Πολεμιστής και νους

H καλύτερη διατύπωση του Νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος που έχω συναντήσει, είναι αυτή του Έμμετ Φοξ, ενός Ιρλανδού επίσκοπου, που έζησε κύρια στην Αμερική, στο πρώτο μισό του αιώνα.
Υπάρχουν φυσικά και οι λαμπρές εξαιρέσεις στον κρυσταλλωμένο και φανατικό κόσμο της εκκλησίας και τα πολύτιμα βιβλία του, είναι όλα μεταφρασμένα στα ελληνικά από τις εκδόσεις πύρινος κόσμος.
Σύμφωνα με τον Φοξ, το περιβάλλον μας είναι η εικονοποίηση του συνειδητού, αλλά και του υποσυνειδήτου, αυτή τη στιγμή.
Τι σημαίνει αυτό για τον Πολεμιστή;
Ότι αλλάζοντας τη συνειδητότητά του, αλλάζει και το περιβάλλον του!
Αυτή είναι η σωστή σειρά και όχι η αντίθετη, όπως πολλές φορές μας έχει διδάξει η ιστορία.
Αυτή είναι και η σωστή σειρά για τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές.
Από εδώ πηγάζει και η αισιοδοξία μας για την Μεγάλη Παγκόσμια Επανάσταση,
που θα ακολουθήσει τις επόμενες δεκαετίες.
Βλέπουμε την υπόγεια αλλαγή της συνείδησης του πολίτη, την οποία τίποτα δεν μπορεί ν΄αναχαιτίσει και η οποία θα επιβάλλει τις αντίστοιχες αλλαγές!
Θα είναι μια πραγματική και μόνιμη αλλαγή, γιατί θα έχει αλλάξει και η συνείδηση!

Αν θέλουμε να έχουμε έλεγχο πάνω στη ζωή μας οφείλουμε να έχουμε έλεγχο πάνω στο νου μας.
Αυτό ακριβώς είναι και το πιο δύσκολο κατόρθωμα πάνω στη γη!
Όμως ο Πολεμιστής δεν μπορεί να επιδιώκει τίποτα λιγότερο!

Πολεμιστής είναι αυτός που προσπαθεί να δαμάσει το νου!

<<Σαν πιο είναι το πιο δύσκολο στην πλάση;
Αυτό ζητάει η καρδιά μας και δεν τρέμει!
Να φέρουμε απ΄ του σπλάχνου μας τα δάση,
το δίκιο, τη χαρά την καλοσύνη!>>
Από τις Τερτσίνες του Ν.Κ. για Δον Κιχώτη.
Ο Δον Κιχώτης ήταν ένας μεγάλος πολεμιστής!

Αυτός ο έλεγχος του νου, είναι που φέρνει το δίκιο, τη χαρά , την καλοσύνη!
Σημαίνει, πως έχουν φύγει οι πλάνες, οι λανθασμένες εκτιμήσεις, οι ψεύτικες αξίες!
Δεν είναι φυσικά ,κάτι εύκολο.
Ο πιο αιματηρός πόλεμος είναι παιχνιδάκι, μπροστά στις εσωτερικές μάχες του Πολεμιστή…
Κάποτε όμως, γίνεται επιτακτική η αναγκαιότητα του πολέμου, ενάντια στη παλιά λειτουργία μας, στο παλαιό άνθρωπο.

Μια ινδική παροιμία λέει, πως είναι καλύτερα να πεθάνεις κυνηγώντας μια τίγρη, παρά να καυχιέσαι ότι σκότωσες ένα τσακάλι!

Παραφράζοντας εμείς το θούριο του Ρήγα, μπορούμε να πούμε:
Καλύτερα μιας ώρας λευτεριάς και ηρωισμού, παρά σαράντα χρόνια φόβου και συμβιβασμού!
Πραγματικά μεγαλύτερο είναι το ψυχικό όφελος, μιας ώρας ελεύθερου στοχασμού και αναπνοής στο υψόμετρο των αιώνιων αξιών, από μια ζωή συμβιβασμού, υποταγής, φόβου και αναξιοπρέπειας.
Μια ηρωική πράξη ζυγίζει σε ουσία περισσότερο, από χιλιάδες συμφεροντολογικά αλισβερίσια…

Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα όπλα της αλήθειας, ενάντια στους μέσα μας τυράννους, στις ψεύτικες αξίες που δυναστεύουν το νου και άρα τη ζωή μας!

Για εμάς τους Έλληνες που στις φλέβες μας βουίζει ακόμα το <<Όχι!>> , το <<Ελευθερία ή θάνατος>> και το <<Ή ταν ή επί τας>> θα είναι πιο εύκολο, από άλλους λαούς με σκυμμένο κεφάλι.
Ήρωες και Θεοί η κληρονομιά μας!

Θα φανούμε, άραγε, αντάξιοι, αυτής της απίστευτης, πολιτιστικής κληρονομιάς μας;
Θα λάβουμε, άραγε, αποφασιστικά μέρος, σε τούτη την επικείμενη Πλανητική Επανάσταση, τιμώντας τους προγόνους μας;
Θα διεκδικήσουμε Ένα Νέο Κόσμο, Μια κοινωνική τάξη, Μια Θρησκεία και Ένα Θεό της Αγάπης;
Θα πολεμήσουμε να ρίξουμε τα συρματοπλέγματα, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, το μίσος , το φανατισμό ,το φόβο;
Δεν αξίζει να παλέψουμε για αυτά τα ιδανικά;
Το σκοτάδι είναι πάντα δυνατό πριν την αυγή.
Ο νέος Χρυσός Αιώνας όμως ήρθε!

Πολεμιστές, πολεμιστές,
συγκεντρώνονται στα βουνά του στοχασμού!
Της Αλήθειας τα γυμνά σπαθιά,
αστράφτουν στον ήλιο της Γνώσης!
Ζυγώνει η ώρα, που το φως,
θα κατηφορίσει καβαλάρης στους κάμπους,
όπου τιμωρία πικρή,
θα βρει το σκοτάδι
και οι ατιμασμένοι θρόνοι του θ΄ αναποδογυρίσουν!