-Σκοτώστε τον Τηλέμαχο!
Η διαταγή του Αντίνοου και του Ευρύμαχου μεταδίδεται ψιθυριστά από στόμα σε αυτί και οι προδότες δούλοι χαμογελούν στο άκουσμα της….
Η αμοιβή τους πλούσια θα είναι…
Μεγάλο το ρεγάλο …
Επιστρέφει ο Τηλέμαχος στην Ιθάκη μετά το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη, ενώ αυτοί σχεδιάζουν την ενέδρα.
Όμως ο Τηλέμαχος δεν είναι το ίδιο άτομο που έφυγε.
Τους τρανούς βασιλιάδες Νέστορα και Μενέλαο γνώρισε, πώς να είναι ο ίδιος;
Κι η Αθηνά η Γλαυκομάτα είναι πάντα μαζί του, ποτέ δε θα εγκαταλείψει τον γιο του Οδυσσέα.
Θα αποφύγει την παγίδα και καταφύγιο θα βρει στη φιλόξενη καλύβα του Εύμαιου, του χοιροβοσκού.
Ο Οδυσσέας ήδη βρίσκεται στην αγαπημένη γη της Ιθάκης.
Σε λίγο πατέρας και γιος θα αγκαλιαστούν, μετά είκοσι χρόνια πικρού χωρισμού…
Και μαζί θα πάρουν τη ματωμένη εκδίκηση!
...
Ένα μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας βρίσκεται στην Αυλίδα και περιμένει τον Αίολο να φυσήξει στα πανιά.
Δε θα το κάνει όμως ο Αίολος, αν δεν προηγηθεί η τραγική θυσία…
Το πιο μεγάλο τμήμα μάχεται κάτω από τα τείχη της Τροίας.
Ο Σκάμανδρος δεν έχει πάψει να ξεχειλίζει κουφάρια…
Μια κρίσιμη μάζα όμως , εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων πια, ετοιμάζεται να αλώσει το απόρθητο φρούριο.
Πόσο διαφορετικός θα είναι ο κόσμος, όταν αυτή η μάζα τα καταφέρει!
Ένα άλλο πολύ μικρότερο, παλεύει με τον Ποσειδώνα, στον δρόμο του γυρισμού.
Άνεμοι και κύματα παρακαλώ σας…
Για κάποιους το δράμα της Ιθάκης έχει ξεκινήσει.
Η Γη κρατά την αναπνοή της…
Ο Τηλέμαχος ,ο γιος του πορθητή της Τροίας , του δαμαστή των κυμάτων, είναι η πνευματική συνείδηση.
Αυτός που μπορεί και μάχεται από μακριά.
Είναι ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου, αλλά ούτε οι δούλοι δε του δίνουν καν σημασία.
Οδυσσέα άλλο μην αργείς!
Αν ο Τηλέμαχος σωθεί και σταθεί δίπλα στον Οδυσσέα στην τελική του μάχη, όλα θα χαθούν για τους θρασείς μνηστήρες, κι αυτό το ξέρουν…
Και έχουν δώσει σαφείς εντολές στους δούλους για το θάνατό του.
Σήμερα αυτούς τους δούλους τους βρίσκουμε παντού.
Τους βρίσκουμε ακόμα να στρώνουν τραπέζια, να κουβαλούν κρέατα, να γεμίζουν κούπες και να ακούν προσεκτικά τις οδηγίες των αφεντάδων…
Οι φορείς της σπερματικής πνευματικής συνείδησης , ο σύγχρονος Τηλέμαχος, βρίσκεται στο απειλητικό στόχαστρο μιας σκοτεινής κάνης…
Ο Αντίνοος, το σύστημα και οι υπηρέτες του, έχουν σχεδιάσει το χαμό του…
Κάνουν το παν για να πετύχουν τον άτιμο σκοπό τους…
Ο Όμηρος είχε προειδοποιήσει και επισημάνει χιλιάδες χρόνια πριν, το αδύνατο σημείο του Τηλέμαχου:
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης!
Η αμφιβολία!
Αμφέβαλε για τη Μητέρα του, αμφέβαλε για τον Πατέρα του…
Αμφέβαλε για τον Εαυτό του…
Σε αυτό το σημείο στοχεύουν και τώρα τα πυρά του συστήματος!
Προσπαθεί με το ίδιο το "εκπαιδευτικό" του τρόπο, να τσαλακώσει από νωρίς την αυτοπεποίθηση του Τηλέμαχου.
Την ευγένεια, την ανεξαρτησία, την άποψη, την διάκριση, τις έχουν για αδυναμίες.
Την υποταγή και την αποστήθιση τις επιβραβεύουν…
Τις αξίες τις ποδοπατούν μαζί με τις ευαίσθητες ψυχές.
Στους χώρους εργασίας συνεχίζεται η ανελέητη επίθεση.
Κάποια στιγμή ο φορέας της Ελπίδας του κόσμου, θα αναζητήσει πνευματικούς συντρόφους και ίσως μια κοινότητα ομοϊδεατών.
Εκεί έχει στηθεί το καρτέρι των μνηστήρων!
Εκεί το σχέδιο πνευματικής του εξόντωσης που έχει αριστοτεχνικά καταστρωθεί, μπαίνει άμεσα σε εφαρμογή, με την είσοδό του στο χώρο.
Ένας (με …υποβιβαστές) ασυνείδητος συνήθως (μερικές φορές συνειδητός) αντιπρόσωπος του Αντίνοου, γητευτής της εξουσίας, τον περιμένει με ένα μόνο σκοπό: να τον αφοπλίσει και εξουδετερώσει πνευματικά.
Τα μέσα του είναι η σύγχυση, η θόλωση των νερών, η ψεύτο-αληθοφανής διδασκαλία και η υποκρισία όσον αφορά τον εαυτό του.
Είναι πιστοί οπαδοί του εκκλησιαστικού Χριστού, μόνο που για λόγους στρατηγικής και καμουφλάζ, τον κατηγορούν για να είναι «σωστοί» εσωτεριστές.
Είναι θανάσιμοι εχθροί του πραγματικού Χριστού, του Οδυσσέα, των Αξιών.
Προσκυνητές της εξουσίας και αρκετές φορές του χρήματος.
Οι δυνάμεις του υλισμού προσποιούνται τις πνευματικές, για να μπορέσουν να παγιδέψουν τα θύματά τους.
Διαφορετικά δε θα είχαν καμία τύχη.
Στόχος τους η μετατροπή ενός ρωμαλέου πνεύματος σε αμνοερίφιο…
Η μετατροπή του πολεμιστή σε ψάλτη.
Στην καλύτερη περίπτωση σε στρατιώτη.
Η έντεχνη μετατόπιση του κέντρου των αποφάσεων και διαμόρφωσης άποψης από το άτομο, σε μια αυθεντία έξω από αυτό.
Το καθήκον σκιάζεται από ένα ψεύτικο που φαντάζει μεγαλύτερο, αλλά δεν είναι πραγματικό.
Καλό και κακό είναι ένα, όλοι είμαστε αδέρφια, λένε αυτοί οι εχθροί της αδερφοσύνης…
Δεν υπάρχει χρόνος, λένε αυτοί που προσπαθούν να καθυστερήσουν τους πολεμιστές…
(Όμως ο Τηλέμαχος ήταν εκεί το μοιραίο πρωινό γι αυτούς!)
Τους ντυμένους πρόβατα λύκους θα τους αναγνωρίσουμε από τα πραγματικά τους έργα κι όχι από αυτά που οι ίδιοι παρουσιάζουν.
Είναι υπερδραστήριοι εξωτερικά, αλλά τους προδίδει ο κακός τους χαρακτήρας…
Εντυπωσιάζουν και είναι δημοφιλείς, αλλά τα κοντινά τους πρόσωπα αν δεν είναι όμοια με αυτούς, αισθάνονται αηδία…
Μια ομάδα σε σωστή βάση, στέκεται στη δόμηση χαρακτήρα, στην αυτονομία των μελών , στο σεβασμό, στη φιλία, στη χαρά της πνευματικής συναναστροφής.
Λίγες όμως είναι αυτές, γιατί το μικρόβιο της επιβολής και της εξουσίας είναι ευρέως διαδεδομένο και έτσι γίνονται όργανα παγίδευσης…
Το πνεύμα του ανθρώπου και η ζωή παραμένει πάντα ο καλύτερος δάσκαλος.
Αν βρεθούν πραγματικοί φίλοι , πνευματικοί αγωνιστές, αυτό είναι ευλογία.
Ποια είναι η ασπίδα του Τηλέμαχου;
Το κίνητρό του!
Αυτό είναι που δεν μπορεί να καταστρέψει κανένας!
Είναι το εσωτερικό παλάτι της πραγματικής καλής θέλησης, ανθρώπου!
Οι ψευτοδάσκαλοι είναι άτομα δυστυχισμένα, δεν μπορούν αλλού να βρουν χαρά, εκτός από την εξουσία και τον έλεγχο.
Το σωστό κίνητρο του πολεμιστή είναι που θα του βρει νερό στην έρημο και τροφή στα χιόνια!
Θα τον κάνει αόρατο στα εχθρικά βέλη, σαν την ασπίδα του Περσέα!
Θα γίνει βάρκα να διασχίσει ποταμούς και φτερωτό άτι να πετάξει πάνω από γκρεμούς!
Θα του οπλίσει το χέρι και κάθε χτύπημα του θα είναι συντριπτικό!
Μνηστήρες, ο Τηλέμαχος γύρισε κι ο Οδυσσέας βρίσκεται ήδη στη στεριά την πιο αγαπημένη!
30 σχόλια:
Πρέπει να γνωρίζουμε τον εχθρό μας για να μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε και να είμαστε άτρωτοι απέναντι σ'αυτόν!
Αυτός ο εχθρός λοιπόν, όντας πολύ φτωχός εσωτερικά, διψάει για αναγνώριση και έλεγχο πάνω στους άλλους. Σε ποιους άλλους όμως; Κυρίως σ' αυτούς που πάνε να αναπτύξουν την πνευματική τους συνείδηση και έχουν αγνά κίνητρα. Αυτούς θέλει να τους εμποδίσει. Απέναντι σ' αυτούς θέλει να νιώθει πάντα ανώτερος! Μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει μέσα του...δυστυχώς. Κι όπου βλέπει να αναπτύσσεται μια πνευματική κίνηση,θέλει να κάνει... τον τροχονόμο!
Χρειάζεται όμως να είναι άγρυπνος κανείς, γιατί εκτός από γελοίος μπορεί να γίνει και πολύ ύπουλος αύτός ο εχθρός. Το πρώτο πράγμα που προσπαθεί να υπονομεύσει είναι η αυτοπεποίθηση του Τηλέμαχου! Να κάνει να νιώσει δηλαδή ο άλλος ότι δεν είναι ικανός να στηρίζεται αποκλειστικά στον εαυτό του, στις δικές του δυνάμεις, αλλά οτι χρειάζεται ένα κέντρο αποφάσεων έξω από αυτόν, μια αυθεντία. Και πώς τυχαίνει πάντα, πολύ κοντά σ' αυτή την αυθεντία να βρίσκεται αυτός ο εχθρός, αν δεν το παίζει ο ίδιος απευθείας αυθεντία! 'Ετσι αποκτάει εξουσία πάνω στους άλλους, τους αφαιρεί τη δύναμη και τα όπλα τους.
'Οταν όμως ο πολεμιστής είναι άγρυπνος, κανένας τέτοιος...τροχονόμος δεν μπορεί να του κλέψει τη δύναμη!
Καλημέρα Ηλιοπότη(-ες).
Ένα ποτήρι νερό, πόσο έχει ταξιδέψει σε ουρανό και γη για να φτάσει σε μας και να μας ξεδιψάσει αλήθεια!
Όμοια και τα λόγια σας έχουν διανύσει μεγάλο δρόμο γήινης εμπειρίας και πνευματικής συνειδητοποίησης πριν έρθουν εδώ…
Όταν έγραψα αυτή την ανάρτηση λυπήθηκα γιατί α) δε διάβασα κάτι παρόμοιο όταν ήμουν είκοσι χρονών και β) γιατί δε θα καταλάβαινα τίποτα.
Είναι ο σκληρός νόμος της ζωής που θέλει κάθε γνώση πραγματική να κερδίζεται μονάχα με τη βίωση, την οδυνηρή εμπειρία.
Έχουμε πάντως χρέος να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, που ξέρεις, κάποιος μπορεί να αποφύγει τη παγίδα…
Στόχος των μνηστήρων ήταν ο θάνατος του Τηλέμαχου.
Στόχος των ψευτοδασκάλων είναι η εξόντωση της συνείδησης των ελπιδοφόρων πνευματικά νέων.
Ο πόλεμος καλού- κακού έχει μεταφερθεί σε ομάδες εσωτερικής αναζήτησης.
Εκεί προσπαθούν να τους πουν ότι δεν υπάρχει πόλεμος, ότι τελείωσε πια γι΄ αυτούς τους τυχερούς!
Προσπαθούν με χίλια μέσα να τους στερήσουν το δικαίωμα να λένε όχι ή ναι για κάτι.
Ένας Δάσκαλος- αυθεντία τα έχει λύσει αυτά τα ζητήματα!
Ποτέ δε θα σου πουν τη γνώμη τους, πάντα θα λένε ο τάδε Δάσκαλος λέει…
Η δύναμη του πολεμιστή είναι ο θανάσιμος εχθρός τους και θα κάνουν τα πάντα να την υπονομεύσουν.
Το χριστιανικό εγκρεγκόρ είναι πολύτιμος σύμμαχος τους, στο να μετατρέψουν το πολεμιστή σε ανώδυνο ψάλτη.
Ας γίνει η Δύναμη το νέο ευαγγέλιο των πολεμιστών, αρκετά με τη γλυκανάλατη «αγάπη»!
Αυτοί οι τύποι λοιπόν , καθυστερημένοι πνευματικά οι ίδιοι, είναι όργανα του πιο μαύρου σκοταδιού, που θέλει να πνίξει το φως όπου αφυπνίζεται.
Είναι οι σύγχρονοι Εφιάλτες που μισούν θανάσιμα την προσήλωση των Τριακοσίων στη Τιμή.
Δυστυχώς όμως μέσα στη σύγχυση της εποχής, της θόλωσης των νερών, οι άνθρωποι καλής θέλησης είναι έτοιμοι και δυστυχώς αγκαλιάζουν τους πιο ύπουλους προδότες!
Νομίζουν ότι αυτό είναι το σωστό, ότι πρέπει να συγχωρούμε, να είμαστε αδέρφια και άλλα συναφή.
Έτσι αντί να απομονώνονται αυτοί οι τύποι συνεχίζουν το άτιμο παιχνίδι τους.
Φοράνε τη μάσκα του καλού και του συνεργάτη, για να παγιδέψουν ανυποψίαστα θύματα.
Κάθε επαφή με αυτούς είναι ένα μικρό δάγκωμα δηλητηριώδους αράχνης!
Θα χύσουν το δηλητήριο της αμφιβολίας, της σύγχυσης και θα παρουσιάζουν ένα ψεύτικο όραμα για να επιφέρουν λοξοδρόμηση.
Είναι οι …τροχονόμοι του εσωτερισμού!
Πολλοί από αυτούς είναι συνειδητά όργανα του σκοταδιού.
Άλλοι ασυνείδητα, αλλά μάλλον το ξέρουν και δε θέλουν να το παραδεχθούν.
Αυτοί δεν μπορούν να μείνουν με τον εαυτό τους μόνοι ούτε πέντε λεπτά, βουτηγμένοι στη δυστυχία.
Δε το βάζουν ποτέ κάτω.
Μου θυμίζουν ένα πολιτικό …μαθουσάλα!
Τη μια φοράνε κουκούλα περιστεριού, αν τους αναγνωρίσουμε φοράνε προβιά, μετά λένε ότι είναι χρήσιμα σχοινιά, ενώ είναι φίδια.
Είναι οι αιώνιες οχιές, που μοίρα κακή τις βάζει να παραφυλάνε δεξιά στο δρόμο μας.
Έτσι γίνονται …δάσκαλοι της επαγρύπνησης!
Αυτό το κείμενο πραγματικά το διαβάζω την κατάλληλη στιγμή...όπως και άλλο ένα που διάβασα στον αγαπημένο μου φίλο και συμπολεμιστή τον ΛΟΚΧΑΡΤ - γι άλλους λόγους το καθένα, βέβαια....
Όλο το κείμενο με βρίσκει, βέβαια, σύμφωνη αλλά θα μείνω στο θέμα με τους ψευτοδιδασκάλους..
"Οι ψευτοδάσκαλοι είναι άτομα δυστυχισμένα, δεν μπορούν αλλού να βρουν χαρά, εκτός από την εξουσία και τον έλεγχο."
Πραγματικά, τώρα τελευταία είχα μια παρόμοια εμπειρία για την οποία νιώθω ευγνωμοσύνη....όσο βαδίζουμε στην πνευματική ατραπό, θα βρίσκονται και τέτοιοι "πειρασμοί" στην πορεία μας για να μας κόψουν την ανοδική πνευματική πορεία....
αλλά ας μην ανησυχούμε γιατί έχουμε όλη την προστασία του σύμπαντος...έχουμε, όπως πολύ σωτά είπες καλέ μου φίλε, το ΚΙΝΗΤΡΟ..
Στην Ελλάδα έχουμε πια φίλη μου Χριστίνα σε κάθε μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο και μια στοά.
Σε κάθε στοά κι ένα μέγα Διδάσκαλο.
Κάθε ενορία συνδέεται και με ένα γέροντα.
Κάθε γέροντας με υποτακτικούς.
Το «πρόεδρε» που φωνάζαμε παλιά και γύριζαν ένα σωρό κεφάλια τώρα έχει αντικατασταθεί με το «δάσκαλε»!.
Μπορεί και να μιλάμε για χιλιάδες περιπτώσεις, όλες φυσικά θλιβερές!
Σε διαβεβαιώ ότι όλοι είναι απατεώνες.
Κανείς τους δε θέλει να πληρώσει τα «δίδακτρα» του μαθητή στη ζωή και έτσι προτιμούν να γίνουν κατευθείαν δάσκαλοι.
Από το στάδιο του προβληματικού φιλόδοξου ανθρώπου , διαβάζοντας και λίγα βιβλία, ανεβαίνουν στο βάθρο του πνευματικού οδηγού..
Αν έχουν και καμία κατώτερου ψυχισμού ιδιότητα, πουλούν τα σκουπίδια για χρυσάφι, τις γυαλιστερές γυάλινες χάντρες για πολύτιμα κοσμήματα…
Σκοπός τους πραγματικός η θρησκευτική εξουσία που την ονομάζουν πνευματική καθοδήγηση, κι ο έλεγχος του νου των αμνών.
Ο κλονισμός της αυτοπεποίθησης το μέσο που χρησιμοποιούν.
Τρέφονται σα βαμπίρ με την ζωτική ενέργεια που κλέβουν από τους πιστούς που τους αναγνωρίζουν ως τέτοιους, στερώντας τους την ζωτικότητα τους.
Ο χαρακτηρισμός καθάρματα για αυτούς είναι επιεικής…
Γίνονται οι στρατιώτες του Ηρώδη που έχουν εντολή το σφαγιασμό των «νηπίων», γιατί ξέρουν ότι ανάμεσα σε αυτούς είναι ο πραγματικός Χριστός.
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στη ζωή είναι να δίνουμε αξία εκεί που δεν υπάρχει!
Γι΄ αυτό η Διάκριση είναι η «μάχαιρα» του μαθητή.
Το ρόλο του ψευτοδασκάλου μπορεί να τον παίξει και μια συλλογική οντότητα , μια ομάδα.
Γι΄ αυτό είμαι εναντίον και των εσωτερικών ομάδων.
Είμαι υπέρ των σχέσεων φιλίας, σεβασμού, αυτονομίας, χαράς της πνευματικής συναναστροφής.
Ο Κρισναμούρτι διέλυσε το πανίσχυρο τάγμα του Αστέρα που είχαν φτιάξει γι αυτόν και μάλιστα επέστρεψε και τις δωρεές πίσω.
Το χρήμα ακολουθεί πάντα την εξουσία.
Ο πραγματικός Δάσκαλος είναι το πνεύμα του ανθρώπου, που όταν πάψουμε να επηρεαζόμαστε από τους ψεύτικους είναι εδώ να μας πάρει στη ράχη του!
Να κάνουμε το συναρπαστικό ταξίδι πάνω στη ράχη του τίγρη!
Σε κανένα να μη δώσουμε το ρόλο της αυθεντίας.
Ούτε καν σε αναγνωρισμένους αγίους!
Όλα θα τσεκάρονται και θα επαληθεύονται!
Ο Δρόμος είναι 70% έρευνα!
Τα πράγματα με το κίνητρο,πάλι δεν είναι ρόδινα.
Το κίνητρο είναι πάντα μεικτό.
Στη πορεία αλλάζουν τα ποσοστά, αλλά αφού περάσουν οι 40 ημέρες στην έρημο.
Γι΄ αυτό καλύτερη είναι η επαγρύπνηση, η αυτονομία, η ανεξαρτησία, η φιλία.
Πίστη στον Εαυτό μας!
Αφοσίωση στην Ελευθερία!
Υπόθεση μεγάλη το κάθε ναι και το κάθε όχι!
Εμπιστοσύνη στη Τελική Νίκη!
Καλημέρα στους επαναστάτες της συνείδησης!
Αν ο Οδυσσέας είναι η λογική και ο νους του ανθρώπου,η εμπειρία, με όλα τα λάθη που κάνει και προσπαθεί να συναντήσει την ανέγγιχτη και υψηλά διαμένουσα ψυχή του,
ο Τηλέμαχος είναι η καρδιά του Ανθρώπου!
Μια καρδιά που πρέπει να μένει πάντα παιδί, καθαρή, αθώα, δυνατή μεγάλη γενναιόδωρη, παρθένα.
Αυτή η καρδιά συνδέεται με τον Απόλλωνα και την Ηλιακή του Συνείδηση, με την Θέληση , τον Ονειρευτή μας και το Λιοντάρι της Νεμέας.
Εμείς οι Έλληνες μπορούμε να την κατανοήσουμε άριστα μέσα από τις ιστορίες και τους μύθους του Θεού του Φωτός, γιατί εδώ γεννήθηκε και όρισε φρουρούς του, στην γενέτειρα του τους Λέοντες.
Μας άρεσε το θέμα πολύ και θα συνεχίσουμε αργότερα,
με τα υπόλοιπα και
...τους «δασκάλους» και κάποιους «γέροντες»
που δεν έχουν δουλέψει ποτέ...στα βασικά θέματα της ζωής ενός ανθρώπου, δίνοντας αφύσικα και αρρωστημένα παραδείγματα...πρότυπα και νεκρώνουν την καρδιά του ανθρώπου
σε παράλογες... λογικές.
Καλημέρα επαναστάτες, ακροβολιστές!
Γι΄αυτό σας λέω συνεχίστε, να μην αφήσουμε τους μνηστήρες στο σκοτάδι και την ασάφεια, αλλά να αποκαλύψουμε πλήρως το πρόσωπό τους!
Να μη σταματήσουμε παρά μόνο όταν δούμε το αίμα να τινάζεται από το λαιμό του Αντίνοου.
Τότε μόνο να χαμηλώσουμε το τόξο!
Πραγματικά, πόσο πιο ελεύθερος, πόσο πιο δυνατός, πόσο πιο ανυπότακτος θα γίνει ο άνθρωπος, όταν πάψει να εμπιστεύεται οτιδήποτε άλλο περισσότερο, εκτός από τον ίδιο τον εαυτό του!!!
Πιστευω βαθιά μέσα μου, οτι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να βαδίσει το δρόμο της αυτοπραγμάτωσης ανεξάρτητος,στηριζόμενος αποκλειστικά στις δυνάμεις του! Όπλο του η παρατήρηση, μέσα από την οποία χτίζει τη συνείδησή του, καθώς και η καλλιέργεια ενός νου ερευνητικού, άγρυπνου, που δεν θολώνει από πίστεις,που δεν στηρίζεται σε τίποτα δεδομένο, που είναι έτοιμος να αναθεωρήσει όταν χρειαστεί! Όπλο του επίσης η μεγάλη του αγάπη για την Ομορφιά και την Ελευθερία!...Χρειάζεται και κάτι άλλο;
Αν είσαι της Γερακίνας …κόρη, πώς να ζήσεις γονατιστή;
Δε γίνεται!
Δεν είναι δυνατό να θυσιάσεις την ανεξαρτησία σου, την ελευθερία, το δικαίωμα να λες όχι ή ναι, υποτασσόμενη σε μια πνευματική αυθεντία.
Δε θα αφήσεις στο σβέρκο κανέναν Αντίνοο , να σου καθήσει!
Ο Δρόμος είναι η έρευνα, η εξέταση, η λογική.
Η ομορφιά είναι το μέτρο που μετράμε τη ζωή μας.
Από το πρώτο βήμα η χαρά και η ελευθερία είναι οι αχώριστοι σύντροφοι μας.
Όταν δεν τους βλέπουμε δίπλα μας , σημάδι ότι κάτι κάναμε λάθος…
Οι ομάδες γίνονται συλλογικός Αντίνοος, αν δεν υπάρχει δεσμός φιλίας, αλληλοκατανόησης και πλήρης σεβασμός στην αυτονομία του πολεμιστή.
Η τίγρη, το πνεύμα μας είναι εδώ και αδημονεί να μας πάρει στη ράχη του.
Δε θα προσαρμόσουμε τη ζωή σε μια θεωρία, αλλά το αντίθετο!
Εμπιστοσύνη στην απροσδόκητη φωνή που βγαίνει από τα σπλάχνα μας.
Αυτή ξέρουμε, αυτή εμπιστευόμαστε!
Η «φωνή του Θεού» δεν είναι τελικά άλλη, παρά η βαθιά μας επιθυμία.
Καλημέρα ανυπότακτοι ηλιοπότες!
Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,
ούτε φως για να διαβάσω
το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου
Καλοκαίρι κι είναι κρύο
ένα μέτρο επί δύο
είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου
Μα εγώ δε ζω γοντατιστός ,
είμαι της γερακίνας γιος (2)
Τι κι αν μ' ανοίγουνε πληγές
εγώ αντέχω τις φωτιές (2)
Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις
Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου
Στο κελί το διπλανό μου
φέραν κάποιον αδελφό μου
πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου
Μα εγώ δε ζω γονατιστός
είμαι της γερακίνας γιος (2)
Τι κι αν μ' ανοίγουνε πληγές
εγώ αντέχω τις φωτιές (2)
Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις
"Μνηστήρες, ο Τηλέμαχος γύρισε κι ο Οδυσσέας βρίσκεται ήδη στη στεριά την πιο αγαπημένη"
Δεν θα μπορούσες να βάλεις καλύτερο επίλογο Σταύρο!!
Εξαιρετικό όλο το κείμενο! :)
Καλησπέρα φίλη Edelweiss!
Ο επίλογος είναι πράγματι ενταγμένος στα πλαίσια του ψυχολογικού πολέμου εναντίον των μνηστήρων!
Καιρός να αρχίσουν να χάνουν τον ύπνο τους!
Αρκετά έφαγαν, ήπιαν, ασέλγησαν, καταχράστηκαν...
Επίσης είναι και μια μεγάλη αλήθεια.
Πιστεύω ότι οι γενιές μας θα δούν τεράστιες ανατροπές!
Ο παχύσαρκος (όπως άριστα τον σκιαγραφούν οι φίλοι μας EL.ZIN) Αντίνοος έχει πια σκάσει από το πολύ φαγητό!.
Ο Ευρύμαχος έχει χάσει τη δημοτικότητά του.
Ο λαός της Ιθάκης λαχταρά την επιστροφή του Οδυσσέα, ότι όνομα κι αν του δίνουν.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι πραγματικά ο Οδυσσέας έρχεται!
Ίσως να βρίσκεται και σε δεκάδες χιλιάδες σώματα!!!
Δεν είναι δυνατό να θυσιάσεις την ανεξαρτησία σου, την ελευθερία, το δικαίωμα να λες όχι ή ναι, υποτασσόμενη σε μια πνευματική αυθεντία.
Δε θα αφήσεις στο σβέρκο κανέναν Αντίνοο , να σου καθήσει!
Ο Δρόμος είναι η έρευνα, η εξέταση, η λογική.
Η ομορφιά είναι το μέτρο που μετράμε τη ζωή μας.
Από το πρώτο βήμα η χαρά και η ελευθερία είναι οι αχώριστοι σύντροφοι μας.
Όταν δεν τους βλέπουμε δίπλα μας , σημάδι ότι κάτι κάναμε λάθος…
Οι ομάδες γίνονται συλλογικός Αντίνοος, αν δεν υπάρχει δεσμός φιλίας, αλληλοκατανόησης και πλήρης σεβασμός στην αυτονομία του πολεμιστή.
Αντίνοος έχει πια σκάσει από το πολύ φαγητό!.
Ο Ευρύμαχος έχει χάσει τη δημοτικότητά του.
Ο λαός της Ιθάκης λαχταρά την επιστροφή του Οδυσσέα, ότι όνομα κι αν του δίνουν.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι πραγματικά ο Οδυσσέας έρχεται!
Ίσως να βρίσκεται και σε δεκάδες χιλιάδες σώματα!!!
Είναι τόσο δυνατός ο λόγος σου Σταυραετέ, που δεν ξέρουμε,
τι να πρωτοδιαλέξουμε και να ξεχωρίσουμε!
Αυτά είναι λόγια καρδιάς και όχι στείροι διανοουμενισμοί,
υπνωτικοί ψαλμοί και ... αυτάρεσκοι παπαγαλισμοί!
Είναι λόγια δικά σου!!!
Τα ζύμωσες, τα πελέκησες , τα σμίλεψες και δικαιούσαι να τα λές.
Όλα τα άλλα που ακούμε κατά καιρούς, ψεύτικα και μεγάλα
όχι μόνο τα έχουμε βαρεθεί
αλλά μας δημιουργούν και το αίσθημα... της ναυτίας.
Στόχος είναι ο Τηλέμαχος.
Τον θέλουν νεκρό.
Θέλουν την καρδιά μας νεκρή μαύρη πενθιμη,μια Μ. Παρασκευή συνέχεια ...να γιορτάζουμε με σκυμμένα προσκυνημένα κεφάλια.
Γι αυτό υμνούν και δοξαλογούν συνέχεια την αγάπη στον θεό και σκοτώνουν τον έρωτα του ανθρώπου.
Για αυτό οδηγούν την σεξουαλική ενέργεια στις διαστροφές και τις ενοχές.
Για αυτό κάνουν τα παιδιά με αυτό το άθλιο σύστημα παιδείας να μισούν την γνώση και μόρφωση.
Όσο για τους "δασκάλους και τους πατέρες" μπορεί να είναι αξιόπιστοι εφ όσον δεν χρηματοδοτούνται και δεν βρίσκονται υπο την "ομπρέλλα"
του κράτους.
Μόνο τότε δικαιούνται να ομιλούν και ένα παράδειγμα δουλειάς και βιοπάλης... δεν θα έβλαπτε καθόλου.
Θα συνεχίσουμε ...δεν τελειώσαμε το θέμα...
Για την ώρα
περάσαμε μόνο μια συντροφική καλησπέρα!
Καλησπέρα φίλοι, σύντροφοι, συμπολεμιστές!
Λόγια γέννημα μιας εσωτερικής έν-τασης που τη ζείτε και εσείς και έτσι...καταλαβαινόμαστε!
Το θέμα με τους ψευτοδασκάλους είναι και πολύ-πλοκο ,αλλά είναι και αυτονόητο και έτσι γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο για τους Τηλέμαχους...
Πως μπορούμε να το φωτίσουμε πλήρως;
Θα επανέλθουμε.
Nα προσθέσω αυτό:
Όύτε ο ίδιος ο Οδυσσέας δεν δικαιούται τίτλο πνευματικού δασκάλου και οδηγού πριν τη μνηστηροφονία και την επανένωση του με την Πηνελόπη.
Από την έρευνά μου σε πολλούς "εσωτερικούς" χώρους, μηδέ του Αβάτου εξαιρουμένου,λέω ότι δεν έχω συναντήσει ΚΑΝΕΝΑΝ στην Ελλάδα.
Τουναντίον συνάντησα πληθώρα από λύκους ντυμένους πρόβατα και γεράκια που φορούσαν κουκούλα περιστεριού και αιώνιες δηλητηριώδεις (ηνι-)οχιές.
Και δυστυχώς όλοι αυτοί είχαν-έχουν πολλά θύματα-οπαδούς...
Άλλο από το να ευχηθώ καλή διάκριση δεν έχω να πω.
Όύτε ο ίδιος ο Οδυσσέας δεν δικαιούται τίτλο πνευματικού δασκάλου και οδηγού πριν τη μνηστηροφονία και την επανένωση του με την Πηνελόπη.
Ακριβώς Σταυραετέ!!!
Τον τελευταίο λόγο τον έχει η Πηνελόπη
και όχι ο Οδυσσέας, που μπροστά της είναι ποτηδέγμενος,
για πρώτη φορά στην ζωή του.
Η Πηνελόπη τον υποβάλλει στην τελευταία δοκιμασία, αν γνωρίζει το μυστικό....του δέντρου και του κρεβατιού τους.
Ο Οδυσσέας είναι ένας άνθρωπος,
που έχει κάνει το ταξίδι γνωριμίας με τον εαυτό, φθάνοντας στον πυρήνα της ύπαρξης του.
Αυτό το ταξίδι είναι πάντα προσωπικό και μοναχικό κατά ένα μεγάλο μέρος του,
παρ όλο που σε ένα άλλο επίπεδο,
είναι και το ταξίδι της ανθρωπότητας και των περιπετειών της.
Ο Οδυσσέας χάνει όλους τους συντρόφους, που είχε όταν ξεκίνησε,
μαζί με τα ελαττώματα του.
Ο Όμηρος μας δίνει το χάρτη της διαδρομής και κάθε ανθρώπινη κατάσταση και χαρακτήρα που θα συναντήσουμε κατά την διάρκεια του ταξιδιού, χωρίς θεοκρατία,
σαν ένα παραμύθι για παιδιά.
Οι πραγματικοί δάσκαλοι είναι δυσεύρετοι, γιατί ο ρόλος απαιτεί πολλές θυσίες ,υποχρεώσεις και ευθύνες.
Έτσι σπάνια βρίσκονται εθελοντές , εκτός από καιροσκόπους και κερδοσκόπους.
Η ίδια η ζωή είναι αυτοεξηγούμενη και πλήρης και είναι πάντα ο καλύτερος και μεγαλύτερος δάσκαλος.
Καλησπέρα, επαναστάτη!
Θα συνεχίσουμε...είπαμε μας άρεσε το θέμα...είναι η αδυναμίας μας;)
«Η ίδια η ζωή είναι αυτοεξηγούμενη και πλήρης και είναι πάντα ο καλύτερος και μεγαλύτερος δάσκαλος.»
Αυτό ακριβώς είναι το θέμα μας, συνεπαναστάτες!
Αυτή είναι η επιστροφή στο κέντρο μας!
Είμαστε ταυτόχρονα μαθητές και δάσκαλοι του εαυτού μας!
Σε κάθε τι άλλο, λέμε ευχαριστούμε δε θα πάρουμε!
Κάθε τι άλλο είναι αποδυνάμωση.
Είναι μια αφαίμαξη της ζωτικότητας του πολεμιστή.
Είναι προσπάθεια μετατροπής του σε στρατιώτη άβουλο και πειθήνιο, που του αφαιρέθηκε η δυνατότητα πρωτοβουλιών, αποφάσεων και επιλογών.
Η μεγάλη κατάρα των εσωτερικών ομάδων και η τεχνική των ψευτο-οδηγών, είναι η φράση «ο Δάσκαλος τάδε είπε, λέει…».
Έστω κι αν ο Δάσκαλος είναι ο Όμηρος και ο Σωκράτης.
Αγαπάμε τον Όμηρο όμως γιατί «τυχαίνει» να βρίσκεται κοντά στην καρδιά μας αυτός!
Η τελική κρίση είναι της βασίλισσας Καρδιάς μας και όχι του Ομήρου!
Αν ταιριάζουν καλώς… διαφορετικά έξω ο …Όμηρος!
Για παράδειγμα, γράφω ότι σκοπός είναι η αταξική κοινωνία.(Μία τάξη).
Αυτή είναι η εσωτερική μου απόφαση.
Αν ένας Δάσκαλος αναγνωρισμένος πχ ο Όsho ή ο Κρισναμούρτι υποστηρίξει την αναγκαιότητα των τάξεων θα πάψω απλά να ακολουθώ ή να σέβομαι αυτόν το Δάσκαλο.
Εκείνο που θα εμπιστευτώ είναι η κραυγή της καρδιάς μου.
Ήρθε λοιπόν ο καιρός της αυτοπεποίθησης, της πίστης στον εαυτό μας, σε αυτό που υπάρχει μέσα μας.
Έχουμε δαγκώσει γερά το μήλο και έχουμε κλείσει την πόρτα οριστικά πίσω μας της οποιασδήποτε ασφάλειας και μακαριότητας που μας δίνει η αποδοχή μιας αυθεντίας.
Ένα άλλο παράδειγμα του ότι δεν πρέπει να δεχόμαστε τίποτα άκριτα, είναι το εξής περιστατικό:
Στο πέρασμά του από το Άγιο Όρος ο Καζαντζάκης (με το Σικελιανό) χάραξε σε ένα βράχο το όνομά του.
Μετά από χρόνια ο Παϊσιος πήγε με ένα καλέμι και το έσβησε, συμμεριζόμενος την πολεμική που έκαναν στον μεγάλο Έλληνα.
Μπορεί ο Παϊσιος πραγματικά να είχε φτάσει σε πολύ μεγάλα μυστικιστικά ύψη.
Δεν σημαίνει όμως ότι είχε δίκιο σε όλα όσα έλεγε…
Ένας πραγματικός Δάσκαλος ποτέ δε θα επέμβει στην εσωτερική διαδικασία της απόφασης, της επιλογής, της ελεύθερης βούλησης, γιατί δε ζητά ποτέ εξουσία.
Η μεγάλη του εξουσία είναι ο έλεγχος πάνω στο νου του.
Αλλά λέγεται ότι ούτε ο Γκάντι είχε αυτό το επίπεδο!
Ο Όμηρος το είχε σίγουρα για να το περιγράφει τόσο καλά.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι τι λέμε και τι κάνουμε εμείς!
Ξημερώνει.
Καλύτερος δάσκαλος από το μερμήγκι,
που διδάσκει τόσα πολλά,
χωρίς να λέει τίποτα, ίσως δεν υπάρχει.
Μόνο που ο άνθρωπος έχει να χειριστεί τον Λόγο,
που ταυτόχρονα τον δημιουργεί,
αλλά τον κλέβει...κιόλας;)
Ο κάθε άνθρωπος είναι και πρέπει να είναι και να παραμένει δάσκαλος και μαθητής
του εαυτού του και της ζωής του,
προσπαθώντας να είναι συνεπής με τα λόγια του , τις σκέψεις , τις αποφάσεις και την δράση του.
Τον τελευταίο λόγο μαζί με τελική κρίση είναι της βασίλισσας Καρδιάς μας.... κανενός άλλου.
Και οι καλύτεροι δάσκαλοι, είναι αυτοί που δεν γίνονται ποτέ αυθεντίες, θεοκρατίες και δεκανίκια σε ένα «ανάπηρο" άνθρωπο, αλλά του δίνουν Φτερά να πετάξει μόνος του,
χωρίς να τους χρειάζεται,
γι αυτό το πέταγμα του.
Καλημέρα Φτερωτέ συμπολεμιστή μας!
¨Όλα να τα σκεφτόμαστε και
και να τα επεξεργαζόμστε,
η σκέψη να μη κολλάει πουθενά,
να μη εμμένει πουθενά.
Να παραμένει ελεύθερη , σφαιρική και πολύπλευρη!
Να βγάζει φτερά, να πετάει και όχι να ...έρπεται συρόμενη και σερνόμενη... σαν οχιά.
Μόνο έτσι ταιριάζει σε πολεμιστές να σκέφτονται!
Ελεύθερα, χωρίς να προσκυνούν κανένα... "Φύρερ"
Αγαπούν... αλλά δεν λυγίζουν τα γόνατα!
Το πλεονέκτημα του πολεμιστή
είναι ότι δεν έχει
να υπερασπιστεί καμία αυθεντία,
γι αυτό και δεν μπορεί να πολιορκηθεί και να φυλακιστεί πουθενά.
Καλημέρα δεινοί τοξότες!
Επίσης ο καλύτερος δάσκαλος εκτός από το μυρμήγκι είναι φυσικά όλη η φύση , αλλά θα σταθώ ειδικά στον Ήλιο!
Εσείς που έχετε μελετήσει αστρολογία θα αναγνωρίζετε σίγουρα ότι είναι μια ζωντανή οντότητα!
Αντί οι άνθρωποι να τρέχαμε στις εκκλησίες και να διαδάζουμε αμφιβόλου προέλευσης κείμενα σα τις Διαθήκες, πόσο πιο καλά θα ήταν να παίρναμε τον Ήλιο σαν το πιο υψηλό πρότυπο;
Όταν και όλοι οι μεγάλοι Δάσκαλοι αυτόν είχαν ως Δάσκαλο και πρότυπο;
Γιατί κοιτάμε το δάχτυλο και όχι αυτό που μας δείχνει το δάχτυλο;
Η ηλιακή φιλοσοφία και θρησκεία κρύβεται μέσα σε όλες τις μεγάλες φιλοσοφίες και θρησκείες.
Το κοινό καλό και η γενική ευημερία είναι η κοινή μας βάση.
Αντί να τρέχουμε σε χριστιανικές τελετές γιατί να μη ζούμε την ανατολή, τη δύση, το καυτό μεσημέρι;
Υπήρξε ποτέ αυθεντία ο ήλιος, επέβαλε ποτέ τις αντιλήψεις του,
συμβιβάστηκε ποτέ,κουράστηκε ποτέ,
έπαψε ποτέ να φωτίζει;
Καλημέρα παιδιά του Απόλλωνα, γενναίοι ηλιοπρεπείς πολεμιστές!
Ήλιε που χάθηκες
πέρα στη ραγισμένη δύση
Ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω
Ποτέ ποτέ
δε θα σβήσω τα φώτα
αχ ποτέ ποτέ στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
δεν θα κλείσω την πόρτα
αχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ
το βαθύ
Ποτέ ποτέ
την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ
ν΄αρνηθεί
Ήλιε που μ΄άφησες
μέσα στο ρημαγμένο σπίτι
Ήλιε που μ΄άφησες
μονάχη τώρα θ΄αγρυπνώ
Ποτέ ποτέ
δε θα σβήσω τα φώτα
αχ ποτέ ποτέ στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
δεν θα κλείσω την πόρτα
αχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ
το βαθύ
Ποτέ ποτέ
την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ
ν΄αρνηθεί
Καλημέρα...ηλιοπότες!
Θαυμάσια συμπληρώνεις το θέμα
...ανώνυμε και με εξαιρετική βολή!!!
Οπωσδήποτε ο Ήλιος-Απόλλων,
με τα 12 μηνιαία περάσματα του,
απ όλα τα ενεργεικά κέντρα
του ανθρώπου, που ενεργοποιεί,
είναι ανώτερη μορφή δασκάλου
υπερβατική και χρειάζεται να φωτίσει με τις ακτίνες του το μερμήγκι για να το δούμε...
και να μάθουμε κάτι...
Αυτό που μας απασχόλησε τις τελευταίες φορές,
με τον φίλο μας τον Σταυραετό
εδώ,
ήταν ο ρόλος των δασκάλων, γκουρού των "πατεράδων" και "πατερούληδων",
με σάρκα και οστά επί της γης,
τα κίνητρα τους, οι μέθοδοι τους
και η αξιοπιστία τους
...και θα συνεχίσουμε την έρευνα του θέματος...επ ΄αυτού...
γιατί έχει πέσει πολύ παραμύθι
και εκμετάλλευση...
Απόδραση από το Αλκατράζ, συνέχεια…
Όποιος πέσει στα νύχια τέτοιων αρπαχτικών και θέλει να ξεφύγει θα πρέπει να δει πολλές φορές την «απόδραση από το Αλκατράζ» και να γίνει ένας Κλιντ Ιστουγντ.
Ο πανούργος διευθυντής της φυλακής, ο γνωστός μας Αντίνοος, εκτελώντας διαταγές θα χειριστεί κάθε φυλακισμένο διαφορετικά.
Άλλον θα τον βάλει στη κουζίνα, άλλον στη βιβλιοθήκη, άλλον στην απομόνωση, άλλον θα τον κάνει ρουφιάνο, άλλον επιστάτη, αλλού θα δώσει , αλλού θα πάρει προνόμια.
Σε όλους θα τονίσει ότι είναι ο απόλυτος άρχων ελέω θεού.
Ο φόβος της τιμωρίας θα είναι καθημερινός.
Θα μοιράσει οφίτσια και καρέκλες σε όλους όσους αναγνωρίζουν την πρωτοκαθεδρία του και τον προσκυνούν.
Ο κύκλος που θα σχηματίζει η ομάδα θα έχει μια επιβλητική πολυθρόνα για να κάθεται και δεξιά και αριστερά οι πραιτοριανοί.
Μια κύρια τεχνική του είναι να αφαιρέσει κάθε άλλο στήριγμα και σημείο αναφοράς
από τα μέλη.
Τους μεγάλους συγγραφείς θα τους υποτιμά και θα επιλέγει μόνο δυσνόητους και με συμβολικό τρόπο γραφής για να μπορεί να τους ερμηνεύει όπως τον συμφέρει.
Ξεκάθαρους αγωνιστές θα τους χλευάζει.
Αυτός θα έχει επαφές με πολύ μεγάλα όντα που τον έχουν εξουσιοδοτήσει να άρχει και να …βοηθά!
Οι πραιτοριανοί θα διηγούνται ιστορίες ότι ο «Δάσκαλος» δεν κοιμάται ποτέ, έχει διόραση, θεραπεύει, λειτουργεί και σε άλλα επίπεδα.
Καλά και γιατί είναι τόσο χοντρός;
Για να ανακυκλίζει τα πεδία μας!
Μα τα μπριζολάκια;
Τα μετουσιώνει!
Και τα τσιγάρα;
Εμείς φταίμε που καπνίζει , καίει τα πεδία μας!
Και οι όμορφες μαθήτριες;
Τις μαθαίνει …τάντρα!
Γιατί ζει τόσο πολυτελώς;
Μα δε του ανήκει τίποτα, όλα στο πεδίο ανήκουν.
Κι αυτοί εδώ γιατί δουλεύουν τζάμπα;
Μα …στηρίζουν το πεδίο.
Γιατί βρίζει έτσι;
Έτσι είναι τώρα οι Δάσκαλοι!
Μα λέει και ψέματα!
Το κάνει για το καλό.
Γιατί εξευτελίζει τους μαθητές;
Το κάνει για την προσωπικότητά τους μόνο!
Ποιος αποφασίζει εδώ;
Μα φυσικά Αυτός!
Ποιος μοιράζει την τράπουλα των αξιωμάτων;
Ακόμα ρωτάς;
Αυτοί που τον ακούν μαγεμένοι;
Μαγεύουν με τη σειρά τους άλλους σε πιο εξωτερικές ομάδες!
Από χρήματα αυτοί;
Με το αζημίωτο!
Από τάντρα;
Διδάσκουν , διδάσκουν!
Η συνέχεια στο ...επόμενο.
Άψογη ανάλυση των ρόλων και των εννοιών
στοχαστικέ συνπολεμιστή μας!
Με μια ματιά, τολμηρή, βαθιά
επαναστατική,διεισδυτική,σύνθεση και σύνδεση των εννοιών,
στόχευση στο κέντρο του θέματος και του προβλήματος.
Σαν... την ματιά του φυλακισμένου Κλίντ,
το δυνατό κοφτερό μυαλό του, την εσωτερική του αυτοπειθαρχία, την
εστίαση στο στόχο του, την
μαγική θέληση του, τον άκαμπτο σκοπό του, την ευφυή κρίση του και διάκριση των ρόλων, και την βαθιά εσωτερική του δύναμη
...που "άλεθε" τα γεγονότα και τα συμβάντα...και τα "κυλούσε"
στον χώρο μιας υπέρβασης.
Καλησπέρα ...περιμένουμε την συνέχεια...
Καλησπέρα συν-στοχαστικοί πολεμιστές!
Η συνέχεια είναι από κοινού καθώς ξετυλίγουμε τον ίδιο στοχασμό.
Η έμπνευσή σας είναι φανερή επάνω μου και ο θαυμασμός μου μεγάλος!
Όλα πραγματικά συνδέονται και γι αυτό « Η απόδραση από το Αλκατράζ» ταιριάζει γάντι και σε αυτό το συναφές θέμα.
Εξάλλου ο ψευτοχριστός και ο ψευτοδάσκαλος έχουν τις ίδιες ύπουλες τεχνικές.
Η επίσημη εκκλησία και οι πέριξ οργανώσεις της (χρυσοπηγές, τοπλού, κλπ) με πολλές «εσωτερικές» ομάδες έχουν διαφορά μόνο στο περιτύλιγμα.
Παρόλο που βρίζονται μεταξύ τους.
Οι ομάδες που αναφέρονται σε ανατολίτικες θεωρίες πάλι χρησιμοποιούνται άσχημα από επιτήδειους γιατί εκμεταλλεύονται τη διαφορά νοοτροπίας της Δύσης με της Ανατολής για να εισάγουν το ρόλο της αυθεντίας ενός γκουρού, που για χιλιάδες χρόνια λειτουργούσε στην Ανατολή.
(Τιμώ την σοφία της Ανατολής, επισημαίνω τον υπαρκτό κίνδυνο.)
Η κερκόπορτα για τους λιγοστούς υπερασπιστές της Πόλης από τα στίφη των βαρβάρων παραμένει πάντα η Αμφιβολία.
Εκεί θα ρίξει το βάρος του το εχθρικό στράτευμα των υπαινιγμών, των ψιθύρων, της σύγχυσης, της αμφισβήτησης και της υποτίμησης.
Ο δρόμος που οδηγεί στην κερκόπορτα αυτή είναι η οποιαδήποτε μορφή δυσαρμονίας.
Γι΄αυτό μιλήσαμε για Ομορφιά!
Ο μεγάλος Δάσκαλος Πυθαγόρας , ο γιος του Ήλιου όπως τον αποκαλείτε και έχετε τόσο σοφά μελετήσει,
απαγόρευε ακόμα και τα πειράγματα ανάμεσα στους μαθητές του για να διασφαλίσει την ιεροπρέπεια.
Οι ψεύτικοι αντίθετα ζουν με την κοροϊδία και τον εξευτελισμό.
Πολύτιμοι φάροι που ήσασταν αυτά τα χρόνια;
Συνέχεια της περιήγησης στις φυλακές!
Μεταφερόμαστε σε ένα ερημικό νησί όπου πάλι έχουμε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Δηλαδή έχουμε να κάνουμε με σέχτα.
Ο διευθυντής εδώ είναι λιγότερο χοντρός με πιο παχύ σβέρκο, ουλή
και τραχιά χαρακτηριστικά.
Βρίζει αυτόν του Αλκατράζ και έχει στηθεί το σύστημα σε αντιδιαστολή με τον προηγούμενο.
Κομμένη η …τάντρα!
Αποχή κι όποιος αντέξει! (;)
Οι γυναίκες είναι αναγκαστικά πλάσματα… μιαρά και παιδιά ενός κατώτερου θεού.
Δημιουργούνται περίεργες ομοφυλοφιλικές χημείες.
Χορτοφαγία και ανελέητο βρισίδι για τους …χοίρους που τρώνε χοίρους.
Τσιγάρα τέλος.
Ο εξευτελισμός πάντα …εξευτελισμός!
Η πολυθρόνα πιο μικρή και στο κέντρο του κύκλου πάντα ένα θύμα που βομβαρδίζεται ανελέητα με σαδιστική απίστευτη αγριότητα.
Ο αρχιβασανιστής εδώ με τα πρωτοπαλίκαρα του έχουν επαφή με έναν
μεγάλο Δάσκαλο, που συστηματικά αλλοιώνουν
τη διδασκαλία του, τη διαστρέφουν και με αυτή χειρίζονται τα μέλη.
Τα χρήματα πάντα να γεμίζουν το πουγκί του κοινού ταμείου του…διευθυντή Αντίνοου.
Εδώ έχουμε και εκλογές!
Το αποτέλεσμα όμως γνωστό και σταθερό για όλα τα χρόνια!
Εξωτερικά υπερδραστήρια η οργάνωση με εξειδίκευση υπηρεσία στις …φυλακές!
Τους μαγνήτιζε!
Πάντα εξωτερικά μια άψογη εικόνα ομάδας με τα μέλη όμως να έχουν χάσει κάθε επαφή με τον εαυτό τους.
Συνεχίζεται…
Αντιλαλούνε αντιλαλούν
Αντιλαλούνε δυο φυλακές
Το Ανάπλι κι ο Γεντικουλές
Αν είσαι μάνα και πονείς
έλα στ΄ Ανάπλι να με βρεις
Έλα πριν με δικάσουνε
κλάψε να με απαλλάξουνε!
Κλάψτε μανούλες όλου του κόσμου για τις χιλιάδες των παιδιών, που κρατούνται στα ανήλιαγα μπουντρούμια των Αγάδων Αντίνοων και στις βαθιές σπηλιές της Καλυψώς.
Μεσολαβήστε να πάρουν χάρη, να επιστρέψουν σπίτι τα παλικάρια!
Συμπαθάτε τους, γιατί τους λένε ότι το σπίτι τους είναι μιαρό, είναι «αστρικό» και εκεί να μείνουν!
Τους λένε δεν έχουν πατέρα, δεν έχουν μάνα, δεν έχουν αδέρφια..
Ότι αυτοί οι άθλιοι είναι όλα αυτά…
Τους κόβουν τις ρίζες τους για να τους χειρίζονται…
Μόνο με εντολή του Δία θα αφήσει τον Οδυσσέα η Καλυψώ, όχι διαφορετικά…
Πόσα επιτέλους πράγματα έβλεπε ο Τυφλός Ποιητής!
Είναι τόσο σφιχτή η μέγγενη που παραλύει το μυαλό του Οδυσσέα…
Σκληρή θα πάρει εκδίκηση με το πρώτο του βέλος που θα διαπεράσει τον αφράτο λαιμό.
Έχει αγιάσει τούτο το βέλος Οδυσσέα στους αιώνες!
Όλες αυτές οι οργανώσεις προκαλούν με τις ασκήσεις τους , μια βίαιη άνοδος της ενέργειας στο ενεργειακό κέντρο του λαιμού από το κέντρο των γεννητικών οργάνων.
Φυσικά δεν είναι δυνατό να σταθεί εκεί και ταλαντεύεται η σεξουαλική ενέργεια ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη, προκαλώντας κωμικές και τραγικές ανισορροπίες.
Αυτό συμβαίνει επειδή η "δύναμη",όπως εκφράζεται από το κέντρο του ηλιακού πλέγματος, είναι ο κρυμμένος σκοπός της οργάνωσης και αυτό χάσκει ορθάνοιχτο να καταβροχθίζει την ενέργεια και να μην φτάνει έτσι ποτέ στο κέντρο της καρδιάς, στην αγάπη για τον άνθρωπο, που είναι η υγιής βάση των σχέσεων και της ομαδικότητας!
Ακριβώς
... Σταυραετέ της Σκέψης!!!
Αυτό κάνουν.
Κινούνται πάντα στον άξονα Σκορπιού-Ταύρου.
Από τα γεννητικά όργανα στο λαιμό.
Δεσμεύουν διαστρεβλώνουν χειρίζονται την σεξουαλική ενέργεια, την κλέβουν,
μέσα από μη ρεαλιστικές σχέσεις με την πραγματικότητα και εκτός μέτρου.
Από την τερατώδη ενοχή και αμαρτία,
στην οποία μόνο η
αφύσικη "αγάπη του θεού"
υπάρχει,
στην άκρατη ελευθεριάζουσα κατάσταση,
στην οποιά ο έρωτας είναι θέμα "γούστου"
όπως το τζατζίκι...
Όλα επιτρέπονται ή απολύτως
τίποτα.
Να μιλούν για τον έρωτα και την αγάπη,από την μια πλευρά
ανθρωποι, δάσκαλοι και θεοί,
ανέραστοι, καταθλιπτικοί,
που δεν έχουν ερωτευτεί μια γυναίκα, δεν έχουν ζήσει μαζί της σε μια υγιή σχέση,
δεν έχουν ανησυχήσει για ένα παιδί.
Και από την άλλη
... να παρελαύνουν οι κύναιδοι και οι "παιδόφιλοι"
με "δικαιώματα" σε μια ζωή που ασελγούν συνέχεια σε βάρος της.
Κρατούν τον τρικέφαλο Κέρβερο στο σκοτάδι και μετατρέπουν τους συντρόφους του Οδυσσέα σε γουρούνια, μέσα από υπνωτιστικές φωνές λόγια και ψαλμωδίες παραλύουν το μυαλό του ανθρώπου.
Εμποδίζουν την λειτουργία του ηλιακού πλέγματος .
Ναρκώνουν την ηλιακή συνείδηση και νεκρώνουν την καρδιά του Τηλέμαχου.
Τον εξοντώνουν νωρίς.
Τα παιδιά είναι στο έλεος μιας διαστροφικής σεξουαλικής προπαγάνδας
και στις ορέξεις διεστραμμένων ενηλίκων που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο διάβολο,
για εξουσία δόξα και λεφτά.
Καλημέρα θαυμαστέ πολεμιστή!
Όλες αυτές οι οργανώσεις προκαλούν με τις ασκήσεις τους , μια βίαιη άνοδος της ενέργειας στο ενεργειακό κέντρο του λαιμού από το κέντρο των γεννητικών οργάνων.
Φυσικά δεν είναι δυνατό να σταθεί εκεί και ταλαντεύεται η σεξουαλική ενέργεια ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη, προκαλώντας κωμικές και τραγικές ανισορροπίες.
Αυτό συμβαίνει επειδή η "δύναμη",όπως εκφράζεται από το κέντρο του ηλιακού πλέγματος, είναι ο κρυμμένος σκοπός της οργάνωσης και αυτό χάσκει ορθάνοιχτο να καταβροχθίζει την ενέργεια και να μην φτάνει έτσι ποτέ στο κέντρο της καρδιάς, στην αγάπη για τον άνθρωπο, που είναι η υγιής βάση των σχέσεων και της ομαδικότητας!
Πόσα επιτέλους πράγματα έβλεπε ο Τυφλός Ποιητής!
...με τα μάτια της φωτεινής ψυχής του για τον άθρωπο και την ιστορία του;
Πόσα;
Καλημέρα φίλοι θαυμαστοί με τη ματιά αετού και την περπατησιά του λιονταριού!
Ο στόχος τους, η νέκρωση της καρδιάς, σαν την πουλημένη δική τους, δε θα επιτευχθεί γιατί η Αθηνά και ο Δίας αγρυπνούν.
Η καλυψώ αναγκάζεται πάντα να υπακούει στο Δία!
Η εντολή δίνεται όταν το εσωτερικό αίτημα του Οδυσσέα αποκτήσει την πρέπουσα ένταση!
Και τότε τίποτα δεν μπορεί να σώσει τους δήμιους της Ελευθερίας!
Η σκληρή τους μοίρα είναι η καταφρόνεση, ο ανεξίτηλος στιγματισμός, η μιζέρια και το σύρσιμο του σκουληκιού.
Θα τριγυρνούν με μισοχαμένα λογικά να κατηγορούν τους αχάριστους "μαθητές" τους, μη αντέχοντας να αντικρύσουν την εικόνα τους στον καθρέφτη.
Υ.Γ. Οι παύσεις μου οφείλονται σε επαγγελματικά ταξίδια και υποχρεώσεις, που έχουν πληθύνει αυτό το καιρό, φίλοι μου, αλλά
εδώ είμαστε και θα συνεχίσουμε!
Συνεχίζουμε με ένα εύλογο ερώτημα:
Τι δουλειά έχει ο Τηλέμαχος σε τέτοια μέρη;
Οι λόγοι είναι πολλοί.
Είναι πολύ νέος, ακόμα γνωρίζει, ψηλαφεί τον κόσμο!
Του λείπει η διάκριση.
Δεν έχει γνωρίσει ακόμα την έκταση της ατιμίας στον κόσμο.
Δεν φαντάζεται ότι είναι δίπλα του και είναι στόχος της.
Η αμφιβολία που έχει μέσα του τον παρασέρνει, μαγνητίζει σε αυτή τη δοκιμασία, όπου το εσωτερικό γίνεται εξωτερικό.
Η αμφιβολία γεννήθηκε από τη δυσαρμονία.
Πώς να είναι πλήρης αρμονίας ένα παιδί που μεγάλωσε μακριά από τον πατέρα του;
Σύμφωνα με το νόμο της αγάπης όσο πιο ευαίσθητος εσωτερικά είναι κάποιος, τόσο γίνεται άμεσος δέκτης της οποιαδήποτε δυσαρμονίας υπάρχει στο περιβάλλον του.
Γίνονται έτσι οι αλχημιστές της ζωής.
Ύστερα γίνονται φάροι μέσα σε αυτό το πηχτό σκοτάδι.
Ο Τηλέμαχος θα ερωτευτεί και θα μείνει πιστός στην αγαπημένη του, σε πείσμα της …γενικής χλεύης!
Κάθε του λόγος θα είναι αληθινός!
Θα αρνηθεί κατηγορηματικά καρέκλες και οφίτσια, λέγοντας ότι δεν είναι άξιος να διδάξει κανέναν.
Θα αφιερώσει χιλιάδες μέρες σε ανιδιοτελή εργασία, δίχως να πάρει ούτε ένα σέντς!
Ούτε ένα , γιατί δουλεύει μέσα από ένα λανθασμένο αίσθημα ευθύνης και όχι για χρήματα…
Αυτή η ανύπαρκτη ευθύνη είναι τα σιδερόφραχτα τείχη της φυλακής του, κάτι που ποτέ δεν θα καταλάβουν όλοι αυτοί που είχαν ελατήριο την εξουσία και το χρήμα.
«Είναι να απορείς που βρέθηκε τόσο χρυσάφι…»
Όμως το αδιέξοδο θα μεγαλώνει διαρκώς, το φως θα δυναμώνει μέσα του παρ’ όλες τις επιθέσεις και η σύγκρουση με τους αρχιμνηστήρες θα είναι σφοδρή.
Αν έχει προλάβει να έρθει ο Οδυσσέας όλα θα πάνε καλά.
Αν αργήσει τότε σκληρή θα είναι η μοίρα του Τηλέμαχου!
Αν δεχθεί ακόμα χειρότερα το κόκαλο που του πετάνε, ή μια προσφορά που δεν θα μπορεί ν’ αρνηθεί, ο Τηλέμαχος είναι κιόλας νεκρός και παύει να είναι Τηλέμαχος…
Όσοι συμβιβάστηκαν, συνεργάστηκαν, αποδέχτηκαν τα «δώρα» πούλησαν τη ψυχή για λίγα αργύρια και η πνευματική τους πορεία κατέληξε σε μια …συκιά.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν ποτέ δε θα ξεφύγουν από αυτή τη νοοτροπία που τους περιτυλίχθηκε θανάσιμα στο λαιμό.
Θα περιστρέφονται γύρω από αυτή σε όλες τους τις σχέσεις…
Ο Τηλέμαχος όμως που βρήκε τον πατέρα του και μαζί σκότωσαν τους μνηστήρες έχει κερδίσει μια ενωμένη οικογένεια και ένα αιώνιο στέμμα δόξας!
Αν δεχθεί ακόμα χειρότερα το κόκαλο που του πετάνε, ή μια προσφορά που δεν θα μπορεί ν’ αρνηθεί, ο Τηλέμαχος είναι κιόλας νεκρός και παύει να είναι Τηλέμαχος…
Όσοι συμβιβάστηκαν, συνεργάστηκαν, αποδέχτηκαν τα «δώρα» πούλησαν τη ψυχή για λίγα αργύρια και η πνευματική τους πορεία κατέληξε σε μια …συκιά.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν ποτέ δε θα ξεφύγουν από αυτή τη νοοτροπία που τους περιτυλίχθηκε θανάσιμα στο λαιμό.
Θα περιστρέφονται γύρω από αυτή σε όλες τους τις σχέσεις…
Ο Τηλέμαχος όμως που βρήκε τον πατέρα του και μαζί σκότωσαν τους μνηστήρες έχει κερδίσει μια ενωμένη οικογένεια και ένα αιώνιο στέμμα δόξας!
Ο Τηλέμαχος είναι αθώος,
σαν ένα παιδί που μόλις... γεννιέται!
Κάθε επαφή με τους αναίσχυντους
τον πληγώνει, τον
εξασθενεί, τον μολύνει.
Δες την ψυχική μόλυνση και την επίδραση του μεγάλου μνηστήρα,
της τηλεόρασης,
που κάθεται θρονιασμένος στο σαλόνι του σπιτιού μας και πως ασελγεί πάνω στην ψυχή του
και τι προωθεί συνήθως και ποιούς.
Το μόνο που μπορεί να τον βοηθήσει είναι η εκπαίδευση από την Πηνελόπη μέχρι να βρεί... τον Οδυσσέα.
Καλησπέρα... επαναστάτη αναλυτή!
:)
Δημοσίευση σχολίου