Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Η επίσπευση του ερχομού της Χρυσής Εποχής



Τρεις είναι οι προϋποθέσεις [ικανές και αναγκαίες συνθήκες] του ερχομού της Χρυσής Εποχής

1. Η αύξηση της ποιότητας των κυβερνώντων

2. Η ανάπτυξη της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων

3. Ο ικανός αριθμός των πραγματικά πνευματικών ανθρώπων

Η πιο δύσκολη είναι η πρώτη!

Μέσω της χειραγώγησης των μαζών, κύρια από τη τηλεόραση, η ψευτοδημοκρατία μας μετατρέπεται σε δικτακτορία αυτών που ελέγχουν τα ΜΜΕ.

Η εξουσία και η δύναμη παραμένουν απελπιστικά σε άπληστα χέρια.

Οι σημερινοί ηγέτες Ομπάμα, Μέρκελ, Πούτιν,Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι αλλά κι ο δικός μας Παπανδρέου στην ουρά, είναι τυφλά και προσεκτικά εκπαιδευμένα, για να ξεγελούν τους λαούς, όργανα της Νέας Τάξης. Προσπαθούν να επιβάλουν ένα νέου τύπου οικονομικό- τραπεζιτικό ολοκληρωτισμό, παρουσιάζοντάς τον δήθεν ως αναγκαίο κακό.

Εμπόδιό τους θα αρθρωθεί σταδιακά μια αφυπνισμένη Κοινή Γνώμη, που δε θα ανεχτεί περαιτέρω περιστολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Σήμερα οι λαοί είναι μπροστά από τους ηγέτες τους.

Η Κοινή Γνώμη ανοίγει σταδιακά τα μάτια της , βοηθούμενη από το ελεύθερο σχετικά διαδίκτυο.

Η καρδιά επίσης του λαού παρέμεινε πάντα ζεστή, όσο κι αν θέλησαν να την απονεκρώσουν.

Δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν μια μάνα να μην αγαπά ή έναν πατέρα να μη θυσιάζεται για τα παιδιά του.

Δεν πρόκειται ποτέ να σβήσουν τις αξίες της αληθινής ζωής.

Η απάντηση των ενημερωμένων λαών θα είναι συντριπτική γιατί εκεί ζει η Αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο και στον πάσχοντα.

Που μπορούμε να δούμε την αλληλεγγύη;

Ας θυμηθούμε το τσουνάμι με τους 300.000 νεκρούς και τη συγκινητική βοήθεια που συγκεντρώθηκε αυθόρμητα από τους πολίτες και όχι από τα κράτη.

Ήταν ένα σημάδι μιας πλανητικής καρδιάς που χτυπά και δε γνωρίζει διάκριση σε έθνη, χρώμα, γλώσσα, θρησκεία.

Καινούργιες ιδέες χτυπούν την πόρτα της συνείδησης.

Μία κοινωνική τάξη, μια ανθρωπότητα, μοιρασιά των πόρων και του πλούτου,αλληλοϋποστήριξη.

Μιά θρησκεία της αλληλεγγύης, του σεβασμού,του να κάνεις το καλό, πέρα από μίση , διαφορές, χωριστικές τελετουργίες.

Η Δύναμη είναι ο καταλύτης των αλλαγών.

Δε μιλώ εδώ για την εσωτερική δύναμη, μα για την εξωτερική του φυσικού πεδίου.

Μιλώ για το xρήμα, τη συμμετοχή στις εξουσιαστικές διαδικασίες όσο επίπονο κι αν είναι αυτό, τις θέσεις επιρροής.

Πάντα στη γη ο άρχοντας ήταν δυνατός με πολλά όπλα, χρήματα και θέσεις.

Τούτο τον κραταιό του θρόνο, ας αποφασίσαμε να αναποδογυρίσουμε.

Η Σιδερένια Δυναστεία του να φτάσει στο τέλος της.

Η Χρυσή Εποχή, ένας Χρυσός Αιώνας που δε θα τον σταματήσει κανένας Πελλοπονησιακός Πόλεμος αυτή τη φορά, δεν έχει σχέση τόσο με αστρολογικές διελεύσεις και με την εποχή του Υδροχόου στην οποία εισερχόμαστε.

Έχει να κάνει με την εσωτερική απόφαση και εκλογή της ανθρωπότητας.

Έχοντας πίσω της άλλα 2500 περιπετειώδη χρόνια πορείας και με τη νέα της ωριμότητα, στέκεται στο σταυροδρόμι μιας μεγάλης εκλογής.

Ο Ελληνικός Χρυσός Αιώνας έχοντας ως μεγάλο εσωτερικό κενό ακόμα το θεσμό της δουλείας και τον έντονο ανταγωνισμό για δύναμη, έσβησε στα αποκαϊδια του πολέμου .

Ύστερα από αιώνες, μετά τον Ωριγένη, ο Χριστιανισμός μετατράπηκε σε όχημα ενός πηχτού σκοταδιού που καταργούσε την λογική σκέψη,την έρευνα, την ομορφιά και την ανδρεία φέρνοντας το φόβο, την αμαρτία, την υποταγή, την τυφλή πίστη.

Η Αναγέννηση όμως, ο Διαφωτισμός, οι επαναστάσεις με κύρια τη γαλλική, η μαρξιστική σκέψη και το εργατικό κίνημα ξαναέβαλαν συνολικά το Δυτικό πολιτισμό στο ρεύμα της εξέλιξης.

Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, η νίκη επί του φασισμού και αργότερα η κατάρρευση του πολιτικού ολοκληρωτισμού της Σοβιετικής ένωσης διαμορφώνουν ένα νέο τρόπο σκέψης έχοντας ως βάση την ελευθερία.

Προσθέτοντας και τη σύγχρονη επίθεση των τραπεζών, μαζί όμως και τους υπόκωφους τριγμούς που ακούγονται από τα χρηματιστήρια, έχουμε το σχηματισμό μιας νέας βάσης δεδομένων για τη σύγχρονη κοινή λογική.

Το ξύπνημα του γίγαντα-λαού επίκειται και είθε οι αντιδράσεις του να είναι συνετές.

Η Χρυσή Εποχή προαπαιτεί μια Χρυσή Συνείδηση!

Οι Πολεμιστές του Φωτός, κάτω από το λάβαρο της Μεγάλης Σύνθεσης, ζητούν τον Ένα Νέο Κόσμο και τον ζητούν τώρα!

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Η Χρυσή Εποχή ξεκίνησε

Η Χρυσή Ακτίνα διαπέρασε τα πυκνά μαύρα σύννεφα, άγγιξε τη γη,κάτι της ψιθύρισε στο αυτί κι αυτή ρίγησε!

Κάποια πουλιά έπιασαν το τραγούδι,λίγα δέντρα στολίστηκαν με άνθη και μερικά παιδιά σήκωσαν τα μάτια στον ουρανό.

Ο ήλιος ακόμα πουθενά αλλά ο αέρας γέμισε προσμονή.

Μια μακρινή μελωδία πέρα στους λόφους, ίσα που ακούγεται.

Ποιός έρχεται;

Ένας νέος Χρυσός Ήλιος ετοιμάζεται ν΄ανατείλει!

Ένας νέος Ουρανός να σκεπάσει μια καινούργια γη!

Η Χρυσή Εποχή ξεκίνησε!

Ξημερώνει και τίποτα δε μπορεί να ανακόψει τον ερχομό της Νέας Ημέρας!

Το πυκνό σκοτάδι διαπεράστηκε ήδη από την πρώτη ακτίνα, βέλος στα μαύρα σωθικά του.

Χαρείτε Πολεμιστές, εσείς που κρατήσατε τα πόστα σας με τόσο κόπο κι αγωνία ολονυχτίς κι ο Ήλιος θα φανεί για το χατήρι σας!

Πάνε χιλιάδες χρόνια από τα σήμερα που ένας χωρικός ξεκίνησε το πρωί για το χωράφι του όπως το συνήθιζε.

Μετά από μερικά βήματα όμως κοντοστάθηκε, γύρισε πίσω και κλείδωσε για πρώτη φορά ,την πόρτα του σπιτιού του.

Τότε λένε οι σοφοί άρχισε η Σκοτεινή Εποχή που φτάνει ως τα σήμερα.

Ένα άλλο πρωινό πρόσφατα, ένας σκληρός επιχειρηματίας πούλησε τις διεθνείς του επιχειρήσεις και έδωσε τα λεφτά να φτιαχτεί ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο στην καρδιά μιας φτωχής χώρας...

Μέσα στο πυκνό σκοτάδι ενός διεθνούς τραπεζιτικού ολοκληρωτισμού, στη κορύφωση του φόβου για το μέλλον, στο ζενίθ της απληστίας ενός αδίστακτου κεφαλαίου, στην σφοδρή επίθεση εναντίον των εργατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων, η ακτίνα της Μοιρασιάς του Πλούτου διαπερνά τα σύννεφα και φτάνει πρώτη στην ρημαγμένη γη να φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα.

Η Χρυσή Εποχή ξεκίνησε γιατί αυτό αποφάσισαν στην πυρακτωμένη καρδιά τους όλοι αυτοί που δεν ανέχονται άλλο την αδικία, την ατιμία, την εκμετάλευση.

Τα βαριά λάβαρα της Ενότητας του Κόσμου και της Μίας Κοινωνικής Τάξης ξετυλίγονται περήφανα και μπήγονται στις επάλξεις του κάστρου των σχεδιαστών της Νέας Τάξης, της διαίρεσης και της εκμετάλευσης.

Χαρείτε Πολεμιστές!

Η Χρυσή Εποχή της Μοιρασιάς και της Δικαιοσύνης ξεκίνησε!

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Χαιρετισμός στ΄άστρα


Μια ακόμα περιστροφή του ανηφορικού κακοτράχαλου βουνού που είπαμε Συνείδηση τέλεψε, μια άλλη αρχίζει.
Ο κάμπος κάτω ξεμακραίνει μα η κορφή ακόμα αθώρητη, κρυμμένη μες στα σύγνεφα.
Η κορφή που τάξαμε στον εαυτό μας να πατήσουμε, παραμένει στη μοναξιά της αμίλητη και περήφανη.
Δεν καταδέχεται αυτή να σκύψει, μήτε να στείλει μήνυμα.
Κι εμάς τα πόδια μας πληγιάσανε, οι καρδιές μας πληγιάσανε, μα η απόφασή μας παραμένει το ίδιο ακλόνητη.
Οι σύντροφοι λιγόστεψαν, οι επιθυμίες μας λιγόστεψαν, τα υπάρχοντα λιγόστεψαν.
Δυο σανδάλια, ένα ραβδί και ένα φλασκί νερό.
Ξέραμε ότι δεν ήταν εύκολο.
Δεν είμαστε σίγουροι ότι θα φτάσουμε, σίγουροι είμαστε ότι δε θα σταματήσουμε.
Πίσω δε γυρνάμε, μήτε πουθενά θα χτίσουμε σπίτι.
Κι αν ο καιρός αγριεύει, κι αν τα βράχια γίνονται κοφτερά δε θα λιγοψυχίσουμε.
Σύντροφός μας το δροσερό αεράκι, το κελάρυσμα του νερού, το πέταγμα του αετού κι ένα τραγούδι:
«Τρεις άνδρες ορκίστηκαν ολοζωής να λάμνουν κατά νότου!»
Χαιρετίζουμε τ΄άστρα!