Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Κραυγή


-Bοήθεια,κράζεις Κύριε κι ακούω!
έγραφε ο μεγάλος μας στοχαστής Καζαντζάκης πριν ογδόντα χρόνια στην Ασκητική.

-Βοήθεια!
Η σπαραχτική Κραυγή σκίζει ξανά τη θανατερή σιωπή του πηχτού σκοταδιού του 21ου αιώνα!
Ο Θεός κινδυνεύει ξανά!

Η Κραυγή Του αντιλαλεί στα βουνά, στους βράχους κι όλα τα πλάσματα της γης αισθάνονται ένα σφίξιμο στην καρδιά τους.
Από αυτή τη βαθιά σπηλιά, την καρδιά, ακούγονται μουγκρητά, κραυγές, βαθιές ανάσες…
Κάποιος χεροδύναμος παλεύει με θεριό δυνατότερό του…
Κάποιος καλεί απεγνωσμένα σε βοήθεια!
Κάποιος πολύ δικός μας!
Οι πολεμιστές που αφουγκράζονται τη πολύβουη μάχη, ξεκρεμούν αποφασιστικά τα όπλα τους.

Η αντίληψη ενός Θεού με λευκά μαλλιά, μόνιμου κάτοικου ενός μακάριου παραδείσου κάπου στον ουρανό, έρχεται στο τέλος της.
Ένας Θεός μαχόμενος, αγωνιστής, γεμάτος τραύματα, νίκες και ήττες έρχεται να πάρει τη θέση του αποστασιοποιημένου γερο-Πατέρα.

Δεν είναι ουδέτερος αυτός, αναιμικός, αψεγάδιαστος.
Έχει προτιμήσεις, πάθη και ελαττώματα!

Είναι ένας κένταυρος με σώμα ανθρώπου και πρόσωπο Θεού!

Είναι ο Αρχηγός ενός στρατού χαμένου που μάχεται να φτάσει στη θάλασσα!

Είναι Πολεμιστής τρομερός που στέκεται φορές όρθιος, ασάλευτος, με το σπαθί στο χέρι, στην κορφή του βουνού και η σκιά του σκεπάζει τον κάμπο.

Είναι καβαλάρης που καλπάζει ολομόναχος, ολονυχτίς στην έρημο κάτω από το γεμάτο φεγγάρι.

Πλαντάζει από τον καημό, παίρνει τη λύρα, τη φλογέρα, τα τύμπανα και όλα τα πλάσματα χορεύουν συνεπαρμένα στο ρυθμό Του.

Είναι Πολέμαρχος που θέλει κοντά μονάχα πολεμιστές ικανούς να υπακούουν τις πιο αυστηρές διαταγές που προφέρει μονάχα στη σιωπή.
Θέλει κοντά του ήρωες με γνώμη, ανεξαρτησία και σοφία να τον συμβουλεύουν.
Μαζί να πολεμούν, να μοιράζουν τις ευθύνες, να τους εμπιστεύεται ότι δε θα υποχωρήσουν.

Είναι σκληρός σαν το διαμάντι.
Πόσες φορές δεν έβαλε φωτιά πίσω από το δικό του στράτευμα, πόσα γιοφύρια πίσω δε γκρέμισε!

Αποστρέφεται τους ψάλτες, τους ζητιάνους που τον πλησιάζουν παρακαλώντας κι αυτούς που τον προσκυνάνε!
Κρατά μόνο αυτούς που έρχονται οπλισμένοι, που τον κοιτούν στα μάτια και στέκονται όρθιοι μπροστά του.
Τους μετρά με την ικανότητά τους στη μάχη.
Άλλο μέτρο δεν έχει.

Αναζητά εκείνους που μπορούν να αναλάβουν μια δύσκολη αποστολή και να τη θέσουν σε πέρας.

Δέχεται μόνο όσους φέρνει η μεγάλη του κόρη, η Ευθύνη.

Ο πόλεμος του είναι πολύνεκρος κι ατέλειωτος.
Οι αντοχές ξεπερνιούνται.
Το χάος χάσκει απειλητικό.
Η ήττα παραμονεύει σε κάθε βήμα.
Το σκοτάδι βρυχάται κυρίαρχο και πολυδύναμο στην επικράτειά του.
Οι οπαδοί του σκοταδιού πολυάριθμοι και τα βέλη τους σκεπάζουν τον ήλιο ξανά και ξανά.

Ο ίδιος ο Αρχηγός είναι φορές που φοβάται…
Κρύβεται στα καταράχια, στην ερημιά να μη τον βλέπουν και αφήνει το θρήνο του ελεύθερο να ξεσπάσει!

Κάθε πολεμιστής που αποφασίζει να τον ακολουθήσει είναι και μια ανάσα ελπίδας γι΄ αυτόν.

Κάθε πολεμιστής πολύτιμος.
Κάθε προσφορά στον αγώνα δεκτή.

Κάθε νίκη ή ήττα ενός πολεμιστή έχει αντίκτυπο σε όλο το στράτευμα.
Ανήκει σε όλους.
Ένας μόνο πολεμιστής μπορεί ν΄ αλλάξει τη ροή, να σώσει όλους, πόσες φορές δεν έχει γίνει;

Κάθε ώρα επίτευξης μετρά.
Κάθε ύψωμα που καταλαμβάνεται προωθεί όλο το σώμα.
Κάθε ευγενικός στοχασμός προστίθεται στο κοινό οπλοστάσιο.
Κάθε γενναία πράξη σκορπίζει ενθουσιασμό.
Κάθε αξία που υπερασπίζεται, ένα πανί που υψώνεται στο πολυτάξιδο Ιστιοφόρο.

Ένα καράβι στην καταιγίδα χρειάζεται ναύτες, αξιωματικούς και καπετάνιο επιδέξιο για να σωθεί.

Ένας αντίπαλος στρατός πλησιάζει απειλητικά.
Πολλές φορές έχουν συγκρουστεί, γνωρίζονται καλά.
Τώρα στέκονται και οι δυο πάνοπλοι και αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους.
Από τη μια η άνοδος, το πνεύμα, η εξέλιξη, η ελευθερία.
Από την άλλη η κάθοδος, η υλιστικότητα, ο ολοκληρωτισμός, ο διαχωρισμός των ανθρώπων.

Τα λάβαρα ξετυλίγονται και γράφουν Ελευθερία και Αξιοπρέπεια, από τη μια.
Επιβολή, Δύναμη και Χωριστικότητα από την άλλη.
Η σύγκρουση είναι ήδη σφοδρή.

Μια από τις κρισιμότερες εποχές της ανθρωπότητας έχει αρχίσει.
Μια κρίση μεγάλη βρίσκεται σε εξέλιξη.
Είναι η μεγαλύτερη μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, μπορεί και πιο μεγάλη.
Από μια κρίση φεύγει κανείς δυνατότερος ή χάνει μια ευκαιρία που θα τη πληρώσει ακριβά με πολύ κόπο και χρόνο.
Το διακύβευμα ίσως τώρα να είναι και η ίδια η ύπαρξη της.

Ο ολοκληρωτισμός που ηττήθηκε σκληρά στρατιωτικά στον β΄παγκόσμιο πόλεμο, σηκώνει πάλι το απαίσιο κεφάλι του με τη μορφή του οικονομικού ολοκληρωτισμού και της εθνικής και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.

Αν δεν μπορέσει σα σύνολο η ανθρωπότητα να ανταποκριθεί στην ανάγκη για μοιρασιά των πόρων, για ειρήνη, για ενότητα, για κατανόηση, για αξιοπρέπεια, για διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και επιμείνει στην αδικία, στην ανισότητα, στην καταδίκη του τρίτου κόσμου στην πείνα, στο ανήθικο υπερκέρδος, τότε με τη δύναμη που διαθέτει μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές.

Πεδίο μάχης για τον ολοκληρωτισμό και την ελευθερία είναι τα σπίτια μας(!), τα σχολεία μας(!), ο στρατός, τα εργοστάσια, οι πολυεθνικές και οι μεγάλες εταιρείες, οι χώροι εργασίας, τα ΜΜΕ, η πολιτική ζωή, η σαβούρα που βαφτίζεται τέχνη, η άθλια μορφή της θρησκείας που σκορπά μίσος, φόβο, ενοχή και υποταγή.

Δυο είναι οι επιλογές μπροστά μας.
Η μια είναι ο τέλειος εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με τα εκατομμύρια παιδιά του τρίτου κόσμου να συνεχίσουν να πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες.
Της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαιοσύνης με την απροκάλυπτη επιβολή του «δίκιου» της δύναμης, όπως συμβαίνει στην Παλαιστίνη και Κύπρο.
Τον οικονομικό έλεγχο των κρατών από υπερ-οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι πλούσιοι με κάθε τρόπο πλουσιότεροι και οι φτωχοί τελείως εξαθλιωμένοι.
Τα μεγάλα κράτη να επιβάλουν τα σχέδιά τους στα ανήμπορα μικρά.
Το πιο επίφοβο και υπερφίαλο κράτος η Αμερική να είναι ο διεφθαρμένος σερίφης του πλανήτη.

Η άλλη επιλογή είναι η μοιρασιά του πλούτου, η κατάργηση των συρματοπλεγμάτων του μίσους μεταξύ εθνών, η κατάργηση των τάξεων, η κατάργηση των θρησκειών όπως είναι σήμερα και να υπάρχει στη θέση τους η μια θρησκεία της καλοσύνης και Θεός να μείνει μοναχός ο Αρχηγός Λαός!

Ο πόλεμος αυτός είναι δικός μας.
Ποιος είναι αυτός που δε γρικά τη μάχη;
Ποιος ο άπραγος;
Ποιος ο λιποτάχτης;
Ποιος εγκατέλειψε τη σκοπιά του;
Ποιος ο προδότης;

-Βοήθεια!
Ευμαίε ακούς το χτύπημα στην πόρτα σου;
Τηλέμαχε είσαι στο πλάι του θρυλικού πατέρα σου;

Σύντροφε Αρχηγέ, κουράγιο!

12 σχόλια:

EL.ZIN είπε...

Ήρθαμε για να ξεδιψάσουμε στη όαση των λόγων σου,
Πολεμιστή μας και να πετάξουμε ελεύθεροι με τα φτερά
αυτής της σκέψης, αυτής της καρδιάς που πάλλεται
ζωντανή μεγάλη υπερήφανη λεοντόκαρδη!

Θέλουμε να επαναλάβουμε αυτά τα λόγια!
Να τα σκορπίσουμε αστέρια να φέγγουν στον ουρανό
και εμείς ερωτευμένοι αθεράπευτα να τρέχουμε να τα φθάσουμε
για να τα πραγματοποιήσουμε.

"Η αντίληψη ενός Θεού με λευκά μαλλιά, μόνιμου κάτοικου ενός μακάριου παραδείσου κάπου στον ουρανό, έρχεται στο τέλος της.
Ένας Θεός μαχόμενος, αγωνιστής, γεμάτος τραύματα, νίκες και ήττες έρχεται να πάρει τη θέση του αποστασιοποιημένου γερο-Πατέρα.

Δεν είναι ουδέτερος αυτός, αναιμικός, αψεγάδιαστος.
Έχει προτιμήσεις, πάθη και ελαττώματα!

Είναι ένας κένταυρος με σώμα ανθρώπου και πρόσωπο Θεού!

Είναι ο Αρχηγός ενός στρατού χαμένου που μάχεται να φτάσει στη θάλασσα!


Είναι σκληρός σαν το διαμάντι.
Πόσες φορές δεν έβαλε φωτιά πίσω από το δικό του στράτευμα, πόσα γιοφύρια πίσω δε γκρέμισε!

Αποστρέφεται τους ψάλτες, τους ζητιάνους που τον πλησιάζουν παρακαλώντας κι αυτούς που τον προσκυνάνε!
Κρατά μόνο αυτούς που έρχονται οπλισμένοι, που τον κοιτούν στα μάτια και στέκονται όρθιοι μπροστά του.
Τους μετρά με την ικανότητά τους στη μάχη.
Άλλο μέτρο δεν έχει.

Αναζητά εκείνους που μπορούν να αναλάβουν μια δύσκολη αποστολή και να τη θέσουν σε πέρας.

Δέχεται μόνο όσους φέρνει η μεγάλη του κόρη, η Ευθύνη.
Κάθε ευγενικός στοχασμός προστίθεται στο κοινό οπλοστάσιο.
Κάθε γενναία πράξη σκορπίζει ενθουσιασμό.
Κάθε αξία που υπερασπίζεται, ένα πανί που υψώνεται στο πολυτάξιδο Ιστιοφόρο.

Τα λάβαρα ξετυλίγονται και γράφουν Ελευθερία και Αξιοπρέπεια, από τη μια.
Επιβολή, Δύναμη και Χωριστικότητα από την άλλη.
Η σύγκρουση είναι ήδη σφοδρή.

Μια από τις κρισιμότερες εποχές της ανθρωπότητας έχει αρχίσει.
Μια κρίση μεγάλη βρίσκεται σε εξέλιξη.
Είναι η μεγαλύτερη μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, μπορεί και πιο μεγάλη.
Από μια κρίση φεύγει κανείς δυνατότερος ή χάνει μια ευκαιρία που θα τη πληρώσει ακριβά με πολύ κόπο και χρόνο.
Το διακύβευμα ίσως τώρα να είναι και η ίδια η ύπαρξη της.

Ο ολοκληρωτισμός που ηττήθηκε σκληρά στρατιωτικά στον β΄παγκόσμιο πόλεμο, σηκώνει πάλι το απαίσιο κεφάλι του με τη μορφή του οικονομικού ολοκληρωτισμού και της εθνικής και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.
Πεδίο μάχης για τον ολοκληρωτισμό και την ελευθερία είναι τα σπίτια μας(!), τα σχολεία μας(!), ο στρατός, τα εργοστάσια, οι πολυεθνικές και οι μεγάλες εταιρείες, οι χώροι εργασίας, τα ΜΜΕ, η πολιτική ζωή, η σαβούρα που βαφτίζεται τέχνη, η άθλια μορφή της θρησκείας που σκορπά μίσος, φόβο, ενοχή και υποταγή.

Δυο είναι οι επιλογές μπροστά μας.

Η άλλη επιλογή είναι η μοιρασιά του πλούτου, η κατάργηση των συρματοπλεγμάτων του μίσους μεταξύ εθνών, η κατάργηση των τάξεων, η κατάργηση των θρησκειών όπως είναι σήμερα και να υπάρχει στη θέση τους η μια θρησκεία της καλοσύνης και Θεός να μείνει μοναχός ο Αρχηγός Λαός!

Καλή εβδομάδα
κομμαντάντε της Ατείχιστης Πόλης!

stavrosn είπε...

Καλή εβδομάδα πάνοπλοι συμπολεμιστές μου!
Είναι κι η εβδομάδα αυτή με τη μεγάλη πανσέληνο του Μαϊου, , σύμφωνα με το θρύλο του Βεσάκ. η σημαντικότερη ενεργειακά της χρονιάς.

Μαζί αφουγκραζόμαστε την Κραυγή του μεγάλου Ντεσπεράντο και μαζί κινούμε όλοι εμείς οι αθεράπευτα ερωτευμένοι μαζί του και με τα λόγια του να τον σώσουμε, να σωθούμε.
Αυτή είναι η σειρά και όχι αντίστροφα!
Ήρθε η σειρά του Ανθρώπου!
Κάθε τι αδύναμο ν΄ αποβάλλεται!
Τι να μας κάνει κανείς δίχως ανεξαρτησία, αυτονομία, αρματωσιά και απόφαση;
Θεός είναι η ίδια η παλικαριά, δεν είναι άλλος!
Αυτή είναι η ουσία του, η μαχόμενη!
Και μόνο θεός συναντά θεό και μόνο πολεμιστής τέτοιους συμπολεμιστές, να είστε καλά!

EL.ZIN είπε...

Ήρθε η σειρά του Ανθρώπου!
Κάθε τι αδύναμο ν΄ αποβάλλεται!
Τι να μας κάνει κανείς δίχως ανεξαρτησία, αυτονομία, αρματωσιά και απόφαση;
Θεός είναι η ίδια η παλικαριά, δεν είναι άλλος!

Κάθε τι που κρατάει τον άνθρωπο
φυλακισμένο με αλυσίδες,
χωρίς γνώση, χωρίς ανεξαρτησία
χωρίς αξιοπρέπεια να αποβάλλεται.

Θεός είναι μαχόμενος πολεμιστής
της σοφίας πάντα.
Στο ένα χέρι το σπαθί και στο άλλο ένα κλαδί ελιάς!

Καλημέρα!

stavrosn είπε...

Κάθε τι που κρατάει τον άνθρωπο
φυλακισμένο με αλυσίδες,
χωρίς γνώση, χωρίς ανεξαρτησία
χωρίς αξιοπρέπεια να αποβάλλεται.

Θεός είναι μαχόμενος πολεμιστής
της σοφίας πάντα.
Στο ένα χέρι το σπαθί και στο άλλο ένα κλαδί ελιάς!

Καλησπέρα αγαπημένοι φίλοι!
Αξίζει αυτός ο αγώνας, του να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους κι ας
δημιουργούνται πρόσκαιρες αναστατώσεις και
αντιδράσεις γιατί έχουν χαράξει βαθιά στο φυλετικό υποσυνείδητο την εικόνα ενός θεού απαράδεκτου, ίσων αποστάσεων, γλυκανάλατου,
που όμως κουνάει απειλητικά το δάχτυλό του και απειλεί με κόλαση και τιμωρία, όποιον αντιμιλάει.

Αυτή η συλλογική σκεπτομορφή αποτελεί φυλακή του πνεύματος και χρειάζεται να γκρεμιστεί.
Είναι δεσμά που πρέπει να σπάσουν.

Δυστυχώς δεν αφορά με την απλοϊκή της έκδοση μόνο την αμαθή μάζα,
αλλά και το
νοήμονα πνευματικό άνθρωπο, στον οποίο στέκεται εμπόδιο, λέγοντάς του υποσυνείδητα ότι δεν υπάρχει κακό, δεν υπάρχει χρόνος, να είναι καλοί με όλους και να μη τα βάζουν με κανένα.

Αυτός ο Θεός με τους μνηστήρες, είναι ικανός να προτείνει μια …συμβιβαστική λύση για την Πηνελόπη(!), τόσο έλλειψη αίσθησης τιμής έχει!

Έτσι είναι θεωρητικά
εύκολη λεία των γνωστών μας λύκων που φορούν προβιά και καραδοκούν πάντα.
Οπωσδήποτε γίνονται βορά καθησυχαστικών, εξασθενιστικών,
αφοπλιστικών αντιλήψεων.

Είναι το σκοτάδι βαθύ και το φως ακόμα αδύναμο.
Όσο αφορίζεται το φως όμως από τους άμβωνες τόσο αυτό θεριεύει!

EL.ZIN είπε...

Αυτή η συλλογική σκεπτομορφή αποτελεί φυλακή του πνεύματος και χρειάζεται να γκρεμιστεί.
Είναι δεσμά που πρέπει να σπάσουν.

Δυστυχώς δεν αφορά με την απλοϊκή της έκδοση μόνο την αμαθή μάζα,
αλλά και το
νοήμονα πνευματικό άνθρωπο, στον οποίο στέκεται εμπόδιο, λέγοντάς του υποσυνείδητα ότι δεν υπάρχει κακό, δεν υπάρχει χρόνος, να είναι καλοί με όλους και να μη τα βάζουν με κανένα.

Αυτός ο Θεός με τους μνηστήρες, είναι ικανός να προτείνει μια …συμβιβαστική λύση για την Πηνελόπη(!), τόσο έλλειψη αίσθησης τιμής έχει!

!!!!!!

'Ετσι ακριβώς είναι θαυμαστέ συμπολεμιστή μας!

Πολλοί νοήμονες πνευματικοί άνθρωποι παρατήσαν τα "όπλα" τους και κρατούν αδύναμα, ενοχικά συμβιβαστικά ενα κλαδάκι της ελιάς
...με μπόλικες
αμπελοφιλοσοθεοσοφίες.

Η ειρήνη δεν υπερασπίζεται από την θέση ζητιανάς ανοχής και υποταγής.

Σερνόμαστε όλοι σαν τα πρόβατα στο μαντρί να σφαγιαστούμε είτε με την εικόνα του τιμωρού θεού είτε με το δόλωμα του καλού ποιμένα.
Δίπορτο το έχουν και παγιδεύουν όλες τις συνειδήσεις.

stavrosn είπε...

Ο μεγάλος ήρωας Γιασέρ Αραφάτ έλεγε σε ομιλία του στον ΟΗΕ:
-Στο ένα χέρι κρατώ τοπ περίστροφο και στο άλλο κλαδί ελιάς.
Μην με αφήσετε να πετάξω το κλαδί της ελιάς!

Ήταν ο «τρομοκράτης» για δεκαετίες που οργάνωσε την PLO και ο μετέπειτα νομπελίστας της… Ειρήνης!
Διέσωσε έτσι μια χαμένη υπόθεση για όλους αλλά και την τιμή της ανθρωπότητας, που πήγαν να κουρελιάσουν οι σκοτεινές δυνάμεις του πλανήτη.
Στη μέθοδο του Ήρωα, βλέπουμε τη μέθοδο του Υπερ-ήρωα!

Καλό βράδυ κι από εδώ εργάτες του αμπελιού του Απόλλωνα!

EL.ZIN είπε...

Καλημέρα συνοινοπότη μας!

Τα κατασκευάσματα και τα σερβιρίσματα του κυρίαρχου συστήματος προωθούν
σαν "σπουδαίες αλήθειες"
τις εικόνες που πουλάνε,
ενός τιμωρού θεού και ενός καλού ποιμένα
και μαντρώνουν τους ανθρώπους σε στάνες,
μέσω των συναισθημάτων του φόβου,
των υποσχέσεων και της αδράνειας.

Η επανάληψη ακόμη και η ανάγνωσή τους, κλέβει την δύναμη και αφαιρεί πολύτιμη ζωτική ενέργεια και αυτός είναι ο στόχος.

Στον κόσμο της ύλης δεν είμαστε στο ΕΙΝΑΙ, προσπαθούμε να το φθάσουμε μέσα από ένα ΥΠΑΡΧΕΙΝ, και απαιτείται κρίση, ευθυκρισία και διάκριση και επιλογές
για να μάθουμε να υπάρχουμε και να συνυπάρχουμε.

Η Αθηνά υπερασπίζεται την ειρήνη, την αξιοπρέπεια, την δικαιοσύνη πάνοπλη αλλά ποτέ... πολεμοχαρής.

Τα όπλα της είναι πνευματικά και δεν αφοπλίζεται ποτέ.
Ποτέ ξαρμάτωτη και υποταγμένη παθητικά σε σαθρές ύπουλες
κοσμοθεωρίες των κυριάρχων βασιλέων.
Γιατί όχι και εμείς;

Χρειάζεται να μπορούμε να διακρίνουμε και είναι δύσκολο,
πότε αγγίζουμε, είμαστε το "μέτρο το άριστον'.
Πότε επιδιώκουμε άσκοπες αιμοτοχυσίες
και πότε καταφεύγουμε σε ανοχές συμβιβασμούς, βολέματα, δειλίες και συνθηκολογούμε
με ταπεινωτικούς όρους
χωρίς καν να προβάλουμε αντίσταση
ούτε για την "τιμή των όπλων".

Ο Διόνυσος... κερνάει;)

Ανώνυμος είπε...

Όταν το πνεύμα της Ανθρωπότητας νοσεί κι η ψυχή της βυθισμένη στη νάρκη, ποιός θ ανεβεί στο ψηλό βουνό που ελεύθερα ανασαίνει η σκέψη, να καλέσει το αήττητο της αποφασιστικότητας; Ποιός θα επιλέξει να κλείσει τον διακόπτη της υποβολής και της επιβολής του ψεύδους; Πόσοι πετούν σταυραετοί διασχίζοντας μη μολυσμένους αέρηδες να μάθουν στο πλήθος το πέταγμα πάνω απ το Λαβύρινθο της άγνοιας, πόσοι έχουν λιονταρίσιες καρδιές να μάθουν στους άλλους πως ξεπερνιέται ο φόβος; Πόσοι είναι πρόθυμοι να διδαχτούν; Το αρχέτυπο ενός Προμηθέα καρφωμένου στο βράχο προς χάριν τ ανθρώπου πόσοι τ ακολουθούν και πόσοι του στρέφουν την πλάτη; Πόσες ελπίδες έχουμε όταν κι αυτή η ίδια η Αργώ δεν μπόρεσε να αντέξει του Ηρακλή το βάρος; Ελάχιστες κι αυτή είναι η μεγάλη μας πρόκληση ν αναδυθούμε θριαμβευτές κόντρα στις πιθανότητες της μάχης προς χάριν ενός θεού αντάρτη.
greenlion

stavrosn είπε...

Μια φωτεινή καλημέρα στους επιδέξιους αμπελουργούς ELZIN και
Greenlion!
Πώς να μην κερνάει ο Διόνυσος τέτοιους εργάτες του;
Ανοίγει το βαρέλι με το μαύρο μπρούσκο κρασί της ανδρείας και μας θέλει…ολομέθυστους!
Πίνουμε στην υγειά του Καπετάνιου!
Πατήθηκε στο μέγα πατητήρι του νου από τα σταφύλια του φόβου, της αμφιβολίας και της απελπισίας!
Στην υγειά του Ντεσπεράντο!
Στην υγειά του Διγενή!
Στην υγειά των απτόητων πολεμιστών!
Και θα έρθει και η μέρα που θα μας κεράσει κι από το δρύινο κρασοβάρελο που έχει φυλαγμένο.
Ωριμάζει αργά εκεί μέσα το κρασί, γιατί προέρχεται απ΄ τα σταφύλια της εκδίκησης!
Και ήταν καλός ο τρύγος!

stavrosn είπε...

Ζούμε μέσα σ΄ ένα ζοφερό κλίμα, αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.
Οι συνθήκες για πνευματική ανάπτυξη είναι από τις δυσκολότερες ίσως που έχουν υπάρξει.
Η επαφή με όλον αυτό τον αποπροσανατολισμό, την ύπνωση, την αδιάκοπη προπαγάνδα του καταναλωτισμού, το φόβο, την πολυδιάσπαση, εξασθενεί και αποδυναμώνει.

Οι πολεμιστές είναι μέσα στο μάτι του κυκλώνα (στα σπλάχνα της ανθρωπότητας) και είναι αποδέκτες όλων αυτών των υλιστικών ρευμάτων.
Είναι επιπλέον σαν αλεξικέραυνα που προσελκύουν κι όλη τη δυσαρμονία του περιβάλλοντος με απώτερο σκοπό, να τη μετατρέψουν σε αρμονία.
Πολλοί δε θα τα καταφέρουν…
Ο δρόμος αυτός είναι από τους πιο επικίνδυνους πνευματικά που έχουν διανυθεί!
Όμως αυτές είναι οι συνθήκες αυτού του μεγάλου αλχημιστικού πειράματος που βρίσκεται σ΄ εξέλιξη.
Η μετατροπή της ύλης σε χρυσό.
Η ζύμωση του Κρασιού του Διονύσου λαμβάνει χώρα τώρα.
Οι Ζαν-βαπτιστές του κόσμου κατεβαίνουν στις πόλεις.
Μπροστά μας, αν πετύχει το σχέδιο, βρίσκονται ημέρες Αποκάλυψης.
Ένας νέος ουρανός και μια νέα γη.
Τα όνειρα των αιώνων ζητούν σώμα εδώ και τώρα.

Τρεις «δίκαιοι» έφταναν να σωθεί η πολιτεία.
Ο Οδυσσέας αναζήτησε μονάχα τον Εύμαιο και τον Τηλέμαχο.
Δε βασίστηκε σε κανέναν άλλον.
Σύντροφοι συμπολεμιστές, κουράγιο!

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως, τρεις δίκαιοι αρκούν για να σωθεί η πολιτεία ένας η θέληση για δικαιοσύνη
δύο η θέληση για ελευθερία
τρία η θέληση για ισονομία
καλό κουράγιο σύντροφοι αγωνιστές
ο αγώνας έχει ήδη κερδηθεί κι όσο πιό γρήγορα συνειδητοποιηθεί τόσο το καλύτερο για τα ποίμνια της υποκρισίας
greenlion

stavrosn είπε...

Ο αγώνας έχει ήδη κερδηθεί!
Άλλη μια μεγάλη αλήθεια πράσινο της ελπίδας Λιοντάρι!
Ο λαός της Ιθάκης έχει κάνει την επιλογή του!
Μόνο για τον Οδυσσέα κρατά αυτή τη θέση στη καρδιά του και για κανέναν
"δημοφιλή" Ευρύμαχο ή Αντίνοο!
Η αναταραχή που δημιουργήθηκε μετά την ανατροπή ήταν πολύ επιφανειακή.
Η ανθρωπότητα έχει απαντήσει μ΄ένα μεγάλο Ναι στην Επιστροφή του Αρχηγού και τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει!
Τα πύρινα λόγια είναι πλέον γνώριμα, οικεία!
Οι επικείμενες αλλαγές είναι τόσο μακριά από τη σημερινή κατάσταση, αλλά και τόσο κοντά στο να
γίνουν πραγματικότητα.
Δικαιοσύνη-ελευθερία-ισονομία
οι τρεις δίκαιοι!