζί του.
Η υλιστική κοινωνία μας αντίθετα σήμερα αρέσκεται, οργανώνεται και ζει με το να πολλαπλασιάζει τις επιθυμίες και τις ικανοποιεί αδιάκοπα.
Θυμίζει το μάταιο αδιάκοπο  αγώνα του Σίσυφου.
Η κατάθλιψη κυριεύει σταδιακά, η αίσθηση της ματαιότητας αυξάνει και η  βιτρίνα του καταναλωτισμού ανανεώνεται καθημερινά για να προσελκύσει αφελείς.
Ο πνευματικός άνθρωπος πάει αντίθετα στο ρεύμα.
Είναι ικανοποιημένος με ότι έχει υλικό και ανικανοποίητος με ότι έχει πνευματικό.
Ο υλιστής αισθάνεται το αντίθετο.
Η οικονομική κρίση αποκάλυψε την ηλιθιότητα των χρεών, των διακοποδανείων, των θαλασσοδανείων.
Η ρήση του Αριστοτέλη «η φτώχεια που δεν έχει χρέη είναι μεγάλος πλούτος» έρχεται μέσα από τους αιώνες να μας θυμίσει το δρόμο που χάσαμε σαν έθνος.
Είναι τραγικό να χάνουμε την ατομική και εθνική ελευθερία μας από τοκογλυφικά χρέη, παράγωγα επαίσχυντης δημιουργικής λογιστικής, ενώ οι παππούδες μας θυσίασαν τα πάντα στους πολέμους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας.
Ήρθε η ώρα να κάνουμε ταμείο και να ‘ρθούμε σε πραγματικό λογαριασμό.
Ν΄ ανατρέψουμε μέσα μας, τις ψεύτικες αξίες του καταναλωτισμού και να ξαναγυρίσουμε στην απλότητα.
Τότε θα ανατραπεί και εξωτερικά αυτός ο συρφετός της μιντιακής, οικονομικής και πολιτικής εξουσίας που τόσο μας ταλαιπώρησε τις τελευταίες δεκαετίες.
Η γνωστή ρήση του Γκάντι ότι χρειάζεται να είμαστε η αλλαγή που θέλουμε να γίνει στον κόσμο, αυτές τις δύσκολες ώρες της μετάβασης από το παλιό στο καινούργιο που γεννιέται με όλους τους πόνους της γέννας, είναι επίκαιρη όσο ποτέ.
Η πιο σημαντική και αποτελεσματική πνευματική άσκηση είναι ένα πρόγραμμα μείωσης των επιθυμιών.
Αν το σύμπαν ακολουθούσε τις επιθυμίες του θα καταστρεφόταν μας λέει ένας μεγάλος σοφός.
Ο πλούσιος που θα μείνει εκτός της Βασιλείας είναι αυτός με τις πολλές επιθυμίες και το παραφουσκωμένο φυσικό και θυμικό στομάχι.
Η καμήλα αντίθετα μπορεί με ελάχιστη τροφή και νερό να διασχίσει ερήμους, να γονατίσει και να περάσει από τις χαμηλές πόρτες του κάστρου, το ¨μάτι της βελόνας¨.
Και αυτή η καμήλα κάποτε θα μεταμορφωθεί σε λιοντάρι και το λιοντάρι κάποτε σε παιδί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: