Έτσι μου είπαν να σας τα πω

Άκου ρε γιε της Καλογριάς,
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
και κείνος που καλύτερα
απ΄ολουνούς σε ξέρει.

Λένε πως παίζεις με χανουμάκια
με Τουρκοπούλες και καλογριές
και σ΄αραδιάζουνε βρισιές.
Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες,
με δερβισάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν και τι να πω.

Λένε πως έχεις αλισβερίσι,
με Αληπασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω.

-Πες τους ρε φίλε Πανουργιά
Έχω εις τον μπούτζον μου βιολιά,
ωρε έχω εις τον μπούτζον μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.

Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
κι αν αργήσω δώσ΄τους κι αυτό,
είναι τ΄αρχίδια μου τα δυο!
Όπως τα λέγω να τους τα γράψεις
όπως τα λέω να τους τα πεις.
Καραϊσκάκης σεβνταλής
Καραϊσκάκης μπεσαλής.

Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε Γέρο του Μοριά,
γεια σου ρε Γέρο του Μοριά
και γεια που σ΄ αγαπάνε.
Κι αυτούς που δε λυγίζουνε
και που δε προσκυνάνε.

Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμή...
μίλα και συ ρε Θοδωρή.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις.
Καραϊσκάκης Θοδωρής
Κολοκοτρώνης και Γιωργής, Καραϊσκάκης Θοδωρής

Γεια σου ρε Ανδρούτσο γεια χαρά!
-Γεια σας παιδιά μου αητόπουλα,
που ΄χετε αητό πατέρα.
Κι όποιος δεν εκατάλαβε
τότε ας μας κάνει αέρα.
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις
όπως τα λέμε να τους τα πεις.
Ανδρούτσος-Γιώργης-Θοδωρής.

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
Ανδρούτσος-Γιώργης-Θοδωρής.
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω
έτσι μου είπαν λόγω τιμής.

Μαζί τους είμαστε και εμείς,
μαζί σας είμαστε και εμείς!

Τραγούδι από την ταινία "Οι Ιππείς της Πύλου"
Ερμηνεία Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι και μουσική Νίκου Καλογερόπουλου

-----------------------------------------------------------------------
Το ΄21 μαζί με το ΄40 υπήρξαν οι μεγάλοι μου δάσκαλοι.
Με δίδαξαν ότι ο δίκαιος πόλεμος είναι προτιμότερος από την ταπεινωτική ειρήνη.
Ότι η Ελευθερία είναι το μεγαλύτερο αγαθό που για χάρη του αξίζει να δώσεις ακόμα και τη ζωή σου.
Έκαναν ανάγλυφο στα παιδικά μου μάτια το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, του μεγάλου κόστους που έχει, αλλά και της βαθιάς ικανοποίησης που επιφέρει ως ανταμοιβή.

Οι προ-παππούδες μου ήταν Σουλιώτες, οι παππούδες μου Ελασίτες αντάρτες.
Όλους τους κυνήγησαν και τους σκότωσαν Τούρκοι, Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες.
Στην εποχή μου πόλεμο δεν είχα, επέλεξα να βαδίσω τον πνευματικό δρόμο.
Όμως κι εδώ στέκονται παντοτινοί φάροι μου το παράδειγμα του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Ανδρούτσου και του Βελουχιώτη.
Τους αναγνώρισα σαν μεγάλες ψυχές, πολύ εξελιγμένες που λένε στον εσωτερισμό, με πολύ μεγάλη την αίσθηση ευθύνης και του χρέους τους απέναντι στην Ελλάδα, στον Κόσμο και στην Ελευθερία.

Η πραγματική πνευματικότητα και η ψυχή είναι η λεβεντιά, το να μη συμβιβάζεσαι, ο ασίγαστος αγώνας για την ελευθερία, ο πόλεμος ενάντια στο κακό.
Σε τούτο τον πόλεμο ξανά μας καλούν.
Ο ξεσηκωμός του γένους των ανθρώπων είναι κοντά.