Η Ατραπός των Ελλήνων

Κάθε άτομο έχει ένα αποκλειστικά δικό του δρόμο, που δεν είναι ίδιος με κανενός άλλου .
Αυτό γιατί ο συνδυασμός των αρετών, των ελαττωμάτων και των εμπειριών του, είναι μοναδικός.
Για την Αλήθεια, πολλοί το έχουν πει, δεν υπάρχουν ταξιδιωτικές οδηγίες, για να φτάσεις σε αυτή.
Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη.
Όλα είναι διαφορετικά μεταξύ τους και ο δρόμος τους θα βρεθεί «Δια του Θεού τους».
Ο θεός του καθενός σχετίζεται με την βασική αξία που έχει ο καθένας.
Τη κεντρική αρετή του καθενός.
Αυτό το κέντρο χρειάζεται προστασία σε κάθε άτομο και σε κάθε έθνος.
Αν απαρνηθεί το κέντρο αυτό, το άτομο, στερείται το κέντρο βάρους του και στη συνέχεια γίνεται έρμαιο περαστικών επιδιώξεων.

Ποια λοιπόν είναι η κεντρική αρετή του ελληνικού έθνους;
Τι δεν πρέπει να ξεχάσει για να μην κινδυνέψει να χαθεί;

Είναι η ίδια με αυτή της αρχαίας Ελλάδας ή μήπως έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καμία σχέση με την αρχαία ιστορία μας;
Αν κάποιος μας έβλεπε δίχως να γνωρίζει ιστορία, τι γνώμη θα σχημάτιζε για εμάς;
Ένα ερώτημα που κυριολεκτικά μας κόβει τα πόδια.
Στο εξωτερικό χαμογελούν συγκαταβατικά, όταν συνδεόμαστε με το παρελθόν.

Άποψη μου είναι πως κάνουν λάθος.
Στον τελευταίο Έλληνα, υπάρχει η ανάμνηση του Ελληνικού μεγαλείου.
Ο Μακρυγιάννης έδωσε σφαίρες στους πολιορκημένους Τούρκους στην Ακρόπολη, καθώς τους είχαν τελειώσει και ήθελαν να λιώσουν το μολύβι από τα μάρμαρα για να κάνουν άλλες, λέγοντας ότι για αυτά πολεμούμε!
Πως μπόρεσε μια χούφτα ραγιάδων, να τα βάλει με την Οθωμανική αυτοκρατορία και να διεκδικήσει με επιτυχία την γέννηση ενός ελεύθερου κράτους;
Πως μπόρεσε η μικρή Ελλάδα να νικήσει την πανίσχυρη φασιστική Ιταλία και να αντισταθεί επί 4 χρόνια στα βουνά και στις πόλεις, στο ναζισμό;
Μόνο κάτι μεγαλύτερο τους έσπρωξε να το κάνουν κι αυτό είναι η αθάνατη μεγαλειώδης ψυχή της Ελλάδας!

Τι εννοούμε όταν λέμε τώρα ψυχή;
Τι είναι εκείνο που δεν πεθαίνει και μπορεί να κινητοποιεί άτομα και έθνη;
Είναι η ποιότητα της κεντρικής αξίας που υπάρχει στα βάθη της συνείδησης!
Είναι ο κρυμμένος θεός!

Η κεντρική αξία των Ελλήνων ήταν το ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ!
Με οδηγό αυτή την αξία μεγαλούργησε ο ελληνισμός και έγραψε αυτή την ιστορία!
Η έννοια του άριστου στην αρχαιότητα, είχε την έννοια της επιθυμίας για την τελειότητα, ήταν το άριστα ζυγισμένο πάθος για την Αρετή.
Αυτή την αξία σήμερα την συναντάμε μόνο στους διαπρεπείς Έλληνες του εξωτερικού.
Άκουγα τον Δρ Τζάκη, το διάσημο χειρουργό, ειδικό στις μεταμοσχεύσεις ήπατος, να λέει ότι είχε αποφασίσει ως Έλληνας να είναι πάντα άριστος!
Αυτοί από μακριά, συνδέονται με την ψυχή και όχι με τη θλιβερή, σημερινή προσωπικότητα της χώρας μας…

Η σημερινή μορφή αυτής της αξίας είναι η Λεβεντιά, μια αρετή συνδυασμός της τιμιότητας και της παλικαριάς!
Ο λαός μας την έθρεψε αυτή την αρετή, τη φύλαξε και την τίμησε στην καρδιά του!

Η ψυχή αυτού του έθνους είναι ο Ηρωισμός κι ο αγώνας για την Ελευθερία!

O Έλληνας πνευματικός γενάρχης, ο Όμηρος έχει σμιλέψει με άφταστη τέχνη στους αιώνες το ελληνικό πνευματικό πρότυπο, που δεν είναι άλλο από του Οδυσσέα!
Επίσης τίμησε την παλικαριά και την ανδρεία μέσα από τον Αχιλλέα.
Ο μακρινός απόγονος, Καζαντζάκης δημιούργησε τον Ζορμπά, που μαζί με τη μουσική του άλλου απόγονου Θοδωράκη, σκόρπισαν σε όλο τον πλανήτη το άρωμα της Ελλάδας.
Ένα επικό δίδυμο, που χρωμάτισε την Ελλάδα του 20ου αιώνα , με τα χρώματα του Αιγαίου και της ανυπότακτης ελληνικής καρδιάς.
Δυο σμιλευτές της σύγχρονης μορφής του Ελληνισμού, που τόσο μοιάζει με αυτή, που αναδύεται από την ιστορία!
Παρατηρούμε ότι η Ελευθερία , ο ηρωισμός, η τιμή, η παλικαριά, η αναζήτηση, η ομορφιά διατρέχει το έργο τους!
Στους ήρωες μας να σκύψουμε Έλληνες, για να αντικρίσουμε τη ψυχή μας!

Kάθε άνθρωπος διέπεται από ένα ηλιακό ζώδιο και από τον ωροσκόπο του, που αφορά περισσότερο τη ψυχή του και το δρόμο του.
Το ίδιο ισχύει και για τα έθνη, που σαν ωροσκόπο εδώ θα έχουμε την επίδραση ενός ζωδίου στη ψυχή.
Για την Ελλάδα υποστηρίζεται από ειδικούς ,ότι το κυβερνών ηλιακό ζώδιο είναι ο Αιγόκερος και της ψυχής η Παρθένος.
Εδώ φωτισμένοι αστρολόγοι μπορούν να μας πουν πολλά και να κάνουν μια μεγάλη, χρήσιμη ανάλυση.

Θα περιοριστώ στο βασικό τόνο της προσωπικότητας του Αιγόκερου, που διέπει τη μάζα και είναι «ας κυβερνήσει η φιλοδοξία και ας μείνει η θύρα πλατιά».

Ο βασικός τόνος της ψυχής της Παρθένου που διέπει τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας είναι «Είμαι η Μητέρα και το Παιδί. Εγώ Θεός, εγώ η ύλη είμαι».

Τα χαρακτηριστικά του Αιγόκερου είναι ακραία, τόσο για τους άριστους, όσο και τους χειρότερους τύπους.
Στο πεδίο της προσωπικότητας αφορά τους χειρότερους και είναι η υλιστική φιλοδοξία και η αποκρυστάλλωση.

Τα πνευματικά χαρακτηριστικά της Παρθένου είναι η ανύψωση της ύλης , η πνευματικοποιησή της , η μεγάλη σύνθεση της γης των πραγμάτων με τον ουρανό των αξιών.

Αυτές οι δυο τάσεις είναι που συγκρούονται στη σημερινή Ελλάδα.

Όσο οι Έλληνες πολεμιστές συγχωνεύουν μέσα τους τις υλικές και πνευματικές αξίες σε ένα σύνολο, τόσο η επίδραση της ψυχής μεγαλώνει πάνω σε αυτή την σκληρή, υλιστική, σημερινή προσωπικότητα της αγαπημένης μας χώρας…

Ας το κάνουμε πιο απλό.
Όπου βλέπουμε γενναιότητα , λεβεντιά, τιμιότητα και παλικαριά, εκεί η πραγματική Ελλάδα ρίχνει αγκυροβόλι!
Όπου βλέπουμε χαμέρπεια, συμβιβασμό, δουλοπρέπεια, ανεντιμότητα , σκληρή φιλοδοξία κοινωνικής αναρρίχησης, εκεί το σκοτάδι έχει χτίσει φωλιά.

Η Παρθένος- Μητέρα μεγαλώνει πάντα ένα θεϊκό Παιδί.
Να κυοφορεί η Παρθένος ελληνική ψυχή πάλι ένα καινούργιο τύπο ανθρώπου;
Στο παρελθόν γέννησε τον Δυτικό Πολίτη!
Θα μπορέσει στο μέλλον να γεννήσει ξανά τον Άριστο Άνθρωπο;
Άριστο στην αρετή, στη λογική, στο ισορροπημένο πάθος!
Ο Απόλλωνας και ο Διόνυσος να είναι οι θεοί του!
Ο Σωκράτης να παίζει μουσική!
Έχουμε πολύ δρόμο για κάτι τέτοιο, αλλά οι αιώνες μετράνε για τα έθνη ,όπως τα χρόνια για τους ανθρώπους…
Μόλις πριν 100 χρόνια η μισή σημερινή Ελλάδα ζούσε κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, ας είμαστε επιεικείς…
Ας οργώσουν οι γενιές μας, τούτο το εύφορο χωράφι και ας μη δούμε ποτέ τους καρπούς, που θα δώσει στο μέλλον…
Ο Οδυσσέας κι ο Ηρακλής, ως πρότυπα πνευματικών ανθρώπων έχουν πολλά να διδάξουν ακόμα την ανθρωπότητα!
Είναι η πιο δυναμική προσέγγιση της Ατραπού!
Ο Οδυσσέας που ακούει τις σειρήνες, δεμένος στο κατάρτι, που αφήνει πίσω την Καλυψώ για χάρη της Ιθάκης, έχει χαράξει αυτόν τον τρόπο, στο ελληνικό και παγκόσμιο DNA και έρχεται η ώρα, ο ομηρικός τρόπος να πάρει τη θέση του στο παγκόσμιο πνευματικό στίβο.

Η Ελλάδα θα είναι πάλι μέσα από την τέχνη, που θα ξαναμιλήσει!

Η ακτίνα της «αρμονίας μέσω διαμάχης», που διαχέεται μέσω της Παρθένου, είναι η ακτίνα της εναρμόνισης ,της ομορφιάς και της τέχνης!
Έχουμε στη μικρή Ελλάδα, ήδη δυο νομπελίστες ποιητές και τον Καζαντζάκη, το Σικελιανό, το Ρίτσο, τον Καβάφη, και το Σολωμό!
Η ελληνική μουσική έχει ταξιδέψει το χτύπο της ελληνικής καρδιάς, στα πέρατα της γης!

Εδώ μια παρατήρηση.
Οι μεγάλοι Έλληνες δημιουργοί, που δόξασαν την σύγχρονη Ελλάδα, είχαν ένα χαρακτηριστικό που τους προσέδιδε η μεγαλοσύνη της ψυχής τους και έτσι μπόρεσαν να εκφράσουν την ελληνική ψυχή.
Το χαρακτηριστικό της αναβαθμισμένης σύνθεσης των διάφορων ρευμάτων, που διατρέχουν την σύγχρονη κοινωνία μας.
Τα ρεύματα αυτά είναι ο τύπος του Έλληνα των κλασσικών χρόνων, ο τύπος του Έλληνα των Βυζαντινών και αυτός του σύγχρονου, των κοινωνικών κινημάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σύγκρουση αυτών των ρευμάτων στην κατώτερη τους έκφραση, μεταξύ τους είναι η …σύγχρονη ιστορία μας!
Ο εμφύλιος και ο ακρωτηριασμός της Κύπρου, οι τελευταίες του τραγικές, μεγάλες συνέπειες.

Η Σύνθεση αυτών των ρευμάτων, σχολών σκέψεων και αναφορών είναι το Νέο Πρόσωπο της πατρίδας μας !
Μην πετάξουμε τίποτα!
Αρκεί να τα αναβαθμίσουμε και έτσι να τα συνθέσουμε!
Όλοι «δια του Θεού τους», ας τελειοποιήσουν το πιστεύω τους!

Ο κοινός παρανομαστής, η ψυχή, λέγεται ηρωισμός και αγώνας για την Ελευθερία!
Ο απαράμιλλος εθνικός μας ύμνος ενώνει κάθε σχολή σκέψης!
Γιατί είναι μέσω του γιγάντιου Σολωμού και του Μάντζαρη, ο κραδασμός της ελληνικής ψυχής!

Αγωνιζόμενοι, θα ανακαλύψουμε ότι ο καλός αγώνας που νομίσαμε ότι ήταν το μέσο, είναι τελικά ο σκοπός!
Όπως η Ιθάκη ήταν τελικά το Ταξίδι!

Αν θέλουμε να ξαναγίνει η Ελλάδα χώρα ηρώων και Θεών, μόνος δρόμος είναι να γίνουμε εμείς ήρωες και να βρούμε τα ίχνη του Ηρακλή για τον Όλυμπο!
Δύσκολο; - Φυσικά!
Ακατόρθωτο; -…;