Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Η Μεγάλη Υπόσχεση- Ένα Φύλλο Πορείας


Πολλές φορές η πορεία θα είναι νυχτερινή και το φεγγάρι θα απουσιάζει.
Καταιγίδες και μανιασμένες θύελλες θα βρουν τους πολεμιστές.
Μέσα σε πυκνά δάση θα βρεθούν και θα αναζητήσουν το χαμένο δρόμο.
Θα προσπεράσουν βουνά και θα περάσουν γκρεμούς πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Καυτές ατέλειωτες ερήμους θα χρειαστεί να διασχίσουν.

Μέσα σε αυτή την πορεία θα χρειαστεί να θυμούνται καθαρά το μακρινό προορισμό τους.
Κρατά ο οδοιπόρος σφιχτά την πυξίδα και τη συμβουλεύεται διαρκώς.
Έχει διπλωμένο πάνω στο στήθος το φύλλο πορείας και επιβεβαιώνει το δρόμο του.
Ανανεώνει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητα του, ξαναπαίρνει τους σπασμένους του όρκους, δίνει στην Ανώτερή του Συνείδηση ξανά και ξανά την Μεγάλη Υπόσχεση.

Η μεγαλύτερη δέσμευση του είναι η αφιέρωση στην Υπηρεσία του Γενικού Καλού.
Μέσα στην καρδιά του έχει βρει το όραμα της Μίας Ανθρωπότητας, του Ενός Κόσμου και αφιερώνεται πύρινα σε αυτό.
Το καλό για τον ένα άνθρωπο και για τη μια χώρα είναι καλό και για τον άλλο άνθρωπο και για την άλλη χώρα.
Αυτός είναι ο νόμος του πραγματικού καλού και η βάση της συνεργασίας, της δικαιοσύνης και της ορθής συμπεριφοράς.

Η δεύτερη αφιέρωσή του είναι στη Γαλήνη.
Κρατάει την ισορροπία του στις πιο δύσκολες καταστάσεις και είναι η συνείδησή του σαν τα βάθη του ωκεανού που ότι κι αν συμβαίνει στην επιφάνεια, αυτή παραμένει αδιατάραχτη.
Ρίχνει λάδι στα ταραγμένα νερά που συναντά.
Στο κέντρο της μάχης κι αν βρίσκεται, διατηρεί αυτή την αταραξία.

Ο σκοπός είναι πάντα η Αρετή.
Το μέσο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι διαφορετικό από το σκοπό.
Άρα μέσο και σκοπός είναι η άσκηση της αρετής.
Η τρίτη αφιέρωσή του λοιπόν είναι στην άσκηση της Αρετής.

Η πρώτη στον κατάλoγο αρετή είναι αυτή της Αλήθειας.
Οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις να συμφωνούν.
Η κοσμοθεωρία να ερμηνεύει ικανοποιητικά τη ζωή.
Πάντα μαθαίνει, ερευνά, αναζητά.

Η δεύτερη είναι η Υπομονή.
Ο πιο μεγάλος πολεμιστής είναι αυτός με τη μεγαλύτερη υπομονή, όλοι έχουν συμφωνήσει σ΄ αυτό.
Καθημερινά να μεγαλώνει η αντοχή και το κουράγιο.
Το χαμόγελο στα χείλη να μη σβήνει όσα χτυπήματα κι αν καταφέρνει η ζωή.

Ύστερα έρχεται η Επιμονή.
Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην ασίγαστη αποφασιστικότητα, στη σιδερένια πειθαρχία.
Η επιτυχία εξαρτάται από την διατήρηση της έντασης της προσπάθειας.
Όποιος επιμείνει θα είναι νικητής.

Η ποιοτική Εργασία.
Αυξάνοντας την ποιότητα της καθημερινής μας εργασίας θα έρθει μια πρωτόγνωρη αμοιβή: η χαρά!
Η ποιότητα αλλάζει μόνο όταν αλλάζει το κίνητρο.
Έτσι για παράδειγμα ο υπάλληλος που φθονεί τον σκληρό του εργοδότη δεν έχει καμιά ελπίδα, πρέπει με κάποιο τρόπο ν΄αλλάξει τις συνθήκες.
«Ό,τι κάνει το χέρι σου ας το κάνει με όλη τη δύναμη».

Η Πνευματική άσκηση.
Εδώ ας τοποθετήσει ο καθένας ότι έχει δει ότι τον βοηθά πνευματικά.
Μπορεί να είναι η αυτοσυγκέντρωση, ο στοχασμός, ο διαλογισμός, η μελέτη, η γιόγκα, η προσευχή, ο αθλητισμός, μια μορφή τέχνης, μια επιστήμη, η συναναστροφή με όμοιους.

Η Γενναιοδωρία.
Σε όποιον δίνει το παν δίνεται το παν.
Κάθε τσιγγουνιά είναι μια μορφή ανανδρίας και φόβος.

Αυτά αποτελούν την υπόσχεση του πολεμιστή που την ανανεώνει καθημερινά ώσπου να γίνει αυθόρμητη συμπεριφορά.
Μπορεί να επιλέξει ο καθένας τις αρετές που αισθάνεται πιο προσφιλείς στην καρδιά του και που καλύπτουν το σύνολο της καθημερινής του ζωής.

Είναι φανερό πως δεν ξυπνούν πολλοί το πρωί για να ασκήσουν την Αρετή, αλλά εδώ μιλάμε για το Δρόμο και για όσους αισθάνονται αυτή την έλξη.

Ο δρόμος είναι ερωτικός για το Ανώτερο και κανείς δε θα γίνει Ήρωας αν δεν ερωτευτεί την Αρετή.
Όποιος πάλι ερωτευτεί την Αρετή το πεπρωμένο του θα είναι αυτό του Ήρωα!
Θα βαδίσει το Ηρωικό Μονοπάτι και θα ανηφορίσει σε πραγματικούς Ολύμπους όπου θα συναντήσει Αυτούς που τον περιμένουν.

Κι εκεί θα δει ότι δεν είναι άλλοι Αυτοί από τις Αρετές που τόσο καιρό ασκούσε και ζητούσε!

                              

2 σχόλια:

Nefelovatis είπε...

Καλησπέρα stavrosn,

Όλο και περισσότεροι το λαμβάνουμε το φύλο πορείας κάθε μέρα.

Ο πόλεμος όλο και πιο φανερός γίνεται, αν και τον νιώθαμε εδώ και χρόνια.. Πλέον ο καιρός που να διαλέξει ο καθένας μας το τι θα πράξει και την πλευρά με την οποία θα συνταχθεί. Μια και ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι, αμέτοχος κανείς να μείνει δε μπορεί.

Χαίρομαι που σας συναντώ συνοδοιπόροι,

Καλή Λευτεριά να έχουμε!

stavrosn είπε...

Καλησπέρα και σε σας φίλοι συνοδοιπόροι και καλή λευτεριά!
Ο πόλεμος είναι δικός μας, είναι μεγάλος , είναι κρίσιμος.
Αλίμονο αν κλείνουμε τ΄αυτιά στο Κάλεσμα.
Αλίμονο αν συνεχίσουμε να κουτσοζούμε, αδιαφορώντας για την εκβασή του.
Αλίμονο αν δεν παράλαβουμε το φύλλο πορείας.
Όμως να που υπάρχουν συνειδήσεις που με πλήρη ανάληψη ευθύνης βαδίζουν αποφασιστικά για τη Μεγάλη Μάχη που βρίσκεται μπροστά.
Και μας γεμίζουν όλους θάρρος και εμπιστοσύνη στη Τελική Νίκη!
Να είστε καλά!