Μάτια θλιμμένα,ξέπλεκα μαλλιά
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.
Ανοίγει δρόμο με το ραβδί
πάνω στ΄αγκάθια που περπατεί.
Βαδίζει ώρα ,μίλια ορεινά
μέσα στο κρύο ,τη νυχτιά.
Αχ, να μπορούσε να κοιμηθεί
σ΄ένα σπιτάκι ,σε μια γωνιά...
Οι αλεπούδες έχουν φωλιά,
η Κόρη του Ανθρώπου μοναξιά.
Μάτια θλιμμένα, ξέπλεκα μαλλιά
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.
Ανοίγει δρόμο με το ραβδί
πάνω στ΄αγκάθια που περπατεί.
Βαδίζει ώρα ,μίλια ορεινά
μέσα στο κρύο ,τη νυχτιά.
Αχ, να μπορούσε να κοιμηθεί
σ΄ένα σπιτάκι ,σε μια γωνιά...
Οι αλεπούδες έχουν φωλιά,
η Κόρη του Ανθρώπου μοναξιά.
Μάτια θλιμμένα, ξέπλεκα μαλλιά
μ΄έναν αγέρα να τ΄ανεμίζει δυνατά.
3 σχόλια:
Και ενω θα επρεπε να ειχα φυγει,ειμαι ακομη εδω και μετραω πληγες.Σκοτωνω καθημερινα τον εαυτο μου ενω ο χρονος ταυτοχρονα σκοτωνει εμενα σε ενα παιχνιδι ζωης και θανατου.Πλεον εχω τη σφεντονα και σημαδευω τον εαυτο μου απο κοντα.Δεν τον αγαπω γιατι ξεπεσε τοσο χαμηλα και συμβιβαστηκε με τις μετριοτητες,την απομονωση και την αποξενωση που διαπλατα του ανοιξε τη πορτα.Τι μαλακας που ειμαι...Θεε μου...
Φίλε μου spyros1000 οι πολεμιστές είναι που έχουν πληγές! Μονάχα όσοι δεν πολέμησαν δεν έχουν...
Βρισκόμαστε εκεί που χρειάζεται να νικήσουμε, στις συνθήκες που χρειάζεται να αλλάξουμε και να μάθουμε τον τρόπο!
Χίλιες φορές κι αν πέσουμε ,χίλιες θα σηκωθούμε! Αγαπάμε τον εαυτό μας γιατί απλά του αξίζει!
Αγαπάμε τον εαυτό μας γιατί απλά του αξίζει!
Έτσι είναι!
Δημοσίευση σχολίου